Για να πω την αλήθεια, η συμπάθειά μου για την Αλίκη Βουγιουκλάκη δεν είναι πολύ μεγάλη. Αν πρέπει να είμαι, όμως, ειλικρινής, δε γίνεται να μην παραδεχτώ πως πρόκειται από τις μεγαλύτερες Ελληνίδες ηθοποιούς του παλιού, καλού σινεμά και αποτέλεσε πρότυπο για μετέπειτα καλλιτέχνιδες. Το 1959, η Μεγάλη Κυρία της ελληνικής δημοσιογραφίας, Ελένη Βλάχου, “βάφτισε” τη νεαρή δημοφιλή ηθοποιό, Αλίκη Βουγιουκλάκη σε Εθνική Σταρ κι ο χαρακτηρισμός αυτός την ακολουθεί μέχρι και σήμερα.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 20 Ιουλίου του 1934 και υπήρξε από τις πιο κορυφαίες, αναγνωρισμένες και ακριβοπληρωμένες ηθοποιούς του Ελλαδικού χώρου. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα από αστική οικογένεια. Η μητέρα της προέρχονταν από το γένος του παλιού πρωθυπουργού, Αλέξανδρου Κουμουνδούρου, ενώ τον πατέρα της τον έχασε σε μικρή ηλικία. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου κι έκανε το ντεμπούτο της στο θέατρο το 1953 με το έργο Κατά Φαντασίαν Ασθενής του Μολιέρου, ενώ τον επόμενο χρόνο πραγματοποίησε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με την ταινία Το Ποντικάκι. Ακολούθησαν 41 κινηματογραφικές ταινίες συμπεριλαμβανομένης και της τουρκικής διασκευής της ταινίας «Χτυποκάρδια στο θρανίο» με τον τουρκικό τίτλο «Siralardaki Heyecanlar», το 1963.
Η συνεργασία της με τον Φίνο διήρκησε από το 1958 έως το 1973, με ένα διάλειμμα πέντε χρόνων (1964-69) και σύνολο 19 ταινιών που έκαναν μεγάλη επιτυχία. Ο Φίνος όχι μόνο δεν της κράτησε κακία για τα χρόνια της απουσίας της, αλλά είχε δημιουργήσει μαζί με τη σύζυγό του Τζέλλα, και μια ιδιαίτερη σχέση μαζί της. Αργότερα στη ζωή της, η Τζέλλα Φίνου έγινε και νονά του μονοχαγιού της Αλίκης, Γιάννη.
Το 1960, της απονεμήθηκε το Βραβείο ερμηνείας Α΄ Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του 1960 για την ερμηνεία της στην κινηματογραφική ταινία Μανταλένα, σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου.
Στις 18 Ιανουαρίου 1965 παντρεύτηκε με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ, συμφοιτητή της στην Δραματική Σχολή, ο οποίος όπως η ίδια εξομολογείται αργότερα, ήταν ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή της. Κουμπάροι ήταν ο Βίκτωρ Μιχαηλίδης, ο Θεοφάνης Δαμασκηνός και ο Δημήτρης Μακρίδης. Το γλέντι που ακολούθησε άφησε εποχή.
Στις 4 Ιουνίου 1969 γεννήθηκε ο γιος τους, Γιάννης. Μαζί πρωταγωνίστησαν σε πολλά κινηματογραφικά και θεατρικά έργα, από τα πιο εμπορικά και πετυχημένα στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Στις 5 Ιουλίου 1975, οι δύο ηθοποιοί πήραν διαζύγιο, λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων.
Η Αλίκη έκανε έναν δεύτερο γάμο με τον Κύπριο επιχειρηματία Γιώργο Ηλιάδη στις 25 Ιανουαρίου 1982, ο οποίος δεν κράτησε πολύ και έμεινε μυστικός ακόμα και μετά τη λήξη του. Ο γάμος έγινε στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών και το αποκάλυψε το 1993 η ίδια σε συνέντευξή της στον Νίκο Χατζηνικολάου στην τηλεοπτική εκπομπή Ενώπιος Ενωπίω. Στην παράσταση Εβίτα την περίοδο 1981-1982 γνωρίζει τον Βλάσση Μπονάτσο με τον οποίο ήταν μαζί από τον Απρίλιο του 1982 μέχρι το Δεκέμβριο του 1987, σύμφωνα με τα περιοδικά της εποχής. Τελευταίος σύντροφος της ζωής της για οκτώ χρόνια (1988-1996) ήταν ο ηθοποιός Κώστας Σπυρόπουλος.
Μετά από δυο μήνες νοσηλείας, η Αλίκη Βουγιουκλάκη πέθανε στις 23 Ιουλίου 1996 στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών από καρκίνο στο συκώτι. Στις 24 Ιουλίου 1996, η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών και η ταφή της πραγματοποιήθηκε από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών δημοσία δαπάνη, παρουσία πολλών συναδέλφων της και πλήθους κόσμου, οι οποίοι ήταν συντετριμμένοι από το θάνατός της. Ο θάνατος της θεωρήθηκε εθνικό πένθος. Η προτομή της κοσμεί την πλατεία Μαβίλης, ενώ ένα θέατρο στα Βριλήσσια Αττικής φέρει το όνομά της.
Επιμέλεια – Κείμενο: Δάφνη Τσάρτσαρου
