– Η θλίψη, λοιπόν, είναι απλώς το τέλος κάποιων αναμνήσεων – που αυτές βέβαια εξακολουθώ να τις έχω αλλά έχει τελειώσει η πραγματικότητα που τις δημιούργησε κι έτσι νιώθω χαμένος.

Έχω χάσει το γιο μου. Είναι αυτό θλίψη ή μήπως είναι αυτολύπηση (δεν είμαστε σκληροί) , καθώς νοιαζόμαστε περισσότερο για τις δικές μας αναμνήσεις, το δικό μας πόνο, τη δική μας αγωνία, παρά το τέλος κάποιου; Αυτό είναι θλίψη ή ιδιοτέλεια; Εξετάστε το πιο βαθιά παρακαλώ.

– Όπου υπάρχει θλίψη, δεν μπορεί να υπάρξει αγάπη.

– Άρα η αγάπη δεν έχει σχέση με το μίσος, έτσι; Αν η αγάπη έχει γεννηθεί από το μίσος, τότε δεν είναι αγάπη. Είναι ξεκάθαρο αυτό; Ο ομιλητής δε μισεί κανένα, αλλά ας υποθέσουμε ότι μισεί κι ότι λέει: “Δεν πρέπει να μισώ, πρέπει ν’αγαπώ” – αυτό δεν είναι αγάπη. Είναι πάντα ένα κομμάτι από το μίσος. Είναι απόφαση, είναι δραστηριότητα της σκέψης. Και η σκέψη δεν είναι αγάπη.

-Το να ανήκεις σε κάτι, το να ανήκεις σε μια ομάδα, το να ανήκεις σε κάποια αίρεση, μπορεί να δίνει κάποια πρόσκαιρη ικανοποίηση αλλά στο τέλος γίνεται μάλλον κουραστικό, μίζερο κι άσχημο

– Λοιπόν: αγάπη-θάνατος. Αγάπη σημαίνει συμπόνοια. Αγάπη-συμπόνοια, σημαίνουν υπέρτατη νοημοσύνη, όχι τη νοημοσύνη των βιβλίων και των επιστημόνων, της εμπειρίας. Αυτή είναι αναγκαία σε κάποιο επίπεδο, αλλά την πεμπτουσία όλης της νοημοσύνης που υπάρχει όταν υπάρχει αγάπη, συμπόνοια. Και δεν μπορεί να υπάρξει συμπόνοια ή αγάπη χωρίς θάνατο, που είναι το τέλος των πάντων.

Τότε υπάρχει δημιουργία’ δηλαδή, το σύμπαν όχι σύμφωνα με τους αστροφυσικούς ή τους επιστήμονες – που είναι υπέρτατη τάξη. Φυσικά. Ανατολή και δύση. Υπέρτατη τάξη. Κι αυτή η νοημοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς συμπόνοια, αγάπη και θάνατο. Αυτό δεν είναι μια διαδικασία διαλογισμού αλλά μια βαθιά, βαθύτατη αναζήτηση.

Αναζήτηση με μεγάλη σιωπή, όχι “Δέστε με που ερευνώ” . Μεγάλη σιωπή, μεγάλος χώρος. Αυτό που είναι ουσιαστικά αγάπη, συμπόνοια και θάνατος, είναι εκείνη η νοημοσύνη που είναι δημιουργία. Η δημιουργία υπάρχει μόνο όταν υπάρχουν τ’ άλλα δύο: θάνατος και αγάπη. Οτιδήποτε άλλο είναι επινόηση.

Jiddu Krishnamurti, Τζίντου Κρισναμούρτι, “Η τέχνη της ζωής”

Επιλογή: Searching The Meaning Of Life! (S.T.M.O.L)