Γιατί ασχολούμαι υπερβολικά με το συναίσθημα του άλλου, με την αντίδρασή του και δεν επιμένω στον δικό μου στόχο;

Γιατί όταν προσπαθώ να επιτύχω, εμπλέκομαι με τη ζήλια που νιώθει ο άλλος και επικεντρώνω το ενδιαφέρον μου αλλού και όχι εκεί που χρειάζεται για να υποστηρίξω τις δυνατότητές μου;

Αν σε κάθε σας βήμα εξαρτάστε από τις όποιες αντιδράσεις των άλλων ανθρώπων, αν φοβάστε μήπως κριθείτε, δεν ασχολείστε με σας, δεν ενισχύετε τη δύναμή σας για να τα καταφέρετε. Αν σκέφτεστε συνεχώς το ενδεχόμενο της αποτυχίας, το φόβο για τον αντίκτυπο που θα έχει η αποτυχία σε σας, αν εξαρτάται την αξία σας από το αποτέλεσμα των προσπαθειών σας και όχι από αυτό που είστε εσείς, εμπλέκεστε με ό,τι πυροδοτεί τους φόβους σας.

Όσο ασχολείστε με το συναίσθημα του άλλου, φαντασιώνεστε τον εαυτό σας πιο δυνατό, νομίζετε πως έτσι υπερασπίζεστε τη θέση σας, πως κερδίζετε σε κάτι. Στην πραγματικότητα, βέβαια, δεν ασχολείστε με τους δικούς σας φόβους προσπαθώντας να τους ανακουφίστε, ώστε να προχωρήσετε απερίσπαστος από οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να σας αποσπάσει. Δεν ενισχύετε την αξία σας ώστε να σας ενδιαφέρουν οι στόχοι σας και το πως θα τους επιτύχετε.

Ο άλλος άνθρωπος γίνεται μια πρόφαση για να ξεφύγετε από τον εαυτό σας, για να μην αναμετρηθείτε με τους φόβους σας, για να μην συνταξιδέψετε με τη δύναμη σας και την αποδεχτείτε. Η κάθε εμπλοκή σάς αποσπά από τον εαυτό σας, από την αλήθειά σας, από τη δημιουργικότητά σας.

Αγγελική Μπολουδάκη – Ειδικός Ψυχικής Υγείας