Ο Φλεβάρης έχει βάλει
τη σφραγίδα «Καρναβάλι».
Κι ύστερα φωνάζει: «Εμπρός,
τώρα γλέντι και χορός!»

Μύτες γίνονται μυτάρες
και τα αυτιά γίναν αυτάρες.
Να μαλλούρες και γυαλάκια,
στοματάρες και μουστάκια.

Κι άνοιξαν κι οι ουρανοί,
σεληνάνθρωποι, Αρειανοί
κατεβήκαν με σβελτάδα,
και πατήσαν στην Ελλάδα.

Ο Κωστάκης φουστανέλα
παριστάνει τον Τζαβέλα.
Και μια βλάχα που περνάει,
της γιαγιάς ρούχα φοράει.

Καουμπόηδες, Χιονάτες,
Με παπούτσια γάτοι, γάτες,
πειρατές και βασιλιάδες,
μασκαράδες, μασκαράδες!

Ποπό! χρώματα, στολές
γέλια, θόρυβος, χαρές!
Έμπα αγόρι, μπες κοπέλα
στου καρναβαλιού την τρέλα.

Να ’χαμε όλη τη χρονιά
χαρτοπόλεμο, παιδιά!
Μα κι οι Απόκριες κάθε μήνα,
μουσικές και σερπαντίνα.

Κουτσοφλέβαρε λεβέντη,
τ’ άναψες καλά το γλέντι.
Γρήγορα να φέρεις πάλι,
χορό, γέλια, καρναβάλι.

Η Ρένα Καρθαίου (Αθήνα, 1913 – 11 Οκτωβρίου 2005) ήταν Ελληνίδα ποιήτρια και μεταφράστρια. Το πραγματικό της όνομα ήταν Ειρήνη Λάκωνα. Καλλιέργησε ιδιαίτερα την ποίηση για παιδιά και εργάστηκε για τη διάδοση του παιδικού βιβλίου στην Ελλάδα. Το 1963 εξέδωσε, μαζί με τον σύζυγό της δημοσιογράφο Αντώνη Μπρούσαλη, το περιοδικό “Η Πλώρη”, με σκοπό την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, στράφηκε σχεδόν αποκλειστικά στην παιδική λογοτεχνία, ιδιαίτερα στην ποίηση, την οποία ανανέωσε αισθητικά και θεματολογικά. Η ποίησή της έχει θεματικούς πυρήνες τη φύση και το παιδί και διακρίνεται για την τεχνική της αρτιότητα (με προτίμηση στην παραδοσιακή στιχουργική), την αμεσότητα, το χιούμορ και τη ζωντάνια.

Τα πουλιά της Ιεριχώ (1949), Το δέντρο του ουρανού (1961), Χαρταετοί στον ουρανό (1972, βραβείο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς), Ανοιξιάτικα και κυπαρισσόμηλα (1982), Στα μονοπάτια του ήλιου (2000) κάποια από τα σημαντικότερα έργα της.

Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κάπλα