Ο Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαριέρ έλεγε:

«Στην Ελληνική υπάρχει ένας ίλιγγος λέξεων, διότι μόνον αυτή εξερεύνησε, κατέγραψε και ανέλυσε τις ενδότατες διαδικασίες της ομιλίας και της γλώσσης, όσο καμία άλλη γλώσσα».

Προσέξτε, λοιπόν, κάτι:
«OΙΑ ΗΩ Ω ΥΙΕ ΑΕΙ ΕΙ», που σημαίνει: «Όπως η αυγή, γιε μου να είσαι πάντα!».

Έξι (6) λέξεις, δεκατέσσερα (14) φωνήεντα, μια φράση.

ΙΑ σημαίνει όπως
ΗΩ είναι η αυγή
Ω ΥΙΕ γιε μου
ΑΕΙ ΕΙ Να είσαι πάντα!

Πηγή: arxaiaellinika.home.blog

Ωστόσο, όπως περιγράφει ο κ. Σαραντάκος, αυτή η φράση εν ισχύει καθώς είναι “πειραγμένη”:

οία ηώ ω υιέ αεί ει μια φράση που έχει μόνο φωνήεντα. Η φράση υποτίθεται ότι σημαίνει «Όπως η αυγή, γιε μου να είσαι πάντα» και το γεγονός ότι μπορεί να γραφτεί φράση έξι λέξεων μόνο με φωνήεντα υποτίθεται ότι αποδεικνύει την ανωτερότητα της ελληνικής γλώσσας. Όπως γράφει κάποιος χαρούμενος σε μια αναδημοσίευση της φράσης:

Ούτε ένα σύμφωνο, σε μια πλήρη φράση! Σε ποια άλλη γλώσσα θα μπορούσε να συμβεί αυτό; Κατηγορηματικά, σε καμιά!

Έχει βέβαια κάποιο γούστο να κατασκευάζεις φράσεις μόνο με φωνήεντα ή με άλλους περιορισμούς -το ίδιο γούστο που έχει το να λύνεις σταυρόλεξα. Κατά τα άλλα όμως, δεν καταλαβαίνω γιατί είναι ενδεικτικό της ομορφιάς ή της αξίας της γλώσσας αυτό το πανδαιμόνιο χασμωδίας, το ίου-ίου που ακούγεται σαν να κλαίνε τον διάολο τα παιδιά του.

Αλλά περί ορέξεως, ουδείς λόγος. Το κακό ομως είναι ότι οι δυο ισχυρισμοί που διατυπώνονται πιο πάνω (τα ελληνικά μπορούν να φτιάξουν φράση χωρίς σύμφωνα· και, μόνο στα ελληνικά μπορεί να γίνει αυτό) παρά την κατηγορηματική διαβεβαίωση που δίνεται, είναι, και οι δυο, ανακριβείς.

Ας αρχίσουμε από τον πρώτο. Μας λένε ότι είναι πλήρης φράση, αλλά στην πραγματικότητα είναι πειραγμένη για να μην έχει σύμφωνα.

Το «ηώ» είναι αιτιατική, ενώ κανονικά εδώ χρειάζεται ονομαστική: όπως η αυγή. Αρα, Οία ηώς είναι το σωστό. Ή, μάλλον χρειάζεται και άρθρο: Οία η ηώς, ω υιέ αεί ει. Το οποίο, δεν σημαίνει, όπως νομίζει αυτός που σκάρωσε τη φράση, «να είσαι πάντα», αλλά «είσαι πάντα» -η προστακτική θα ήταν «ίσθι», που έχει κι αυτή σύμφωνα.

[Στο δικό μου το αισθητήριο, και η φράση «οία η ηώς, ω υιέ» μου φαίνεται να κουτσαίνει. Αφού το υποκείμενο της σύγκρισης είναι αρσενικό, δεν θα έπρεπε να είναι «οίος η ηώς ω υιέ»; Το έδειξα όμως σε μια φίλη φιλόλογο που δεν συμφώνησε μαζί μου, και θεώρησε σωστό το «οία η ηώς ω υιέ». Αν έχετε άποψη, σχολιάστε]

Πάντως, είτε έτσι είτε αλλιώς καταρρίπτεται ο ισχυρισμός ότι αυτή η φράση έχει μόνο φωνήεντα.

Απο το sarantakos.wordpress.com