Mortdecai, κριτική ταινίας

Σκηνοθεσία: David Koepp

Ηθοποιοί: Johnny Depp, Gwyneth Paltrow, Paul Bettany, Ewan McGregor, Olivia Munn, Jonny Pasvolsky, Jeff Goldblum, Ulrich Thomsen, Paul Whitehouse, Michael Culkin

Κριτική: Χριστίνα Ιωαννίδου, Movie Heat

Η νέα πάρα πολύ χλιαρή προσπάθεια του Johnny Depp στην κωμωδία(?) που δεν θυμίζει σε τίποτα τον εξαιρετικό Captain Jack, αλλά και ένα καστ που είναι στα χειρότερά του, αν εξαιρέσουμε την πολύ καλή χημεία του διδύμου Depp – Bettany που συναντιέται για 3η φορά στην μεγάλη οθόνη.

Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Η δουλειά του κυρίου Charlie Mortdecai (Johnny Depp), είναι το εμπόριο παράνομων έργων τέχνης, αλλά όταν εκείνος και η σύζυγός του (Gwyneth Paltrow) αντιμετωπίζουν την πτώχευση, αναγκάζονται να βοηθήσουν στην ανακάλυψη ενός κλεμμένου πίνακα για λογαριασμό της κυβέρνησης. Με την συνεργασία ενός πράκτορα της MI5 (Ewan McGregor) και τον πιστό σωματοφύλακα και υπηρέτη του Mortdecai (Paul Bettany) μπλέκουν σε πολλές περιπέτειες”.

Οι δημιουργοί μάλλον προσπάθησαν να κάνουν μια μίξη της κλασικής συνταγής του «Ροζ Πάνθηρα» και του εξαιρετικού “Grand Budapest Hotel”. Το δίδυμο Mortdecai και Jock θυμίζει υπερβολικά πολύ τους χαρακτήρες Clouseau – Ponton – Dreyfuss στο χιούμορ, τα gag ακόμα και τον τρόπο που έπαιζαν οι ηθοποιοί. Το σκηνικό και ενδυματολογικό κομμάτι, όπως και η διαχείριση κάποιων πλάνων από τον σκηνοθέτη, φέρνει στο νου το αριστούργημα του Wes Anderson αλλά μην ανησυχείτε… δεν υπονοώ κάτι καλό! Κυριολεκτικά πέρασε και δεν ακούμπησε!

Η ερμηνεία του κυρίου Depp, παρότι καλή, άγγιζε την υπερβολή σε αρκετές περιπτώσεις, οι δε συνάδελφοί του Paltrow και McGregor απλά βαρετοί και ξύλινοι μέχρι αηδίας, η σκηνοθεσία ανάξια ειδικής μνείας και το σενάριο απίστευτα φλατ με δυο τρεις μόνο στιγμές αξιόλογου χιούμορ που σε ξυπνάνε από το λήθαργο.

Για να βάλω λιγάκι και το φτυάρι να ξαποστάσει όμως, μου άρεσε αρκετά η χημεία του ζεύγους Depp – Bettany, αφού όλες οι σκηνές που είχαν μια κάποια κωμική αξία, είτε από άποψη διαλόγου είτε από άποψη δράσης, προήλθαν από αυτούς. Επίσης μου άρεσαν πολύ οι μεταβατικές σκηνές που παρουσίαζαν με comic – book τρόπο τα ταξίδια του κυρίου Mortdecai ανά την υφήλιο. Αυτά.

Δεν θα έβαζα σε αυτή την ταινία με ευκολία την ετικέτα “κωμωδία” και όσο για τον χαρακτηρισμό “καλή κωμωδία”? Ούτε κατά διάνοια! Δεν θα την πρότεινα για τις αίθουσες, αλλά αν είστε φαν του Depp δοκιμάστε την σε DVD. Χειρότερη από το “Dark Shadows” δεν είναι πάντως!!!

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 1.5/5

Για το Movie Heat,
Χριστίνα Ιωαννίδου

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και κινηματογραφικά νέα, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο: facebook.com/movieheat

Κριτική: Παρασκευή Γιουβανάκη, Βαθμολογία 1/5

Ο David Koepp, ένας από τους σύγχρονους χολιγουντιανούς σεναριογράφους, (βλ. “Jurassic Park”, “Spider-man”, “Επικίνδυνη Αποστολή”), σκηνοθετεί εδώ τον Johnny Depp (δεύτερη συνεργασία μετά το “Μυστικό Παράθυρο”), στη σεναριακή διασκευή του κωμικού μυθιστορήματος μυστηρίου «Don’t point that thing at me». Κεντρικός του χαρακτήρας είναι ο Charles Mortdecai, ένας απλός έμπορος τέχνης. O απλός έμπορος, θα χρειαστεί να διασχίσει όλη την υδρόγειο, οπλισμένος μόνο με την καλή του εμφάνιση και την ιδιαίτερη γοητεία του, ενώ καταδιώκεται από Ρώσους, Βρετανούς κατάσκοπους, έναν διεθνή τρομοκράτη αλλά και την γυναίκα του. Και όλο αυτό επειδή αναζητά έναν κλεμμένο πίνακα ο οποίος κρύβει στοιχεία για μία τραπεζική θυρίδα γεμάτη χρυσό των Ναζί.

Ήταν να μην γίνει η αρχή με τον ρόλο του Τζακ Σπάροου. Τόσο πολύ φαίνεται γοήτευσε τον κύριο Depp που από κει και έπειτα έχει υιοθετήσει σχεδόν σε κάθε υποκριτική του εμφάνισή, τη συγκεκριμένη “χαριτωμένη” μανιέρα. Θα λέγαμε πως έχει επαναπαυτεί σε αυτό το κωμικό, γεμάτο γκριμάτσες, στυλ. Σαν Mortdecai εδώ, επιστρέφει με τα ίδια καραγκιοζιλίκια, με την ίδια καρικατούρα, δίχως κανένα ίχνος ερμηνευτικής πρωτοτυπίας, προκαλώντας αν μη τι άλλο, εκνευρισμό! Το δυστυχές είναι πως φαίνεται να το απολαμβάνει. Το ίδιο και οι συμπρωταγωνιστές του (Gwyneth Paltrow και Ewan McGregor), οι οποίοι παρά το γεγονός ότι δεν μοιάζει να ξέρουν το λόγο που συμμετέχουν στην κωμωδία αυτή, το διασκεδάζουν να βλέπουν τον Depp- κλόουν. Σε τούτη τη μάζωξη καταξιωμένων ηθοποιών, ξεχωρίζει μόνο το δίδυμο Depp-Bettany, που τους ενώνει η σχέση αφεντικό και τσιράκι, έχοντας πολύ καλή χημεία, ειδικά ο δεύτερος φαίνεται να το γουστάρει πολύ που παίζει σε κωμωδία.

Η σκηνοθεσία από την πλευρά της προσπαθεί με νύχια και με δόντια να δημιουργήσει μια ανάλαφρη, στιλάτη κωμωδία παλαιού τύπου παράλληλα με ένα κυνήγι θησαυρού, όπως ο “Ροζ πάνθηρας”. Χαρακτηριστικό του κυνηγιού είναι το εντυπωσιακό, ταξιδιάρικο μοντάζ, που μας μεταφέρει μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου, από τη μία άκρη του πλανήτη, στην άλλη. Το στοιχείο της κωμωδίας, υποστηρίζουν ανόητοι διάλογοι με 2-3 καλές ατάκες και φυσικά οι γκριμάτσες του πρωταγωνιστή. Η προσπάθεια αυτή, καταλήγει με ένα άχαρο κυνήγι θησαυρού, και το χιουμοριστικό κομμάτι του, μόνο χιουμοριστικό να μην είναι.

Παρασκευή Γιουβανάκη

http://film-c.blogspot.gr/

H σελίδα μας στο facebook:https://www.facebook.com/pages/Film-Critiques/1487390718194091

Thessaloniki Arts and Culture, http://www.thessalonikiartsandculture.gr