Ο Γουίλιαμ Μπλέικ γεννήθηκε στις 28 Νοεμβρίου του 1757 και ήταν ένας από τους σημαντικότερους Άγγλους ποιητές και παράλληλα ζωγράφος, χαράκτης, εικονογράφος, μυστικιστής και οραματιστής. .Χαρακτηρίζεται συχνά ως ο «Προφήτης» της αγγλικής λογοτεχνίας και υπήρξε αναμφισβήτητα ένας από τους πλέον εκκεντρικούς και πολύπλευρους καλλιτέχνες. Αν και στην εποχή του χλευάστηκε ως παράφρων, σήμερα τιμάται ως μεγαλοφυΐα και συγκαταλέγεται ανάμεσα στους μείζονες ποιητές της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Πέθανε στις 12 Αυγούστου του 1827.
3 υπέροχα ποιήματα του
Παροιμίες της Κόλασης
Η δεξαμενή περιέχει, η πηγή ξεχειλίζει. Να σκέπτεσαι το πρωί, να πράττεις το μεσημέρι, vα δειπνείς το βράδυ, να κοιμάσαι τη Νύχτα. Να περιμένεις δηλητήριο από το στάσιμο νερό. Αυτός που δέχεται μ’ ευγνωμοσύνη έχει πλούσια σοδειά. Η δημιουργία ενός μικρού λουλουδιού είναι μόχθος αιώνων. Η Αφθονία είναι Ομορφιά Οι χαρές εγκυμονούν, οι λύπες γεννάνε. Το πουλί τη φωλιά, η αράχνη τον ιστό, ο άνθρωπος τη φιλία Μια σκέψη γεμίζει το αχανές Πάντα λέγε ελεύθερα τη γνώμη σου και ο τιποτένιος θα σε αποφεύγει. Οι τίγρεις της οργής είναι σοφότερες απ’ τ’ άλογα της διδαχής. Η μηλιά ποτέ δε ρωτάει την οξιά πώς να μεγαλώσει, ούτε το λιοντάρι το άλογο πώς να πιάσει τη λεία του. Η ψυχή της γλυκιάς χαράς ποτέ δε λερώνεται. Ο ανόητος δεν βλέπει το ίδιο δέντρο με τον σοφό. Αυτός που το πρόσωπό του δεν σκορπάει φως, ποτέ του δεν θα γίνει άστρο. Η Αιωνιότητα είναι ερωτευμένη με τα έργα του χρόνου. Τις ώρες της ανοησίας τις μετρά το ρολόι, οι ώρες της σοφίας δεν μπορούν να μετρηθούν.
Το δέντρο με το δηλητήριο
Θύμωσα με το φίλο μου: είπα την οργή μου, η οργή μου έσβησε. Θύμωσα με τον εχθρό μου: δεν το είπα, η οργή μου θέριεψε. Και την πότιζα με φόβο Νύχτα και μέρα με τα δάκρυά μου Με χαμόγελα την έκρυψα και με γλυκές, απατηλές γητειές. Μέρα και νύχτα εκείνη θέριευε, μέχρι που γέννησε λαμπρό μήλο, κι ο εχθρός μου το ‘δε να λάμπει κι ήξερε ότι ήτανε δικό μου. Κλεφτά μπήκε στον κήπο μου όταν η νύχτα είχε ρίξει τα πέπλα της και την αυγή τον είδα με χαρά ξαπλωμένο να κείτεται κάτω απ’ το δέντρο.
Οιωνοί της Αθωότητας
Για να δεις τον κόσμο σε ένα κόκκο άμμου Και τον παράδεισο σε ένα αγριολούλουδο Κράτησε το άπειρο στην παλάμη του χεριού σου Και την αιωνιότητα σε μία ώρα. Αν ο ήλιος και το φεγγάρι αμφέβαλλαν Αμέσως θα έσβηναν. Το να έχεις πάθος μπορεί να σου κάνει καλό, Αλλά δεν υπάρχει καλό αν το πάθος είναι μέσα σου.
Η πόρνη και χαρτοπαίκτης, από το κράτος αδειοδοτούνται Για να οικοδομούν τις τύχες του έθνους. Η κραυγή της πόρνης από δρόμο σε δρόμο Θα υφάνει το σάβανο της παλιάς Αγγλίας.
Η κραυγή του νικητή, η κατάρα του ηττημένου, Χορεύουν μπροστά από την νεκροφόρα της πεθαμένης Αγγλίας.
Κάθε νύχτα και κάθε αυγή Μερικοί στη μιζέρια γεννιούνται, Κάθε αυγή και κάθε νύχτα Μερικοί σε γλυκιά απόλαυση γεννιούνται.
Μερικοί γεννιούνται σε γλυκιά απόλαυση, Μερικοί γεννιούνται στην ατελείωτη νύχτα.
Οδηγούμαστε στο να πιστεύουμε ένα ψέμα Όταν βλέπουμε όχι με το μάτι, Το οποίο γεννήθηκε σε μια νύχτα για να χαθεί μέσα στη νύχτα, Όταν η ψυχή κοιμόταν στις ακτίνες του φωτός.
Ο Θεός φαίνεται, και ο Θεός είναι φως, Σε αυτές τις φτωχές ψυχές που κατοικούν στην νύχτα. Μόνο η ανθρώπινη μορφή φανερώνεται, Σ’ αυτούς που κατοικούν στα βασίλεια της ημέρας.
10 αποφθέγματα
- Η υπερβολική λύπη γελάει. Η υπερβολική χαρά κλαίει.
- Ο τρελός που επιμένει στην τρέλα του θα γίνει σοφός.
- Μια αλήθεια που λες με κακή πρόθεση, επηρεάζει πιο πολύ απ’ όλα τα ψέματα που μπορείς να επινοήσεις.
- Κάθε πόρνη ήταν κάποτε παρθένα.
- Κάνε ό,τι θέλεις. Ο Κόσμος αυτός είναι φανταστικός και έχει φτιαχτεί από αντιφάσεις.
- Αυτοί που καταπιέζουν τις επιθυμίες τους το κάνουν επειδή οι επιθυμίες τους είναι τόσο αδύναμες, ώστε μπορούν να καταπιεστούν.
- Όταν λέω την αλήθεια, δεν το κάνω για να πείσω εκείνους που δεν τη γνωρίζουν, αλλά για να υπερασπιστώ αυτούς που τη γνωρίζουν.
- Μη ρωτάς ποτέ να σου πουν, γιατί σε αγαπούν.
- Δεν μπορείς να έχεις Ελευθερία σ’ αυτόν τον κόσμο χωρίς αυτό που λέγεται Ηθική Αρετή, και δεν μπορείς να έχεις Ηθική Αρετή χωρίς την υποδούλωση εκείνου του μισού της ανθρώπινης φυλής που μισεί αυτό που αποκαλείς Ηθική Αρετή.
- Ποτέ δεν ξέρεις τι είναι αρκετό, όσο δεν ξέρεις τι είναι το περισσότερο από το αρκετό.
