Σε κατανοώ, γιατί αμέτρητες φορές αντίκρισα γυμνό το κορμί και την ψυχή σου.
Σε είδα χωρίς τη μάσκα σου, χωρίς την κομματική σου ταυτότητα, την εθνική σου περηφάνια…
Σ’άκουσα να κλαις και να παραπονιέσαι, να μου μιλάς για τις επιθυμίες, τις αγάπες και τις έγνοιες σου.
Σε ξέρω, σε νιώθω…
Δεν τολμάς να σκεφτείς ότι μπορείς κάποτε να νιώθεις ελεύθερος κι όχι υποδουλωμένος, να φέρεσαι ντόμπρα κι όχι ύπουλα, να ερωτεύεσαι φανερά κι όχι στα κλεφτά.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Βιλχελμ Ράιχ – Άκου Ανθρωπάκο

Επιλογή αποσπάσματος: Δέσποινα Θ.