«Έχει αδυναμία στη μαμά του» – «Μιλά κάθε μέρα με τη μαμά της στο τηλέφωνο»

 «Δίνει χρήματα στους γονείς του» – «Τις Κυριακές πρέπει να πηγαίνουμε για φαγητό στους γονείς της» – «Πρέπει να πηγαίνουμε διακοπές στο χωριό του». Φράσεις οικείες. Σκηνικό γνώριμο. Τι υπάρχει στο παρασκήνιο;

Φράσεις οικείες. Σκηνικό γνώριμο. Τι υπάρχει στο παρασκήνιο;

Στρατόπεδα. Αντίπαλοι: σύντροφοι. Σύμμαχοι: σύντροφος – πατρική οικογένεια.

Γιατί; Γιατί εχθρός να είναι ο σύντροφος και σύμμαχος ο γονιός; Όσες φορές έχω ρωτήσει την ενήλικη κόρη ή τον ενήλικο γιο, πώς νοιώθει για αυτή την κατάσταση, ανεξάρτητα με την αντίδραση του συντρόφου του, η απάντηση είναι ότι νοιώθει κι εκείνος μια εσωτερική πίεση.

Παρόλα αυτά του είναι πολύ εύκολο να παραχωρήσει χώρο στο γονιό, κατηγορώντας ταυτόχρονα το σύντροφο. Νοιώθει μια εσωτερική υποχρέωση να φροντίσει το γονιό του «που μεγαλώνει», «που τόσα έχει κάνει», «που δεν το κάνει για κακό», «που σε αυτή την ηλικία δεν αλλάζει έτσι κι αλλιώς».

Αυτή η εσωτερική πίεση όμως, προϋπήρχε του συντρόφου. Όχι μόνο του συγκεκριμένου συντρόφου – δεν αφορά το πρόσωπό του/ της εξάλλου. Είναι πολύ οικείο στον ενήλικα να προσφέρει χώρο και να δίνει λόγο στο γονιό του πολύ περισσότερο από ότι αντιστοιχεί στη σχέση τους. Γιατί να είναι έτσι «προκαθορισμένο»; Γιατί το παιδί να νοιώθει τύψεις ή ότι προδίδει το γονιό του αν δεν του επιτρέψει αυτό που εκείνος θα ήθελε; Γιατί αυτή η εσωτερική υποχρέωση;

Ο χώρος που διεκδικεί και τελικά έχει ο γονιός στη συντροφική – και όχι μόνο – ζωή του παιδιού του, στερεί το παιδί από το να ζήσει τελικά μια καλή συντροφική ζωή.

Τελικά είναι πραγματική διαφωνία του ζευγαριού;

Προσωποποιείται στο σύντροφο, η εξαρτημένη και ελεγκτική σχέση του γονιού με το παιδί του. Από τη μεριά και των δυο συντρόφων. Είναι πολύ οικείο για το παιδί να πάρει το μέρος του γονιού, παρά του συντρόφου του. Αν δεν στραφώ στο σύντροφο ώς σύμμαχό μου και όχι ως αντίπαλό μου… η πραγματικότητα διαστρεβλώνεται. Καταγράφω ως σημαντικά μόνο αυτά για τα οποία θέλω να τον κατηγορήσω…

Γονείς πολιορκητές. Ενήλικες που παραμένουν καλά και υπάκουα παιδιά, που δεν αντέχουν να στεναχωρήσουν τους γονείς τους. Μια τέτοια σχέση έχει ως αποτέλεσμα μια «κατευθυνόμενη» κόντρα με το σύντροφο, η οποία όμως δεν αφορά καθόλου το πρόσωπό του. Αφορά την άλυτη σχέση με την πατρική οικογένεια.

Πηγή:  kepsy.gr

Thessaloniki Arts and Culture