Τζάνις Τζόπλιν: Το "μαργαριτάρι" με τη συγκλονιστική φωνή

Τζάνις Τζόπλιν: Το “μαργαριτάρι” με τη συγκλονιστική φωνή

“Κάθε βράδυ κάνω έρωτα με 25.000 ανθρώπους στη σκηνή, μετά όμως γυρίζω σπίτι μόνη …”

Η Τζάνις Λιν Τζόπλιν γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 1943, στο Τέξας και υπήρξε κορυφαία rock και blues τραγουδίστρια, καθώς και εμβληματική μορφή στην ιστορία του rock ‘n’ roll. Ήταν, επίσης, ζωγράφος, χορεύτρια και ενορχηστρώτρια μουσικής.
Στο σχολείο έμπλεξε με περίεργες παρέες και από αυτούς ανακάλυψε τη μπλουζ σκηνή. Οι συμμαθητές της την κορόιδευαν και τη φώναζαν “φρικιό” και “γουρούνι”. Έφυγε απ’ το σπίτι της στο Τέξας σε ηλικία 20 ετών και ταξίδεψε στο Σαν Φρανσίσκο. Άρχισε να τραγουδάει σε διάφορα μαγαζιά με τη χαρακτηριστική βραχνή φωνή της και να υποκύπτει σε καταχρήσεις που την εξαντλούσαν. Έκανε χρήση ηρωίνης, ψυχοτρόπων φαρμάκων και έπινε πολύ αλκοόλ, με αγαπημένο της το Southern Comfort. Δύο χρόνια μετά, ζύγιζε μόλις 38 κιλά και κόντεψε να πεθάνει από τα ναρκωτικά. Οι φίλοι της ανησύχησαν και την έστειλαν πίσω στην οικογένειά της στο Τέξας.

Το φωνητικό ύφος της Τζόπλιν προσέλκυσε το ροκ συγκρότημα Big Brother and the Holding Company, μια μπάντα που είχε αποκτήσει φήμη μεταξύ των χίπις του Χέιτ-Ασμπέρυ. Ο Τσετ Χελμς, που την είχε γνωρίσει στο Τέξας, την προέτρεψε να ενταχθεί στο συγκρότημα, κάτι που έγινε τελικά, στις 4 Ιουνίου του 1966.
Τζάνις Τζόπλιν: Το "μαργαριτάρι" με τη συγκλονιστική φωνή
Το 1969 η Τζόπλιν, ήταν ήδη σύμβολο της απελευθέρωσης και “βασίλισσα του Σαν Φρανσίσκο” και τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου εμφανίστηκε στο Φεστιβάλ του Γούντστοκ. Είχε αρχίσει να μπλέκει πάλι με την ηρωίνη. Αυτή τη φορά, όμως, δεν πρόλαβε να σωθεί.
Η Τζάνις Τζόπλιν πέθανε στις 4 Οκτωβρίου του 1970, από υπερβολική δόση ηρωίνης. Λίγες μέρες πριν πέθανε με τον ίδιο τρόπο ο επίσης μεγάλος μουσικός, Τζίμι Χέντριξ. Την επόμενη χρονιά, χάθηκε από τα ναρκωτικά και ο Τζιμ Μόρισον. Ήταν όλοι τους 27 ετών όταν “έφυγαν” …
“Είμαι θύμα του ίδιου μου του εαυτού. Υπήρξε ένα διάστημα, που ήθελα να γνωρίζω τα πάντα. Αυτό το συναίσθημα με έκανε, συνήθως, να νοιώθω δυστυχισμένη. Απλά, δεν ήξερα πώς να το χρησιμοποιήσω. Τώρα, όμως, έχω μάθει να χρησιμοποιώ το συναίσθημα αυτό προς όφελός μου. Είμαι γεμάτη συγκίνηση και θέλω να απελευθερωθώ. Εάν είσαι επάνω στη σκηνή και (το συναίσθημα αυτό) λειτουργεί πραγματικά και έχεις το κοινό μαζί σου, αισθάνεσαι μια ενότητα.
Επιμέλεια – Κείμενο: Δάφνη Τσάρτσαρου

Διαβάστε επίσης

Close