Μόνο οι πνευματικά χαμένοι μπαίνουν στον κόπο να μαλώσουν

Μόνο οι πνευματικά χαμένοι μπαίνουν στον κόπο να μαλώσουν

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι» του Όσκαρ Γουάϊλντ

-..έμοιαζε να σηκώνουν με δυσκολία το φορτίο μιας ομορφιάς τόσο πύρινης σαν τη δική τους.

-…ένα μόνο είναι χειρότερο από το να μιλούν όλοι για σένα, κι αυτό είναι το να μη μιλούν καθόλου

-…η αληθινή ομορφιά τελειώνει εκεί που αρχίζει η έκφραση της πνευματικότητας.

-…το ίδιο το πνεύμα είναι από τη φύση του μια υπερβολή και καταστρέφει κάθε αρμονία σ΄ένα πρόσωπο.

-Το πιο κοινό πράγμα γίνεται καταπληκτικό, αρκεί να το κρύψεις.

-…η μοναδική γοητεία του γάμου είναι ότι κάνει τη συνεχή απάτη και μυστικότητα αναγκαία και για τις δύο πλευρές.

-Δε λες ποτέ κάτι ηθικό, δεν κάνεις όμως και ποτέ κάτι ανήθικο.

-…κάθε πορτρέτο που ζωγραφίστηκε με αληθινό αίσθημα είναι πορτρέτο του καλλιτέχνη κι όχι του μοντέλου του… φοβάμαι πως μέσα του υπάρχει το μυστικό της ψυχής μου.

-…αναφερόταν κολακευτικά στις εφημερίδες της δεκάρας, πράγμα που στον δέκατο αιώνα μας ισοδυναμεί με την αθανασία.

-Εσύ συμπαθείς τους πάντες, δηλαδή, αδιαφορείς για τους πάντες.
-Χρειάζεται φοβερή προσοχή στην επιλογή των εχθρών σου. Εγώ δεν έχω κανέναν εχθρό που να ‘ναι ηλίθιος. Είναι όλοι άνθρωποι με μεγάλη πνευματική δύναμη και κατά συνέπεια όλοι τους με εκτιμούν.

-Είσαι κάτι πολύ περισσότερο από μια γνωριμία. Και κάτι πολύ λιγότερο από φίλος. Κάτι σαν αδελφός, θα ’λεγα.

–Μου αρέσουν οι άνθρωποι περισσότερο από τις αρχές και περισσότερο από καθετί στον κόσμο μου αρέσουν οι άνθρωποι που δεν έχουν καθόλου αρχές.

-…είναι για μένα απλά ένα κίνητρο για την τέχνη μου. Εσύ μπορεί να μη διακρίνεις τίποτα σ΄αυτόν.

-…νιώθω ότι έδωσα την ψυχή μου ολόκληρη σε κάποιον που τη μεταχειρίζεται σαν να ‘ταν ένα λουλούδι για την μπουτονιέρα του, ένα μικρό στολίδι για να κολακέψει τη ματαιοδοξία του, ένα στολίδι για μια μέρα του καλοκαιριού.

–Μόνο οι πνευματικά χαμένοι μπαίνουν στον κόπο να μαλώσουν.

-Όσοι είναι πιστοί, ξέρουν την ακύμαντη πλευρά της αγάπης: οι άπιστοι είναι εκείνοι που νιώθουν τις τραγωδίες της αγάπης.

–Η ίδια μας η ψυχή και τα πάθη των φίλων μας- είναι τα πιο μαγευτικά πράγματα στη ζωή.

– Οι γυναίκες δεν εκτιμούν και πολύ την ομορφιά, τουλάχιστον οι καλές.

-Το να ασκείς επιρροή πάνω σ΄ένα άνθρωπο σημαίνει ότι του δίνεις την ίδια σου την ψυχή.

-Ο σκοπός της ζωής είναι η εξέλιξη του εαυτού μας.

–Ταΐζουν τους πεινασμένους και ντύνουν τους ζητιάνους. Αλλά οι ίδιοι τους οι ψυχές πεινούν και είναι γυμνές.
-…πιστεύω ότι αν ένας άνθρωπος ζούσε τη ζωή του με πληρότητα, αν την εξαντλούσε ως την τελευταία τη σταγόνα, αν έδινε μορφή σε κάθε του συναίσθημα κι έκφραση σε κάθε του σκέψη, αν υλοποιούσε κάθε του όνειρο – πιστεύω ότι ο κόσμος θα κέρδιζε μια τόσο καινούργια και ορμητική χαρά, που θα ξεχνούσαμε όλες τις αρρώστιες του μεσαιωνισμού και θα επιστρέφαμε στο ελληνικό ιδεώδες. Αλλά ακόμη και ο πιο γενναίος ανάμεσά μας φοβάται τον ίδιο του τον εαυτό.

-Κάθε παρόρμηση που πολεμάμε να καταπνίξουμε μένει κρυμμένη και δουλεύει μέσα στο μυαλό μας και μας δηλητηριάζει.

-Ο μόνος τρόπος να ξεφορτωθείς έναν πειρασμό είναι να ενδώσεις σ΄αυτόν.
-Αλλά η μουσική δεν είναι έναρθρος λόγος. Δεν δημιουργεί μέσα μας έναν καινούργιο κόσμο, αλλά ένα καινούργιο χάος.

-Τίποτα πέρα από τις αισθήσεις δεν μπορεί να γιατρέψει την ψυχή ακριβώς όπως τίποτα εκτός απ΄την ψυχή δεν μπορεί να γιατρέψει τις αισθήσεις.
-Μην σπαταλήσετε απερίσκεπτα το χρυσάφι των ημερών σας, ακούγοντας τους ανιαρούς ανθρώπους, προσπαθώντας να βοηθήσετε τους απελπισμένους και τους αποτυχημένους, ή παραδίνοντας τη ζωή σας στους αδαείς, σε ανθρώπους κοινούς και χυδαίους.

-Ζηλεύω το κάθετί που η ομορφιά του δεν πεθαίνει.

-«Λατρεύω τις απλές απολαύσεις» είπε ο λόρδος Χένρυ. «Είναι το τελευταίο καταφύγιο των σύνθετων ανθρώπων.

-Οι νέοι θέλουν να είναι πιστοί, και δεν είναι, οι γέροι θέλουν να είναι άπιστοι, και δεν μπορούν.

-Το πλεονέκτημα των συναισθημάτων είναι ότι μας παρασύρουν, και το πλεονέκτημα της επιστήμης είναι ότι δεν είναι συναισθηματική.

-Αν ο άνθρωπος των σπηλαίων ήξερε να γελά η ιστορία θα ήταν διαφορετική.

–Το κοκκίνισμα είναι ταιριαστό στολίδι για μια γυναίκα.

-Για να ξανακερδίσει κανείς τα νιάτα του, δεν έχει παρά να επαναλάβει τις νεανικές του τρέλες.

-…οι άνθρωποι πεθαίνουν από μια ύπουλη αίσθηση κοινής λογικής και ανακαλύπτουν, όταν είναι πια πολύ αργά ότι τα μόνα πράγματα για τα οποία κανείς ποτέ δεν μετανιώνει, είναι για τα λάθη του.

-Ένιωθε ότι τα μάτια του Ντόριαν Γκρέι ήταν καρφωμένα πάνω του, και η αίσθηση ότι ανάμεσα στο κοινό του υπήρχε κάποιος που ήθελε να μαγέψει, έμοιαζε να κάνει το πνεύμα του πιο οξύ, την φαντασία του πιο γοητευτική και φωτεινή. Ήταν λαμπερός, υπέροχος, ανεύθυνος.

-«Μιλάτε και δημιουργείτε χιλιάδες βιβλία» είπε, «γιατί δε γράφετε ένα;”

-Συνήθως ήταν ερωτευμένη με κάποιον, κι επειδή τα πάθη της δεν έβρισκαν ποτέ ανταπόκριση, είχε διατηρήσει όλες τις αυταπάτες της.

-Με γέμισες με μιαν άγρια επιθυμία να μάθω τα πάντα για τη ζωή.

–Πίστη!…Μέσα της ζει το πάθος για την ιδιοκτησία. Υπάρχουν πολλά πράγματα που θα θέλαμε να ξεφορτωθούμε αν δε φοβόμασταν ότι θα τα πάρουν οι άλλοι.

-…οι άνθρωποι που ερωτεύονται μόνο μια φορά στη ζωή τους είναι στην πραγματικότητα οι ρηχοί άνθρωποι. Αυτό που εκείνοι αποκαλούν πίστη και αφοσίωση, εγώ το ονομάζω λήθαργο που τον προκαλεί η συνήθεια ή η έλλειψη φαντασίας.

-Μου είπες κάποτε ότι το πάθος σ΄ αφήνει ασυγκίνητο, αλλά η ομορφιά μπορεί να γεμίσει τα μάτια σου δάκρυα.

-Οι συνηθισμένες γυναίκες δε σου κεντρίζουν την φαντασία. Περιορίζονται στον αιώνα τους. Καμιά λάμψη δεν τις μεταμορφώνει. Ξέρεις τι σκέφτονται, όπως ξέρεις τι καπελάκι φορούν. Τις ανακαλύπτεις τόσο εύκολα. Δεν έχουν το παραμικρό μυστήριο.

–Όταν κάποιος είναι ερωτευμένος, πάντα αρχίζει εξαπατώντας τον εαυτό του και πάντα καταλήγει εξαπατώντας τους άλλους.

-Οι τραγωδίες των άλλων σου δίνουν πάντα μια αίσθηση φοβερής μετριότητας.

-…οι προσωπικότητες, και όχι οι αρχές, είναι αυτές που συγκλονίζουν την εποχή τους.

-…ζηλεύω τον πίνακα, γιατί είναι έναν ολόκληρο μήνα νεότερος από μένα…

-Οι καλοί καλλιτέχνες υπήρχαν μόνο σ΄αυτό που δημιουργούν και κατά συνέπεια δεν παρουσιάζουν το παραμικρό ενδιαφέρον σαν άνθρωποι.

-Όμως η πείρα δεν είναι καμία κινητήρια δύναμη. Είναι το ίδιο λίγο αιτία δράσης, όσο και η συνείδηση.

-…την αμαρτία που μια φορά διαπράξαμε, και μάλιστα με απέχθεια, θα διαπράξουμε πολλές φορές στο μέλλον, με χαρά.

-Εξάλλου τα πάθη, για την προέλευση των οποίων εξαπατούμε τον εαυτό μας, είναι αυτά που κυριαρχούν πιο τυραννικά πάνω μας.

-…όταν νομίζουμε ότι πειραματιζόμαστε πάνω στους άλλους στην πραγματικότητα πειραματιζόμαστε πάνω στον εαυτό μας.

–Μέσα στην φυλακή του πάθους της ήταν ελεύθερη.
-Το σημαντικότερο μειονέκτημα του γάμου είναι ότι στερεί απ΄τους ανθρώπους τον εγωισμό τους. Και οι άνθρωποι χωρίς εγωισμό είναι άχρωμοι.

-Κι ωστόσο υπάρχουν μερικοί χαρακτήρες που με το γάμο γίνονται πιο σύνθετοι. Διατηρούν τον εγωισμό τους και του προσθέτουν πολλά άλλα Εγώ. Αναγκάζονται να ζουν περισσότερες ζωές. Αποκτούν ανώτερη οργάνωση, και θα ‘λεγα πως αυτό είναι και ο σκοπός της ύπαρξής μας.

-Να προσφέρεις πνευματικότητα στην εποχή σου- να κάτι που αξίζει όσο τίποτε άλλο. Αν αυτή η κοπέλα μπορεί να δίνει ψυχή σ΄εκείνους που τόσο καιρό ζούσαν χωρίς ψυχή, αν μπορεί να δημιουργεί την αίσθηση της ομορφιάς σε ανθρώπους που οι ζωές τους είναι γεμάτες ασχήμια και αθλιότητα, αν μπορεί να τους γυμνώνει απ΄τον εγωισμό τους και να τους δανείζει δάκρυα για λύπες που δεν είναι δικές τους, αξίζει τη λατρεία όλου του κόσμου.

-Το μυστικό για να μείνεις νέος παντοτινά είναι να μην έχεις ποτέ συναισθήματα που δε σου ταιριάζουν.
-Υπάρχει έντονη απόλαυση στην αυτοκατηγορία. Όταν συνηγορούμε τον εαυτό μας, νιώθουμε ότι κανένας άλλος δεν έχει δικαίωμα να μας κατηγορήσει. Την άφεση την προσφέρει η εξομολόγηση κι όχι ο ιερέας.

-Μπορούμε πάντα να είμαστε καλοί με τους ανθρώπους που μας είναι εντελώς αδιάφοροι.

-…υπάρχει κάτι μοιραίο στις καλές αποφάσεις – τις παίρνουμε πάντα πολύ αργά.

-Θα ‘πρεπε να ρουφάμε το χρώμα της ζωής, αλλά να μη θυμόμαστε ποτέ τις λεπτομέρειές της.

-Αν η σκέψη ασκεί μια επίδραση σ΄έναν ζωντανό οργανισμό, δε θα μπορούσε να επιδράσει και πάνω σε νεκρά όργανα αντικείμενα;

-Ένας άνθρωπος με αυτοκυριαρχία μπορεί να δώσει τέλος σ΄έναν πόνο το ίδιο εύκολα, όσο εύκολα μπορεί ν΄ανακαλύψει και μια καινούργια απόλαυση.

-…το πάθος που αισθάνεται κανείς όταν δημιουργεί φαίνεται στ΄αλήθεια στο τελειωμένο έργο.

-Ότι είναι το σκουλήκι για το πτώμα, θα ΄ταν οι αμαρτίες του για το ζωγραφισμένο είδωλό του πάνω στο μουσαμά.
-Δεν ήταν εκείνος ο απλός θαυμασμός της ομορφιάς που γεννιέται από τις αισθήσεις και πεθαίνει όταν οι αισθήσεις κουραστούν.

-…ίσως σε κάθε χαρά, όπως και σ’ όλες τις απολαύσεις, η σκληρότητα έχει τη θέση της…

-Υπήρχε κάτι στο αγνό πρόσωπο που έμοιαζε να τους επικρίνει.

-…ποια ήταν πιο απαίσια, τα σημάδια της αμαρτίας ή τα σημάδια της ηλικίας

-..σκεφτόταν τη διαφθορά της ψυχής του με λύπη, με μια λύπη που ήταν ακόμα πιο οδυνηρή γιατί ήταν καθαρά εγωιστική

-…αυτός να μην έχει τα σημάδια μιας ενοχής που ήταν συγχρόνως πρόστυχη και αισθησιακή.

-…οι άνθρωποι νιώθουν έναν φυσικό, ενστικτώδη φόβο για τις αισθήσεις και τα πάθη που μοιάζουν πιο δυνατά απ΄αυτούς, και που ξέρουν πως έχουν κοινά στοιχεία και με λιγότερο οργανωμένες μορφές ύπαρξης… είχαν παραμείνει ζωώδεις και πρωτόγονες, γιατί ο κόσμος είχε προσπαθήσει να τις υποτάξει με την πείνα ή να τις σκοτώσει με τον πόνο, αντί να επιδιώξει να τις κάνει στοιχεία μια νέας πνευματικότητας, που το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της θα ήταν ένα λεπτό ένστικτο για την ομορφιά… μορφές αυτοβασανισμού και αυταπάρνησης…

-…σκοπός του θα ήταν η ίδια η εμπειρία κι όχι ο καρπός της εμπειρίας… Θα μάθαινε τον άνθρωπο να συγκεντρώνεται στις στιγμές μιας ζωής, που και η ίδια δεν είναι τίποτ΄άλλο παρά μια στιγμή.

-…τον ασκητισμό που νεκρώνει τις αισθήσεις…

–ακόμη και η ανάμνηση της χαράς κρύβει πίκρα, και οι αναμνήσεις της απόλαυσης φέρνουν μαζί τους τον πόνο.

-…καμιά θεωρία για τη ζωή δεν του φαινόταν να έχει σημασία μπροστά στην ίδια τη ζωή.

-Έβλεπε ότι δεν υπήρχε διάθεση του πνεύματος που να μην έχει το αντίστοιχο της ζωής των αισθήσεων.

–Ο καθένας μας έχει και τον παράδεισο και την κόλαση μέσα του.
-Οι μέρες που έζησες είναι τα σονέτα σου.

-Αλλά η νιότη χαμογελάει χωρίς κανένα λόγο. Αυτό είναι ένα από τα πιο γοητευτικά χαρακτηριστικά της.

-Υπάρχουν αμαρτίες που η γοητεία τους έγκειται περισσότερο στο να τις θυμάσαι παρά στο να τις διαπράττεις, παράξενοι θρίαμβοι που ικανοποιούν περισσότερο την περηφάνια παρά τα πάθη, και δίνουν στο πνεύμα μια έντονη αίσθηση χαράς, πολύ μεγαλύτερη από τη χαρά που πρόσφεραν ή που θα μπορούσαν ποτέ να προσφέρουν στις αισθήσεις.

-Ίσως ποτέ δε φαίνεται κανείς τόσο ήρεμος, όσο όταν έχει να παίξει έναν συγκεκριμένο ρόλο.

-…για μια στιγμή ένιωσε έντονα την τρομερή απόλαυση της διπλής ζωής.

-…είχε την εντύπωση πως η άμετρη ευθυμία σε εξιλεώνει για την παντελή έλλειψη ιδεών.

–Όταν μια γυναίκα ξαναπαντρεύεται, το κάνει γιατί μισούσε τον πρώτο της άντρα. Όταν ένας άντρας ξαναπαντρεύεται, το κάνει γιατί λάτρευε την πρώτη του γυναίκα. Οι γυναίκες δοκιμάζουν την τύχη τους, οι άντρες ριψοκινδυνεύουν να τη χάσουν.

-Αν ήταν τέλειος, δε θα τον είχατε αγαπήσει, αγαπητή μου…Οι γυναίκες μας αγαπούν για τα ελαττώματά μας.

-«μη μου πείτε ότι έχετε εξαντλήσει τη ζωή. Όταν το λέει αυτό ένας άντρας, καταλαβαίνει αμέσως ότι η ζωή τον έχει εξαντλήσει.

-Το μέτριο είναι κάτι μοιραίο. Το αρκετό είναι κακό όσο ένα απλό γεύμα. Το υπερβολικό είναι τόσο καλό, όσο ένα συμπόσιο.

-Έχουν περάσει από τη φωτιά, κι ότι δεν καταστρέφει η φωτιά, το σκληραίνει. Είχε αρκετές εμπειρίες στη ζωή του.

-Η ζωή μας είναι τόσο σύντομη, που δεν μπορούμε να φορτωθούμε και τα λάθη των άλλων στην πλάτη μας.
-Κάθε άνθρωπος ζει τη ζωή του και πληρώνει το τίμημα που του αναλογεί για τη ζωή που διαλέγει. Το κακό είναι μόνο ότι πληρώνει πολλές φορές για ένα και μόνο σφάλμα.

–Ορίζω σημαίνει περιορίζω.

-…η συνείδηση μπορούσε να ξυπνήσει τέτοια φοβερά φαντάσματα να τους δώσει μορφή ανθρώπινη και να τα κάνει να κινούνται μπροστά σου!

-Οι μεγάλοι έρωτες και οι μεγάλες λύπες καταστρέφονται από την ίδια τους την ένταση.

-Πιστεύεις ότι αυτή η κοπέλα μπορεί τώρα πια να μείνει ικανοποιημένη μ΄έναν άνθρωπο της τάξης της;… Ε, λοιπόν, το γεγονός ότι γνώρισε εσένα και σ΄αγάπησε, θα την κάνει να περιφρονεί τον άντρα της και να είναι δυστυχισμένη.

– Φυσικά, η έγγαμη ζωή είναι απλώς μια συνήθεια, και μάλιστα μια κακή συνήθεια. Ωστόσο, πάντα στενοχωριόμαστε όταν χάνουμε τις συνήθειές μας, ακόμα και τις χειρότερες. Ίσως μάλιστα η απώλεια αυτών των τελευταίων να είναι και πιο οδυνηρή για μας. Αποτελούν τόσο σημαντικό κομμάτι της προσωπικότητάς μας.

-Δεν ήταν αρκετά έξυπνη για να έχει εχθρούς.

-Δεν είχε καμιά περιέργεια. Αυτό ήταν το κυριότερο ελάττωμά του.

-«Σαν τη ζωγραφιά μιας θλίψης. Ένα πρόσωπο χωρίς καρδιά.»

-Η τραγωδία των γηρατειών δεν είναι ότι είσαι γέρος, αλλά ότι νιώθεις ακόμα νέος. ~Άμλετ

Από το εξαιρετικό SearchingTheMeaningOfLife

Διαβάστε επίσης

Close