Μαχαίρι είναι η αγάπη δίκοπο, πιάσε το γερά και στέριωσέ το στο στήθος σου,
βάλε απέναντί σου ένα στήθος ξένο κι ας το να σας χαράξει,
μια στάλα πρέπει να πέφτει την ημέρα αίμα όχι παραπάνω,
θα πονέσει και θα φύγεις, μα μήτε λιγότερο, αν δε πονά θα βαρεθείς.

Μη φοβηθείς το αίμα, εδώ τα χείλη δεν φοβήθηκες,
που λένε ξόρκια κι όρκους
άσε το αίμα να το φοβηθούν τα χείλη, μα όχι πολύ γιατί θα κλείσουν
μην τα τρομάξεις, τρομάζουν εύκολά τα χείλη και δε φιλάνε.

Κι όταν θα βρεις το κύκνο με τα χρυσά φτερά, μην πας κοντά
βολέψου κάπου κρυφά μες τα καλάμια και θαυμασέ τον,
αν σε νιώσει θα πετάξει τρομαγμένος,
οι φίλοι σου δεν θα πιστέψουν πως τον είδες,
βλέπεις οι κύκνοι δεν είναι σαν τους ανθρώπους νιώθουν.

Παναγιώτης Τοπαλίδης