Σκηνοθεσία: Ken Kwapis
Ηθοποιοί: Robert Redford, Nick Nolte, Emma Thompson, Mary Steenburgen, Nick Offerman, Kristen Schaal
Κριτική: Άγγελος Νομικός, Movie Heat
Βασισμένο στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Bill Bryson, που έγραψε το 1998, το “A Walk in the Woods” είναι μια συγκινητική δραμεντί, που ισορροπεί όμως σωστά από σεναριακής άποψης με το έξυπνο χιούμορ που τη διακατέχει. Σε αυτό συμβάλλουν και οι εξαιρετικές ερμηνείες δύο θρύλων της μεγάλης οθόνης, Robert Redford & Nick Nolte.
Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “ Ένας ηλικιωμένος ταξιδιωτικός συγγραφέας (Robert Redford) και ένας παλιός του φίλος (Nick Nolte) αποφασίζουν να διασχίσουν περπατώντας το κοπιαστικό, επικίνδυνο και μήκους 3.500 χιλιομέτρων μονοπάτι των Απαλαχίων, παρά τις ενστάσεις της γυναίκας του πρώτου (Emma Thompson).”
Ήταν όνειρο του Redford, από το 2005 που το ανακοίνωσε, να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη του βιβλίο του Bryson. Σχεδίαζε μάλιστα να συμπρωταγωνιστήσει με τον κολλητό του Paul Newman, πριν ο τελευταίος αποφασίσει να συνταξιοδοτηθεί το 2007, ενώ έφυγε από τη ζωή ένα χρόνο μετά. Δέκα χρόνια μετά, με συνοδοιπόρο τον Nick Nolte αυτή τη φορά, και σκηνοθέτη τον Ken Kwapis (“License to Wed” (2007), “He’s Just Not That Into You” (2009), “Big Miracle” (2012) ), το όνειρό του γίνεται πραγματικότητα.
Απολαυστικό από την αρχή ως το τέλος, το “A Walk into the Woods” δεν είναι σε καμία περίπτωση ένα πρωτότυπο ή πολύ βαθύ κινηματογραφικό έργο. Διαθέτει ωστόσο έξυπνο σενάριο (εύστοχα, η αύξηση της ηλικίας των πρωταγωνιστών – από 40+ στο βιβλίο σε 70+ στην ταινία – δίνει τροφή για συζητήσεις όπως η φιλία, ο έρωτας, η ευτυχία και το νόημα της ζωής γενικότερα), ενώ η εντυπωσιακή φωτογραφία στο “Amicalola Falls State Park” στην Georgia (εκεί που αρχίζει το μονοπάτι των Απαλαχίων) δια χειρός John Bailey, αλλά και το ήρεμο, υπέροχο soundtrack του Nathan Larson δένουν αρμονικό με το όμορφο ύφος της ταινίας.
Το μεγάλο ατού του έργου, βέβαια, δεν είναι άλλο από τις ερμηνείες του πρωταγωνιστικού διδύμου. Robert Redford και Nick Nolte, δύο τεράστια ονόματα στον κινηματογραφικό χώρο τα τελευταία 40 – 45 χρόνια, είναι εξαιρετικοί, αστείοι και ταυτόχρονα συγκινητικοί στους ρόλους τους, δύο ρόλοι που τους ταιριάζουν γάντι (θα έλεγε κανείς ότι παίζουν τους εαυτούς τους).
Γλυκόπικρο και απλό, μα άκρως ευχάριστο, το “A Walk in the Woods” δε θα σας καθηλώσει σε καμία περίπτωση, ούτε θα σας δώσει τροφή για σκέψη μετά το πέρας της, αλλά είναι αναμφίβολα μια πολύ καλή πρόταση για αυτήν την εβδομάδα και ένα άκρως ψυχαγωγικό, μικρό εργάκι. Καλή προβολή!
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3/5
Για το Movie Heat,
Άγγελος Νομικός
Για περισσότερες κριτικές ταινιών και κινηματογραφικά νέα, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο:
facebook.com/movieheatΚριτική: Βαρβάρα Κοντονή, Βαθμολογία 2/5 Βασισμένο στο ομότιτλο, αυτοβιογραφικό βιβλίο του ταξιδιωτικού συγγραφέα Bill Bryson, το “A Walk in the Woods” αποτελεί μια συμπαθητική αν και ανά στιγμές υπερβολικά ανάλαφρη buddy buddy κωμωδία για δυο γερόλυκους που αποφασίζουν να ζήσουν μια εμπειρία ζωής, πεζοπορώντας ένα 3,500 χιλιομέτρων μονοπάτι χωμένο ανάμεσα στα καταπράσινα, αλλά και επικίνδυνα εδάφη των Απαλαχίων Όρεων.
Βλέποντας τους γνωστούς του σιγά σιγά να “φεύγουν”, ο 73χρονος Bill (Robert Redford), θα τολμήσει να δοκιμάσει τις αντοχές του, πραγματοποιώντας ένα ταξίδι που δε θα μοιάζει με κανένα από όσα είχε μέχρι τότε δοκιμάσει.
Παρά την ηλικία του και τις αντιρρήσεις της συζύγου (Εmma Thomson), μοναδικό πρόβλημα του Bill φαντάζει η απουσία συνοδοιπόρου, αφού κανείς από τους τωρινούς του φίλους δε μοιάζει διατεθειμένος να θυσιάσει την βολή του σπιτιού του για απρόσμενες συναντήσεις με, όχι και τόσο φιλικές, αρκούδες.
Η λύση θα δοθεί τελικά από τον Stephen (Nick Nolte), τον παλιόφιλο του Bill, με τον οποίο συνήθιζαν να μπλέκουν σε κάθε λογής περιπέτειες καθ’όλη τη διάρκεια της νεανικής τους ανεμελιάς και ο οποίος θα αποφασίσει να τον ακολουθήσει στο μεγαλεπήβολο ταξίδι του.
Ανά στιγμές δραματικό και με αξιοπρεπή χημεία μεταξύ των δυο ηρώων, το “A Walk in the Woods” αποτελεί μια καλή ευκαιρία για όσους θέλουν να απολαύσουν δυο ηθοποιούς παλιάς στόφας σε ρόλους που δεν τους έχουμε συνηθίσει – ο Redford ξεχωρίζει ιδιαίτερα χάρη στις πολλές χιουμοριστικές του στιγμές – με το κωμικό στοιχείο να έρχεται πρώτο.
Δυστυχώς, πέρα από το προφανές της αποδοχής ενός ηθοποιικού ζευγαριού με το εκτόπισμα των Redford και Nolte, ο Ken Kwapis μοιάζει να επαναπαύεται στη δεδομένη αξία και αναγνωρισιμότητά τους, σκηνοθετώντας μια, κατά τα άλλα πραγματική ιστορία, που στη μεγάλη οθόνη μοιάζει με ολίγον από «ξαναζεσταμένη σούπα», αφήνοντας σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτες τις αντιθέσεις των χαρακτήρων.
Η ουσία των μικροσυγκρούσεων και των βασικών κωμικών στιγμών, προέρχονται από την έντονη διαφορετικότητα των δυο ανδρών, γεγονός που πολλές φορές μένει στο περιθώριο του σεναρίου, με τη ταινία να ξοδεύεται σε ευκολοχώνευτα αστειάκια περί ηλικίας και απιστιακών πιθανοτήτων με γοητευτικές υπεύθυνες ξενοδοχείων (Mary Steenburgen).
Βασικό πρόβλημα του σεναρίου – προσαρμοσμένο από τον πρωτάρη Rick Kerb και τον δοκιμασμένο στη παραγωγή Bill Holderman – αποτελεί αναμφίβολα η ηλικιακή διαφορά των κινηματογραφικών πρωταγωνιστών και του λογοτεχνικού ήρωα, καθώς ο Bryson ήταν μόλις 40 χρονών όταν είχε επιχειρήσει την παράτολμη εκδρομή του, γεγονός που δημιουργεί κάποια ερωτηματικά σχετικά με το κατά πόσο ήταν εύκολο για δυο άνδρες 30 χρόνια μεγαλύτερους να κάνουν πράγματι το συγκεκριμένο ταξίδι.
Οι άκρως συμπαθητικές προσωπικότητες των πρωταγωνιστών, το concept του ηλικιακού αυτοσαρκασμού περί τελευταίου ταξιδιού, καθώς και η ουσιαστική επανένωση δυο ανδρών μέσω της φυσιολατρικής τους δοκιμασίας – ο προσδιορισμός τους ως άτομα που ακόμα μπορούν να προσφέρουν και να τα καταφέρουν, δεν περνάει απαρατήρητος – αποτελούν μερικά από τα ενδιαφέροντα στοιχεία της ταινίας.
Αν και στο σύνολό του το φιλμ του σκηνοθέτη των “He’s Just Not That Into You” και “Τhe Sisterhood of the Traveling Pants” δεν θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη σου, εντούτοις η υπέροχη φωτογραφία του John Bailey και το ταπεραμέντο των Redford-Nolte ίσως και να είναι αρκετά προκειμένου να σε πείσουν να δοκιμάσεις αυτή τη «βόλτα στο δάσος».
Βαρβάρα Κοντονή
Thessaloniki Arts and Culture,
