Ο Ελ Γκρέκο (=Ο Έλληνας), γεννήθηκε ως Δομήνικος Θεοτοκόπουλος και θεωρείται ευρέως ως ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους της Ισπανικής Αναγέννησης. Η τεχνοτροπία του Ελ Γκρέκο θεωρείται έκφραση της Βενετικής Σχολής και του μανιερισμού όπως αυτός διαμορφώθηκε στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα. Παράλληλα, χαρακτηρίζεται από προσωπικά στοιχεία, προϊόντα της τάσης του για πρωτοτυπία, τα οποία όμως δεν βρήκαν μιμητές στην εποχή του, γεγονός που δεν ευνόησε και τη συνέχειά τους. Η μπαρόκ τεχνοτροπία που εκτόπισε τον μανιερισμό, αλλά και τα αμέσως μεταγενέστερα καλλιτεχνικά ρεύματα που δεν αντιμετώπισαν ευμενώς το ύφος του και είχαν ως αποτέλεσμα να αγνοηθεί το έργο του Γκρέκο τους επόμενους αιώνες. Στη διάρκεια του 20ού αιώνα, αναγνωρίστηκε ως πρόδρομος της μοντέρνας τέχνης που αξιοποίησε στοιχεία της Ανατολικής και Δυτικής παράδοσης, και το έργο του επανεκτιμήθηκε, διατηρώντας μέχρι σήμερα δεσπόζουσα θέση ανάμεσα στους μείζονες ζωγράφους όλων των εποχών.

Σε μικρή ηλικία, εκπαιδεύτηκε στην Κρήτη στη βυζαντινή ζωγραφική και αγιογραφία, ενώ στη συνέχεια, ο El Greco μετακόμισε στην Ιταλία το 1567, όπου σπούδασε με τους βενετσιάνικους αναγεννησιακούς ζωγράφους Titian και Tintoretto. Μια δεκαετία αργότερα, εγκαταστάθηκε στο Τολέδο της Ισπανίας, όπου πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του και ζωγράφισε δύο από τα πιο διάσημα έργα του, την θυελλώδη “Άποψη του Τολέδο” και την “Ταφή του κόμη Οργκάθ”. Η εξπρεσιονιστική χρήση του El Greco με ζωντανό χρώμα, περιστροφικές συνθέσεις και πλαστικές μορφές επηρέασε επόμενες γενιές καλλιτεχνών από το Velázquez μέχρι τον Picasso και τον Cézanne.

Ένα βίντεο με εξαιρετικούς πίνακες του El Greco