Νίτσε: γιατί πρέπει να αγκαλιάσουμε τις δυσκολίες και όχι να τις απομακρύνουμε

Νίτσε: γιατί πρέπει να αγκαλιάσουμε τις δυσκολίες και όχι να τις απομακρύνουμε

Ο Γερμανός φιλόσοφος, ποιητής, συνθέτης και συγγραφέας Friedrich Nietzsche (1844-1900) είναι από τα πιο σταθερά, με τη μεγαλύτερη επιρροή, και αναφερόμενα μυαλά της ανθρωπότητας και φάνηκε εξαιρετικά σίγουρος ότι θα κατέληγε με αυτόν τον τρόπο.

Κατηγορούσε την πλειοψηφία των τότε φιλοσόφων λέγοντας: “Είναι η μοίρα μου να πρέπει να είμαι το πρώτο αξιοπρεπές ανθρώπινο ον. Έχω ένα τρομερό φόβο ότι κάποια μέρα θα προφέρομαι ως ιερός”.

Σε μια επιστολή, έκρινε ότι οι απόγονοι του θα απολαμβάνουν τη δουλειά του: “Μου φαίνεται ότι για να πάρει κάποιος ένα βιβλίο μου στα χέρια του, είναι μία από τις σπανιότερες διακρίσεις που ο καθένας μπορεί να προσδώσει στον εαυτό του.”

Ενάμιση αιώνα αργότερα, ο Νίτσε είχε δίκιο σε μεγάλο βαθμό – για ένα εκπληκτικό λόγο: η διαβεβαίωση ότι η επιτυχία του προήλθε από αντίξοες και δύσκολες συνθήκες ζωής. Πάνω από έναν αιώνα πριν, ο εκπληκτικός Φιλόσοφος εκθίαζε αυτές τις συνθήκες.

Σ ένα ιδιαίτερο εμβληματικό δείγμα από πολλά αποφθέγματα του, που έγραψε το 1887 και δημοσιεύτηκε μετά το θάνατο του, στο βιβλίο «η θέληση για δύναμη» , έγραφε:
“Σε κείνους τους ανθρώπους που με ενδιαφέρουν κάπως , εύχομαι πόνο , ερήμωση , αρρώστια , κακή μεταχείριση , εξευτελισμό – εύχομαι να μην μείνουν ανεξοικείωτοι με την βαθειά αυτό-περιφρόνηση, το μαρτύριο της δυσπιστίας προς τον εαυτό τους, την αθλιότητα του κατανικημένου. Δεν έχω κανένα οίκτο γι αυτούς, γιατί θα μάθουν κάτι που θα κρίνει αν αξίζουν η όχι: να υπομένουν”.

Στο βιβλίο του η χαρούμενη επιστήμη έγραψε τα παρακάτω:

Τι θα συνέβαινε αν η ευχαρίστηση και η δυσαρέσκεια ήταν τόσο δεμένα μεταξύ τους, ώστε όποιος ήθελε να έχει όσο το δυνατόν περισσότερο από το ένα πρέπει να έχει όσο το δυνατόν περισσότερο και από το άλλο – ότι όποιος ήθελε να μάθει να “βρίσκεται στους ουρανούς” θα πρέπει επίσης να είναι προετοιμασμένος και για “την κατάθλιψη μέχρι θανάτου;”

“Έχεις την επιλογή: είτε όσο το δυνατόν λιγότερος πόνος, το οποίο είναι ανώδυνο, ή όσο το δυνατόν περισσότερη δυσαρέσκεια ως αντίτιμο για την ανάπτυξη μιας πληθώρας λεπτών απολαύσεων και χαρών που σπάνια έχεις απολαύσει; Αν αποφασίσετε να μειώσετε το επίπεδο του ανθρώπινου πόνου, θα πρέπει επίσης να μειώσετε και το επίπεδο της ικανότητάς σας για χαρά.”

Ήταν πεπεισμένος ότι οι πιο αξιοσημείωτες ανθρώπινες ζωές αντανακλώνται σε αυτό:

“Εξετάστε τις ζωές των καλύτερων και πιο γόνιμων ανθρώπων και λαών και αναρωτηθείτε αν ένα δέντρο που υποτίθεται ότι θα αυξηθεί σε ένα υπερήφανο ύψος μπορεί να απαλλαχτεί από κακές καιρικές συνθήκες και τις καταιγίδες. Αν η ατυχία και η εξωτερική αντίσταση, ορισμένα είδη μίσους, η ζήλια, το πείσμα, η δυσπιστία, η σκληρότητα, η φιλαργυρία και η βία δεν ανήκουν στις ευνοϊκές συνθήκες τότε οποιαδήποτε ανάπτυξη, ακόμα και η αρετή είναι σχεδόν αδύνατη.”

Συνοψίζοντας, με άλλα λόγια, μπορούμε να πούμε ότι οι δυσκολίες δεν θα μας λυγίσουν και μόνο όφελος μπορούν να μας φέρουν. Είναι σημαντικό να μπορεί να αντέξει ο καθένας από εμάς.

Πηγή: freethinking.gr

 

Thessaloniki Arts and Culture

 

 

 

Διαβάστε επίσης

Close