Ένας από τους καλύτερους καλλιτέχνες τοπίου μεταξύ της προοδευτικής ομάδας Ρώσων καλλιτεχνών του 19ου αιώνα γνωστούς ως Itinerants (Wanderers). Η κύρια συμβολή του Isaac Levitan στη ρωσική τέχνη ήταν η ανάπτυξη του «ατμοσφαιρικού τοπίου», που επιτεύχθηκε μέσω της υπέρτατης γνώσης του χρώματος, φωτός και απόχρωσης. Αν και η απεικόνιση του φωτός ήταν ζωτικής σημασίας για τις συνθέσεις του, όπως ήταν για εκείνες του Monet και του Sisley, ο Levitan ήταν ρεαλιστής και όχι ιμπρεσιονιστής.

Αφιερωμένος στον νατουραλισμό και στον πλισέ ζωγραφικό αέρα, είχε ένα δώρο για να απεικονίσει όλες τις εποχές του έτους, διαφορετικές ώρες της ημέρας και μια άπειρη ποικιλία φυσικών απόψεων. Διάσημα παραδείγματα της ζωγραφικής του τοπίου περιλαμβάνουν έργα όπως το Μοναστήρι (1890, Γκαλερί Tretyakov, Μόσχα) και Vladimirka (The Road to Vladimir) (1892, Tretyakov), καθώς και υποβλητικά έργα όπως το Golden Autumn (1895, Tretyakov), Spring Flood (1897, Tretyakov) και Birch Grove (1889, Tretyakov).

Ο Levitan συμμετείχε ενεργά στην καλλιτεχνική ζωή. Έδωσε μαθήματα στη Σχολή Ζωγραφικής της Μόσχας, όπου και ο ίδιος είχε εκπαιδευτεί, συμμετείχε ενεργά στη Λέσχη Λογοτεχνίας και Τέχνης της Μόσχας. Τώρα που κατατάσσεται μεταξύ των κορυφαίων σύγχρονων καλλιτεχνών στο είδος του τοπίου, ο Levitan θεωρείται μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες στη ρωσική ζωγραφική του 19ου αιώνα