Ασκητής: από τον χορό του Ησαΐα στον χορό… της φωτιάς

Ασκητής: από τον χορό του Ησαΐα στον χορό… της φωτιάς

Ο χορός του Ησαΐα αντιπροσωπεύει το χορό της ευτυχίας για το ζευγάρι που αποφασίζει να δώσει όρκους πίστης και αγάπης μέχρι τα βαθιά του γεράματα, κάτω στη στέγη της εκκλησίας, με την «ευλογία του θεού».

Ο χαρούμενος αυτός χορός ανοίγει την αυλαία για το έργο της έγγαμης ζωής τους, με κεντρικούς ήρωες τους ίδιους τους νεόνυμφους που μεθυσμένοι από τη χαρά της ένωσης, ζουν αυτές τις στιγμές με συγγενείς και φίλους, έτσι ώστε όλοι μαζί συμμετέχουν στο χορό, πετώντας ρύζι με την ευχή να στεριώσει ο γάμος τους.

Για τον κάθε σύντροφο, ο χορός του Ησαΐα σηματοδοτεί διαφορετικά όνειρα και προσδοκίες, που γίνονται πραγματικότητα «μέσα στο εμείς»!

Το Ησαΐα χόρευε που ο παππάς μέσα από το συμβολικό τροπάριο σηματοδοτεί την αιώνια πίστη και αφοσίωση ανάμεσα σε εκείνους που επιλέγουν να γίνουν ζευγάρι νόμιμο και ηθικά ευλογημένο. Ο ύμνος ψάλλεται για να θυμίσει στους νεόνυμφους την αγιότητα και την καθαρότητα του θεσμού του γάμου, και την έμφαση της πνευματικής υπόστασης του γαμήλιου δεσμού.

Η κυκλική περιφορά του ζευγαριού γύρω από την Αγία Τράπεζα, ολοκληρώνει «την αιωνιότητα του γάμου» και το έθιμο του ρυζιού, ριζώνει τους νεόνυμφους για πολυγονία και ευγονία.

Έξω όμως από το χορό του Ησαΐα υπάρχει και ο χορός της φωτιάς που πολλά ζευγάρια θα τον αισθανθούν και θα τον ζήσουν στο πετσί τους, χορεύοντας ο ένας με τον άλλον μπροστά στον όλεθρο και την καταστροφή που η σχέση τους μπορεί να καταλήξει.

Ο χορός της φωτιάς θυμίζει ένα πολεμικό κλίμα σαν αυτό που αναφέρεται από φιλοσόφους στην αρχαία Ελλάδα με την ονομασία Πυρρίχιος, μαυροντυμένων πολεμιστών, κατά τη διάρκεια πολεμικών αναμετρήσεων, με σκοπό να τους ανάψει τα αίματα και να τους προετοιμάσει.

Για το ζευγάρι ο χορός της φωτιάς περιλαμβάνει καυγάδες, ένταση, φωνές, προσβολές, εχθρότητα, υποτίμηση, ανταγωνισμό, ψέματα και κυρίως το χάσιμο του ελέγχου της επικοινωνίας και εκτίμησης του ενός προς τον άλλον, δείχνοντας το θυμό που αναπαράγεται μεταξύ τους.

Πιο απλά με τη λαϊκή έκφραση «θα σε χορέψω στο ταψί»… Ένα καλοστημένο δηλαδή πεδίο μάχης, με οπλαρχηγούς τους ίδιους τους συζύγους! Οι φωνές και τα αντικείμενα «πέφτουν βροχή» στα κεφάλια τους, όπως έπεφτε και το ρύζι στο χορό του Ησαΐα!

Έτσι ο γάμος οδηγείται σε ένα συγκρουσιακό πλαίσιο, που ανάβει όλο και πιο πολύ η φλόγα του χορού της φωτιάς. Η τριβή της καθημερινότητας, η απογοήτευση και η εχθρότητα αποτυπώνονται ως ένα ηχηρό μήνυμα απομάκρυνσης και αποφυγής, ζώντας ο καθένας στον μικρόκοσμό του, ενώ η φωτιά σιγοβράζει το καζάνι τους σε διάφορους ρυθμούς.

Το σεξ δείχνει αρνητικό, θυμωμένο και απειλητικό έχοντας ήδη καεί από την ένταση της φωτιάς τους, που αντί για πάθος και ηδονή ανταλλάσσουν βρισιές και απειλές για «ξένα γκομενιλίκια».

Το σύνηθες είναι ότι ο χορός της φωτιάς σβήνει με το διαζύγιο. Ερώτημα είναι εάν από το χορό της φωτιάς μπορεί το ζευγάρι να σωθεί και να ξαναδεί τη σχέση του μετά το κάψιμό του. Οι απαντήσεις είναι πολλές και διάχυτες.

Ένα είναι το ζητούμενο: θέλει πραγματικά το ζευγάρι να ζήσει μετά τη φωτιά; Πάντως μπορεί. Και αρκετοί είναι εκείνοι που κατάφεραν να σβήσουν τη φωτιά και να χορέψουν όχι βέβαια το χορό του Ησαΐα, αλλά το χορό της ζωής και μάλιστα πιο δυνατά και πιο αληθινά…

Ποιος όμως φαίνεται να καίγεται και να οδηγείται πιο εύκολα στο χορό της φωτιάς; Ο άνδρας ή η γυναίκα; Προφανώς ο άνδρας, ο οποίος δεν μπόρεσε στα σύγχρονα χρόνια των καιρών μας, να αντιληφθεί και να δεχθεί τις μεγάλες αλλαγές που η γυναίκα έφερε στη ζωή της, που αν εκείνος δεν τις καταλάβει και δεν τις ενισχύσει «τον τρώει η μαρμάγκα», ενώ παράλληλα τον καίει και το αναμμένο δαδί που τον χοροπηδάει μέσα στην πορεία του γάμου.

Η γυναίκα παντρεύεται και η γυναίκα χωρίζει εάν ο σύντροφός της δεν της δείξει ποιος είναι και πόσο πραγματικά την διεκδικεί, σβήνοντας την φωτιά που έχει ανάψει μεταξύ τους. Αποφασίζει να κάνει παιδί ή δεν κάνει κανένα, ενώ η καριέρα της, τα χρήματά της και η προσωπική της αυτονομία, κυριαρχούν και επιβάλλουν συμπεριφορές που ο σημερινός αδύναμος άνδρας ή παραδίδεται ή… φεύγει νύχτα από το σπίτι, για να πάρει τσιγάρα από το περίπτερο, για να μην ξαναγυρίσει ποτέ!

Είναι αλήθεια ότι ο χορός του Ησαΐα και ο χορός της φωτιάς, στις μέρες μας συναντιόνται όλο και πιο συχνά. Το περίεργο μάλιστα είναι ότι και ο Ησαΐας και η φωτιά έχουν ένα κοινό μυστικό: τη συνέχεια της ζωής. «Παντρεύεσαι και χορεύεις χαρούμενος και ευτυχισμένος, καίγεσαι και χορεύεις για να αποφύγεις το κάψιμο και να λυτρωθείς από την επώδυνη κατάσταση που ζεις».

Όπως και να το δεις, και οι δύο χοροί ζουν και βασιλεύουν και κάνουν τους ανθρώπους ιδανικούς και μοναδικούς στην αναζήτηση της ευτυχίας, αλλά και της καταστροφής. Το χειρότερο ίσως απ’ όλα είναι ότι η φωτιά αφήνει πίσω της, στάχτες και ένα παιδί που αναρωτιέται γιατί κάηκε το σπίτι του…

Σήμερα φαίνεται πως όλο και πιο λίγοι νέοι πάνε στο χορό του Ησαΐα, παραμερίζοντας την ευθύνη που προστάζει η νομιμοποίηση της σχέσης, που στα μάτια τους φαντάζει μία φυλακή που δεν έχει τίποτα να τους προσφέρει, παρά μόνο την απώλεια της ανεξαρτησίας τους. Ο γάμος έχει χάσει το νόημα του και η φράση «μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος» ακούγεται «γραφική»!

Βέβαια, επειδή ο άνθρωπος είναι ένα μεγάλο μυστήριο, πολλοί χοροί του Ησαΐα κατέληξαν στο χορό της φωτιάς για να γεννήσουν τους επόμενους χορούς του Ησαΐα… και η ζωή συνεχίζεται!!

Από τον Δρ. Θάνο Ε. Ασκητή
Νευρολόγο – Ψυχίατρο
Διδάκτωρα Ψυχιατρικής Παν/μιου Αθηνών
Πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας
Πρώτη δημοσίευση: Zougla.gr

Πηγή: askitis.gr

Διαβάστε επίσης

Close