Υπάρχουν δύο τρόποι να γνωρίζεις.

Ο ένας – ο επιστημονικός τρόπος – είναι να μένεις απ’ έξω, σε απόσταση, απόμακρος, ψυχρός παρατηρητής. Ο άλλος είναι ο τρόπος του μύστη. Να συμμετέχεις με πάθος, να μη μένεις ψυχρός και απόμακρος, να μη μένεις σε επιφυλακή. Να κάνεις το άλμα. Το Κβαντικό άλμα.

Χρειάζεται κουράγιο, θάρρος γι αυτό. Και, το μεγαλύτερο θάρρος στον κόσμο είναι το να αφήσεις το γνωστό για το άγνωστο. Αυτό ταιριάζει μόνο σ’ εκείνη την ψυχή που αγαπά τις περιπέτειες. Δεν είναι για όλους. Δεν μπορεί να είναι. Δεν είναι για τη νοοτροπία της αγέλης.

Είναι μόνο για τους λίγους. Για τα λίγα λιοντάρια που μπορούν να ορμήσουν βρυχώμενα από το γνωστό στο άγνωστο. Και, μπορείς να συνεχίσεις να εκλογικεύεις τη δειλία σου με χίλιους τρόπους.

Ένας από τους πιο όμορφους τρόπους να εκλογικεύεις τη δειλία σου είναι ο εξής: “Πώς να κάνω το άλμα; Γιατί, αν δεν καταλάβω, το άλμα είναι παράλογο και πρέπει να είμαστε λογικοί”.

Αν μένεις λογικός, όλη σου η ζωή θα μείνει ρηχή. Η λογική δεν μπορεί να σου δώσει βάθος. Tο βάθος έρχεται μόνο με την αγάπη. Και η αγάπη είναι μια τρελή ιστορία.

OSHO