Σκηνοθεσία: Felix Herngren
Ηθοποιοί: Robert Gustafsson, Iwar Wiklander, David Wiberg, Mia Skäringer, Jens Hultén, Bianca Cruzeiro, Alan Ford, Sven Lönn, David Shackleton, Georg Nikoloff, Sibylle Bernardin
Kριτική: Μαίρη Πουτιού, Movie Heat
Διασκεδαστική κωμωδία σουηδικής παραγωγής, που έγινε ευρέως γνωστή και λόγω του χαρακτηρισμού που της δόθηκε ως «Ο “Forrest Gump” σε slapstick/comedy εκδοχή». Ωστόσο, ηθελημένα, και σε αντίθεση με μερικούς συναδέλφους, δε θα σταθώ σε αυτή την ομοιότητα, προκειμένου να μην μειώσω την πρωτοτυπία αυτής της εξαιρετικής προσπάθειας του σουηδού σκηνοθέτη Felix Herngren.
Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Ο τρόφιμος ενός γηροκομείου (Robert Gustafsson) αρνείται να γιορτάσει τα εκατοστά γενέθλιά του και πηδώντας από το παράθυρο φεύγει προς το άγνωστο. Ενώ αναπολεί τα γεγονότα της ζωής του, θα βρεθεί κρατώντας μια βαλίτσα γεμάτη εκατομμύρια σουηδικές κορόνες κι έχοντας την αστυνομία και μια εγκληματική συμμορία στο κατόπι του.”
Ο Robert Gustafsson ,στο ρόλο του εκατοντάχρονου πρωταγωνιστή, δίνει τον καλύτερό του εαυτό, ακομα και αν δε μοιάζει για την ηλικία που υποδύεται. Ο Σουηδός ηθοποιός, αν και μόλις 51 χρονών, και με τη βοήθεια εξαιρετικών make-up artists, ενσαρκώνει έναν γλυκύτατο χαρακτήρα, μάρτυρα σε μερικά από τα σημαντικότερα γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας.
Η ταινία παρουσιάζει τα γεγονότα αυτά επιφανειακά, τονίζοντας μια κωμική έως και ειρωνική ματιά, που πιθανότατα ταυτίζεται με την γοητευτικότατη αφέλεια του κεντρικού ήρωα. Για το λόγο αυτό, παραγκωνίζονται όλες οι δυσάρεστες και τραγικές συνέπειες των γεγονότων αυτών, και σκοπίμως αφαιρείται κάθε ουσιώδες βάθος μπορεί να έχουν.
Μέσα από ένα παράδοξο road trip η ταινία χαρίζει γέλιο και άπειρη διασκέδαση, εστιάζοντας την προσοχή της σε μια ηλικιωμένη αλλά άκρως διασκεδαστική μορφή. Μέσα στην ταινία γίνονται μεταφορές στο χρόνο, που μας μεταφέρουν από το παρόν στο παρελθόν και αντιστρόφως. Κάτι τέτοιο αποτελεί ξεκούραστο και συνάμα χαριτωμένο διάλειμμα από την κεντρική ιστορία.
Παρόλα αυτά, ο τρόπος που παρουσιάζεται ο πρωταγωνιστής Allan Karlsson διαφέρει ανα τις δεκαετίες, θαρρείς και πρόκειται για διαφορετικό ατσούμπαλο ηθοποιό που δεν έχει μελετήσει σωστά το χαρακτήρα. Η πηγή, βέβαια, αυτού του στοιχείου, δεν είναι ο εξαιρετικός Robert Gustafsson αλλά το ίδιο το σενάριο, το οποίο, αν και γραμμένο σε σωστές δόσεις γέλιου και σοβαρότητας, διακατέχεται από στιγμές που γεγονότα και χαρακτήρες φτάνουν στα όρια της καρικατούρας, ξεπερνώντας τα επιτρεπτά όρια διακωμώδησης μιας ιστορίας.
Προτείνεται, ωστόσο, ανεπιφύλακτα! Καλή προβολή!
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3/5
Για το Movie Heat,
Μαίρη Πουτιού
Για περισσότερες κριτικές ταινιών και κινηματογραφικά νέα, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο: facebook.com/movieheat
Kριτική: Αλεξάνδρα Τσαγάνη, Film Critiques, Βαθμολογία 3/5
Έχοντας διανύσει μια περιπετειώδη ζωή γεμάτη απρόσμενες καταστάσεις και ανέλπιστες γνωριμίες ο Άλαν Κάρλσον αρνείται να καθηλωθεί σε ένα γηροκομείο. Η μέρα των εκατοστών γενεθλίων του φαντάζει σαν ιδανική μέρα για μια απόδραση με άγνωστο προορισμό.
Ο Άλαν Κάρλσον είναι ένας τύπος ο οποίος παρά τις χαμηλές προδιαγραφές με τις οποίες ξεκίνησε, μένοντας από νωρίς ορφανός και οδηγούμενος από μια ατυχή συγκυρία σε ψυχιατρείο, κατάφερε να αλλάξει την τύχη του πολλές φορές χωρίς και ο ίδιος να καταλαβαίνει πως. Ως ειδικός στα εκρηκτικά, κατάφερε να συναντήσει τον Φράνκο, τον Τρούμαν, τον Στάλιν, τον Τσόρτσιλ και να συνεργαστεί με όλους! Με δίψα για καινούριες περιπέτειες και χωρίς ιδιαίτερες φιλοδοξίες φαίνεται να υπήρξε ο άνθρωπος πίσω από πολλά σημαντικά γεγονότα της ιστορίας. Ιδιοφυής και καλόψυχος ήταν ο άνθρωπος που βρισκόταν την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος.
Πρόκειται για μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου που θυμίζει πολύ έντονα ένα βιβλίο του περίφημου σουρεαλιστή σκηνοθέτη και καλλιτέχνη Ρολάν Τοπόρ με τίτλο «Απομνημονεύματα ενός σκατόγερου». Η ομοιότητα είναι εκπληκτική, αλλά υπάρχει ευδιάκριτη διαφοροποίηση στο ύφος. Η ταινία είναι γεμάτη αστείες και ευφάνταστες ανατροπές και κυνισμό, ενώ με τις σουρεαλιστικές καταστάσεις και συναντήσεις του βασικού πρωταγωνιστή θίγονται ανθρώπινες συμπεριφορές και ιστορικές καταστάσεις, καθώς και στάσεις απέναντι σε πολιτικά φρονήματα (βλέπε παραλληλισμό Φράνκο με Στάλιν).
Τη ζωή του Άλαν, τη γνωρίζουμε από σύντομες και ευχάριστες, εμβόλιμες αναδρομές στο παρελθόν του μέσω των οποίων καταλαβαίνουμε πολλά για το χαρακτήρα του ήρωα και την τάση του να είναι πάντα αφοπλιστικά ειλικρινής χωρίς να έχει ποτέ απώτερους σκοπούς αλλά και ιδιαίτερα ψύχραιμος και ήρεμος απέναντι σε ό,τι φέρει η ζωή. Τίποτα δεν τον εκπλήσσει, τίποτα δεν μπορεί να τον πανικοβάλει. Η ταινία «παίζει» με αυτό που πολύ συχνά αποκαλούμε «τύχη» και μας φέρνει αντιμέτωπους με αστείες καταστάσεις και πρόσωπα που αναστατώνονται και γίνονται κουβάρι από τυχαία γεγονότα. Μια βαλίτσα γεμάτη λεφτά, μια συμμορία, ένας ελέφαντας… Φυσικά σε όλα αυτά πρωταγωνιστεί ο ανέμελος Άλαν που αντιμετωπίζει τη ζωή με την δέουσα έλλειψη σοβαρότητας χωρίς ποτέ να αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα των περιστάσεων. Όπως θα έκανε ένα μικρό παιδί. Και όπως και στο παρελθόν, σύμφωνα με όσα δηλώνει ο ίδιος το μόνο που τον ένοιαζε είναι να ανατινάζει πράγματα, αδιαφορώντας για πολιτικές, ιδεολογίες κτλ, τολμώντας να γίνει διπλός πράκτορας δυο αντιμαχόμενων πλευρών ή να περάσει από το ένα στρατόπεδο στο αντίπαλο χωρίς δισταγμό. Αλλά όλα αυτά όχι από προσωπικό καιροσκοπισμό αλλά από μια αφελή παιδικότητα.
Αρκετά αισιόδοξη ταινία σε σημείο να απορεί κανείς πως γίνεται να προέρχεται από σκανδιναβική χώρα. Όχι κάτι φοβερό, αλλά αρκετά ευχάριστη και τρελιάρικη . Δίνει το μήνυμα να μην σταματάμε ούτε στα 100 γιατί πάντα μας περιμένουν νέες περιπέτειες να ζήσουμε και ενδιαφέροντες άνθρωποι να γνωρίσουμε. Μαύρο χιούμορ, ωραία εικόνα, δεν είναι η ταινία που θα σε κάνει να φιλοσοφήσεις ή να σκεφτείς βαθυστόχαστα, αλλά σίγουρα αν αντέχεις να δεις Γούντι Άλεν αντέχεις και με το παραπάνω να δεις και αυτήν! Αν μη τι άλλο δώστε μια ευκαιρία στον αισιόδοξο σουηδικό κινηματογράφο!
Aλεξάνδρα Τσαγάνη
Thessaloniki Arts and Culture,
