Σκηνοθεσία: Luc Besson
Ηθοποιοί: Scarlett Johansson, Morgan Freeman, Choi Min-sik, Amr Waked, Julian Rhind-Tutt, Pilou Asbæk, Analeigh Tipton
Κριτική: Χριστίνα Ιωαννίδου, Movie Heat
Το νέο υπαρξιακό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας δια χειρός Luc Besson, με πρωταγωνιστές τους Scarlett Johansson και Morgan Freeman, θα σας ταξιδέψει στα μέχρι τώρα ανεξερεύνητα μονοπάτια της ανθρώπινης εγκεφαλικής λειτουργίας, χρησιμοποιώντας τα εξαιρετικά οπτικά εφέ και την ιδιαίτερη σκηνοθετική ματιά, ως μέσα έκφρασης του λυρισμού, της οπτικής ποίησης και του φιλοσοφικού προβληματισμού που το χαρακτηρίζει από την αρχή ως το τέλος.
Η υπόθεση της ταινίας η εξής: “Η Lucy (Scarlett Johansson) γίνεται άθελά της το βαποράκι σε μια παράδοση ναρκωτικών ουσιών η οποία πάει στραβά, με αποτέλεσμα οι ουσίες να διεισδύσουν στον οργανισμό της σε μεγάλες ποσότητες. Οι ουσίες αυτές αυξάνουν την εγκεφαλική της λειτουργία χαρίζοντάς της απίστευτες «δυνάμεις» και γνώσεις μέχρι να φτάσει σταδιακά το 100%. Ο καθηγητής Norman (Morgan Freeman), ως ειδικός του συγκεκριμένου τομέα, προσπαθεί να τη βοηθήσει, αλλά να καταλάβει και ο ίδιος τι μπορεί να σημαίνει για τον κόσμο η επαλήθευση όλων των θεωριών του”.
Ο Luc Besson, δημιουργός και σκηνοθέτης της ταινίας, γνωστός για εξαιρετικές παραγωγές όπως το “Leon” και το “Fifth Element”, μεταξύ άλλων, σε αυτή την περίπτωση μάλλον ήθελε να φτιάξει ένα οπτικό αντίστοιχο της φιλοσοφικής αναζήτησης περί της δημιουργίας και της φύσης του ανθρώπου. Η φύση καθεαυτή, παίζει κυρίαρχο ρόλο τόσο στο σενάριο όσο και στη σκηνοθεσία.
Σεναριακά, πολλοί διάλογοι αλλά κυρίως οι μονόλογοι των πρωταγωνιστών, συμβάλλουν στον γενικότερο προβληματισμό που θέλει να περάσει ο δημιουργός, ενώ σκηνοθετικά, μια πλειονότητα εμβόλιμων και κοντινών πλάνων, κάνουν πολύ λεπτή τη γραμμή που διαχωρίζει τα εξαιρετικά οπτικά εφέ από την οπτική ποίηση.
Οι ερμηνείες άλλο ένα ατού για την ταινία, με τον ρόλο του Freeman μικρό αλλά αξιομνημόνευτο, και την Scarlett να αλλάζει με εκπληκτική ευκολία από φοβισμένο κοριτσάκι σε ψυχρή εκτελέστρια χωρίς ίχνος φόβου ή συναισθημάτων.
Το κόστος είναι στον αφηγηματικό ρυθμό ο οποίος είναι αρκετά αργός το πρώτο μισάωρο και κάπως αποσπασματικός στη συνέχεια. Τα εμβόλιμα πλάνα της φύσης και οι λυρικοί μονόλογοι παρότι ενισχύουν την φιλοσοφική ατμόσφαιρα, διαταράσσουν την ομαλή ροή της δράσης.
Η ταινία προσφέρει ατελείωτο υλικό για προβληματισμό πάνω στη δημιουργία του σύμπαντος και του ανθρώπου, καταλήγοντας σε μερικά πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα σερβιρισμένα στο θεατή με τη μορφή εικόνων άρτια αφιχθέντων από τα χωράφια της επιστημονικής φαντασίας και διαλόγων που θα ζήλευε ακόμα και ο Νίτσε…
Πρώτον, μην περιμένετε άλλη μια περιπέτεια της Black Widow με superpowers, γιατί θα απογοητευτείτε. Καμία σχέση. Δεύτερον, μάλλον θα βγείτε από το σινεμά χωρίς να ξέρετε τα ακριβή σας συναισθήματα για αυτό που είδατε (το φινάλε είναι πολύ δυνατό), αλλά όσο περνάει η ώρα θα συνειδητοποιείτε ότι ναι, ο Γάλλος δημιουργός είχε κάτι καινούριο να προσφέρει στον κόσμο… Και όπως λέει και η τελική φράση της ταινίας: “Life was given to us a billion years ago. Now you know what you can do with it”… go see Lucy!
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3.5/5
Για το Movie Heat,
Χριστίνα Ιωαννίδου
Για περισσότερες κριτικές ταινιών και κινηματογραφικά νέα, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο: facebook.com/movieheat
Kριτική: Παρασκευή Γιουβανάκη, Film Critiques
Thessaloniki Arts and Culture, http://www.thessalonikiartsandculture.gr
