(Διαδικτυακό) Σινεμά ο Παράδεισος

(Διαδικτυακό) Σινεμά ο Παράδεισος

Στήριξε τον κινηματογράφο της περιοχής σου. Η απάθεια σου απέναντι του είναι η πραγματική ανάσα πολιτισμού που θα σου κοπεί, όχι η σελιδούλα της σειράς που καταργήθηκε.
Στο μοναδικό –και εξεχόντως νοσταλγικό- δημιούργημα του Giuseppe Tornatore εικοσιπέντε χρόνια πριν, ένας κινηματογραφιστής αναπολεί την παιδική του ηλικία, όταν το σινεμά της γειτονιάς του ήταν η πιο μαγική απόδραση από την καθημερινότητα και ο «προβολατζής» το άτομο με τον οποίο μπορούσες να μοιραστείς σχεδόν τα πάντα.
Στην Ελλάδα του 2015, τέτοιοι δεσμοί είναι αναχρονιστικοί κι έχουν εκλείψει εδώ και πολλά χρόνια. Η κατ’εξοχήν απόδραση και ιεροτελεστία του κινηματογράφου έχει δώσει τη θέση της σε δεκάδες πανομοιότυπα site γεμάτα διαφημίσεις, χαρακτηριστικούς τίτλους του στυλ «Deiteolestistainies.blogspot.gr” και “ToSinemadakiMas”, ενώ η ποιότητα και το μέσο για το οποίο είναι κατασκευασμένα αυτά τα φιλμ, πάει περίπατο για χάρη του πακτωλού των επιλογών.
Σε αυτή τη δυστοπική πραγματικότητα που βιώνουμε, ο άνθρωπος με τον οποίο ταυτιζόμαστε είναι ο διαχειριστής μιας τέτοιας προχειράτζας –ή μη. Δημιούργησε έναν τέτοιο ιστότοπο για τη μπίζνα; Είναι σινεφίλ; Παντελώς αδιάφορο. Η «καυτή πατάτα» είναι το γεγονός πως στο μυαλό των πολλών, το αναπόφευκτο «λουκέτο» μιας τέτοιας σελίδας, είναι «μαχαίρι στη διασκέδαση μας» και «μας κόβουν την απόδραση μας από την καθημερινότητα, την ταινία μας».
Αλήθεια; Η αναστολή λειτουργίας του κινηματογραφικού ιντερνετικού σου φαστφουντάδικου, σου στερεί την ανάσα πολιτισμού που τόσο καρτεράς; Όταν όμως έκλεισε το σινεμά της γειτονιάς σου, εκεί που έβλεπες τις ταινίες σε φιλμ, συνομιλούσες/τσακωνόσουν για ώρες με την παρέα σου, ή βγήκες το πιο ωραίο πρώτο ραντεβού, που ήταν η φωνή σου; Ήσουν τόσο αδιάφορος απέναντι του, που δεν μπήκες στον κόπο ούτε καν για τον πολυφορεμένο ιντερνετικό «ακτιβισμό».
Η Ελλάδα του 2015, δεν έχει κινηματογραφική διασκέδαση, κι αυτό γιατί μέσα από αλληλουχία λάθος αποφάσεων και εγκατάλειψης από τους φορείς, το μυαλό του κοινού έχει εμποτιστεί με την πεποίθηση πως η έξοδος για σινεμά, είναι ένα ακριβό σπορ που μάλιστα ενέχει και μεγάλο ρίσκο. Σε μία σαδιστική παρομοίωση, θα μπορούσε να εξισωθεί με τον τζόγο στο τοπικό σου πρακτορείο του ΟΠΑΠ, αλλά εντάξει, εκεί μπορεί να βγάλεις και κανα φράγκο.
Φυσικά, αυτό το κείμενο δεν είναι ένα ανηλεές επιθετικό μανιφέστο απέναντι στο «κακό κινηματογραφικό κοινό της Ελλάδας». Όλοι έχουν τις ευθύνες τους, προφανώς και οι αίθουσες σε τεράστιο βαθμό, αλλα πλέον, με 3.5-4 ευρώ τις καθημερινές μπορείς να παρακολουθήσεις ταινία. Είναι τόσο υπέρογκο έξοδο; Είναι τόσο δυσβάστακτο να χάσεις μία μπύρα, για να «χαθείς» σε μία αίθουσα για δύο ώρες;
Επίσης, αυτό το κείμενο δεν είναι τεχνοφοβικό, δε βροντοφωνάζει «απεταξάμην!» στον μοχθηρό διάβολο του Ιντερνετ και της ελευθερίας της πληροφορίας. Όλοι μας έχουμε δει κατεβασμένες ταινίες, από τον πιο ανενημέρωτο σινεφίλ, μέχρι τον κριτικό κινηματογράφου που διαβάζεις. Αλλά εδώ, έχουμε και την έννοια του σκοπού: πολλές ταινίες δεν παίρνουν διανομή στη χώρα μας, άλλες παλιές και κλασικές δεν παίζονται στα σινεμά και χωρίς το διαδίκτυο δε θα τις είχε γνωρίσει συντριπτική μερίδα του πληθυσμού. Δεν είναι κανείς τόσο ελιτιστής για να κηρύττει τον ιερό πόλεμο σε όσους βλέπουν ταινίες σε torrent και να ευαγγελίζεται την παρακολούθηση τους αποκλειστικά από DVD της Criterion.
Στήριξε τον κινηματογράφο της περιοχής σου. Η απάθεια σου απέναντι του θα οδηγήσει στην πραγματική ανάσα πολιτισμού που θα σου κοπεί, όχι η σελιδούλα της σειράς που καταργήθηκε.
Α, έκλεισε και ένα site, ονόματι gamato. Έδειχνε ταινίες και σειρές online, απ’ότι κατάλαβα.
Παναγιώτης Μήτσικας

http://www.thessalonikiartsandculture.gr/

Διαβάστε επίσης

Close