Creed, κριτική ταινίας

Creed, κριτική ταινίας

Σκηνοθεσία: Ryan Coogler

Ηθοποιοί: Michael B. Jordan, Tessa Thompson, Sylvester Stallone, Phylicia Rashad, Tony Bellew, Graham McTavish, Wood Harris, Andre Ward, Gabriel Rosado, Ritchie Coster, Jacob “Stitch” Duran, Alex Henderson

Κριτική: Άγγελος Νομικός, Movie Heat

Χρειάστηκαν 4 δεκαετίες φιλμογραφίας του Sylvester Stallone, από τα μέσα των 1970’s έως τώρα, για να δικαιωθώ επιτέλους. «Ο Sly είναι καλός ηθοποιός! Το χει το μικρόβιο! Υπό συνθήκες σοβαρής/ώριμης σκηνοθεσίας, και όταν πραγματικά θέλει να παίξει, είναι το κάτι άλλο», φώναζα μονίμως σε κινηματογραφικούς καυγάδες. «Μη μου τον βάζετε στο ίδιο τσουβάλι με Schwarzenegger, Van Damme, Lugdren, Seagal, Snipes, και λοιπούς action stars των 1980’s/1990’s. Δείτε τα 2 πρώτα “Rocky” (1976 / 1979), δείτε “Cop Land” (1997), δείτε ”Shade” (2003), δείτε ακόμα και το τελευταίο “Rocky”, το “Rocky Balboa” (2006)…», συνέχιζα. Και τώρα, εν έτει 2016 ο Stallone, στα 69 του έτη, τσίμπησε την πρώτη του Χρυσή Σφαίρα, και, όπως δείχνουν όλα τα προγνωστικά, και το πρώτο του Oscar σε ένα μήνα περίπου. Και όλα αυτά με την ταινία “Creed”, υποδυόμενος τον ίδιο ρόλο για 7η φορά. At long last…

Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Γιος του θρυλικού μποξέρ Apollo Creed (Carl Weathers), ο οποίος γεννήθηκε μετά το θάνατο του πατέρα του, ο νεαρός Adonis “Donnie” Johnson (Michael B. Jordan) εγκαταλείπει την καλοπληρωμένη δουλειά του και αποφασίζει να κυνηγήσει καριέρα πυγμάχου. Μετακομίζει από το Los Angeles στη Philadelphia και με τα πολλά πείθει τον Rocky Balboa (Sylvester Stallone) να γίνει προπονητής του.”

Ο 29χρονος Ryan Coogler (γεννήθηκε 10 χρόνια μετά το πρώτο Rocky) μας έδωσε το 2013 ένα κινηματογραφικό διαμάντι, το “Fruitvale Station” (κατεβείτε από κρεβάτια, τραπέζια, καρέκλες, ντιβάνια και δείτε το αμέσως), με πρωταγωνιστή τον 28χρονο πλέον Michael B. Jordan. Δύο χρόνια μετά, οι δυο φίλοι ξανασυνεργάζονται για να πουν την ιστορία του Adonis Creed, μια ιστορία που αποτελεί ένα νέο κεφάλαιο στη μυθολογία του Rocky. Οι σεναριογράφοι Coogler & Aaron Covington έξυπνα αποφάσισαν να δώσουν στο Rocky supporting role, και στο προσκήνιο έφεραν το γιο του Apollo Creed, τον Adonis (oνόματα κι αυτά, ε?). Με τον τρόπο αυτό, κρατούν το franchise φρέσκο, παράλληλα όμως αποτίουν φόρο τιμής στο τεράστιο αυτό cultural icon, που φέτος κλείνει 40 χρόνια στο κινηματογραφικό πανί (κάποτε θα τα ανεβώ αυτά τα Rocky Steps, mark my words…)

Για την ιστορία δεν έχουμε πολλά να πούμε. Οι αθλητικές ταινίες (και δη αυτές που έχουν να κάνουν με boxing) διακατέχονται από τα απαραίτητα κλισέ του είδους, και για αυτό τις αγαπάμε. Σημασία έχει πώς διαχειρίζονται τα σεναριακά αυτά κλισέ ο σκηνοθέτης και οι ηθοποιοί. Και στους 2 τομείς αυτούς, η ταινία είναι άκρως προσεγμένη. Ο Coogler, παρά το νεαρό της ηλικίας του είναι ώριμος και η σκηνοθεσία του μεστή και δυνατή. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως, βλέποντας το “Creed”, τα μεγάλα κεφάλια στη Marvel του άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες για να σκηνοθετήσει το “Black Panther”, που θα δούμε το Φεβρουάριο του 2018. Συγχαρητήρια στο νεαρό σκηνοθέτη.

Ο επίσης νεαρός Michael B. Jordan βγάζει για τα καλά από πάνω του τη ρετσινιά του Human Torch στο απογοητευτικό “Fantastic Four” που είδαμε τον Αύγουστο, και μεταμορφώνεται σώματι και πνεύματι στον δύσκολο αυτό ρόλο. Είναι μεγάλο το legacy που του άφησε ο πατήρ Creed, αλλά πιστεύω πως ο Adonis (αλλά και τα sequels) will be just fine. Δίπλα του, η πανέμορφη Tessa Thompson, σε μια δυνατή ερμηνεία, χωρίς να αποτελεί απλά και μόνο το «κορίτσι του πρωταγωνιστή στην ταινία», δίνει δυναμισμό στο χαρακτήρα της τραγουδίστριας Bianca και ενδιάφερον σε εμας τους θεατές για την εξέλιξή της αλλά και αυτή της σχέσης του αξιαγάπητου ζευγαριού.

Τέλος, ο Sly… Α, ρε Sly γίγαντα! Δίνεις μπουνιά στο ρινγκ στην οθόνη, χτυπάει δυνατά η καρδιά μας ενώ σε βλέπουμε από τον καναπέ μας τρώγοντας πατατάκια (κατά τη διάρκεια τηλεοπτικού μαραθώνιου των 6 πρώτων “Rocky”, that is!). Δακρύζεις στο πανί, συγκινούμεθα και εμείς στη σκοτεινή αίθουσα… 40 χρόνια action (και μη) ρόλων έφτασαν σε αυτό το σημείο: στην ερμηνεία μιας ολόκληρης ζωής. Μπορεί να μην είναι η καλύτερη ερμηνεία σε supporting role που είδαμε φέτος (ο Mark Rylance στο “Bridge of Spies” ήταν το κάτι άλλο), αλλά κανείς μα κανείς δεν μπορεί να πει πως το Oscar που θα πάρεις αγορίνα μου (γιατί θα το πάρεις) δεν το δικαιούσαι και με το παραπάνω! Συγχαρητήρια, κύριε Stallone!

Αυτά τα ολίγα για το Creed, κυρίες και κύριοι. Όσοι φαν του franchise προσέλθετε, όσοι δεν έχετε δει ποτέ στη ζωή σας “Rocky”, αυτό είναι το τέλειο jumping point για εσάς. Καλή προβολή!

Α, και για να μην ξεχνιόμαστε: “It ain’t about how hard you hit. It’s about how hard you can get hit and keep moving forward.”

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3.5/5

Για το Movie Heat,
Άγγελος Νομικός

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και κινηματογραφικά νέα, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο: facebook.com/movieheat

Thessaloniki Arts and Culture, http://www.thessalonikiartsandculture.gr

Διαβάστε επίσης

Close