Ιζαμπέλ Αλιέντε: μετά τον θάνατό μας όλα συνεχίζουν ίδια

Ιζαμπέλ Αλιέντε: μετά τον θάνατό μας όλα συνεχίζουν ίδια

{…} Στις κοσμικές διαστάσεις και στην πορεία της ιστορίας είμαστε ασήμαντοι, μετά τον θάνατό μας όλα συνεχίζουν ίδια, σαν να μην είχαμε ποτέ υπάρξει, αλλά στο μέτρο της αβέβαιης ανθρωπότητάς μας, εσύ Πάουλα, είσαι για μένα πιο σπουδαία κι από την ίδια τη ζωή μου κι από το άθροισμα της ζωής σχεδόν όλων των ανθρώπων.

Η γιαγιά σου προσεύχεται για σένα στον χριστιανό Θεό της κι εγώ προσεύχομαι καμιά φορά σε μια ειδωλολάτρισσα και χαμογελαστή θεά που σκορπίζει αγαθά, μια θεά που δεν ξέρει την τιμωρία, αλλά μόνο τη συγχώρεση, και της μιλάω με την ελπίδα πως θα με ακούσει στα βάθη των αιώνων και θα σε βοηθήσει. Ούτε η γιαγιά σου ούτε εγώ παίρνουμε απάντηση, είμαστε χαμένες σ’ αυτή την αβυσσαλέα σιωπή.

Στον κόσμο των ονείρων υπάρχουν τοπία κι άνθρωποι που γνωρίζω πια, εκεί ανακαλύπτω την κόλαση και τον παράδεισο, πετάω προς τον μαύρο ουρανό του διαστήματος και κατεβαίνω στον βυθό της θάλασσας, όπου βασιλεύει η πράσινη σιωπή, συναντώ δεκάδες παιδιά από κάθε τάξη, μαζί κι απίθανα ζώα και τα διακριτικά φαντάσματα των πεθαμένων πια αγαπημένων.

Με το πέρασμα των χρόνων έμαθα ν’ αποκρυπτογραφώ τους κωδικούς και να καταλαβαίνω τα κλειδιά των ονείρων, τώρα τα μηνύματα είναι πιο ξεκάθαρα και με βοηθούν να ξεκαθαρίσω τις πιο μυστηριώδεις ζώνες της καθημερινής ύπαρξης και της γραφής.{…}

Ήταν έκπληξη για μένα όταν ανακάλυψα πως ο κόσμος είναι σκληρός και αρπακτικός και κυβερνιέται από τον ανελέητο νόμο του ισχυρότερου. Η επιλογή των ειδών δεν βοήθησε να ανθήσει η ευφυΐα ή να εξελιχτεί το πνεύμα των ανθρώπων, με την πρώτη ευκαιρία να αλληλοτρωγόμαστε σαν ποντίκια κλεισμένα σ’ ένα στενό κουτί.{…}

Διαβάστε επίσης

Close