Νόμιζα ότι τοv είχα ξεχάσει και όμως …
«Είχα κάνει μια συμφωνία με τον εαυτό μου, ορκίζοντας ότι δεν θα τον ξανασκεφτώ ποτέ. Έσβησα τον αριθμό του τηλεφώνου του, τον μπλόκαρα στο FB, σταμάτησα να βλέπω τους κοινούς μας φίλους.
Στην αρχή φάνηκε να λειτουργεί: η ηρεμία επέστρεψε στην καρδιά μου και η μνήμη του ξεθώριαζε καθημερινά όλο και περισσότερο. Μέχρις ότου η σκέψη του άρχισε να με κρατά ξύπνια τη νύχτα, προκαλώντας μου απογοήτευση και νέα βάσανα.»
Δεν είμαστε οι μόνοι: το «σύνδρομο του κάβουρα» είναι μια φυσιολογική, σχεδόν υποχρεωτική φάση στο τέλος μιας σχέσης…. Αρκεί να περάσει γρήγορα.
Γιατί γυρνάμε πίσω;
Ο όρος αυτός αναφέρεται στην ψυχολογική διαδικασία που βιώνουν όσοι έχουν αφεθεί από τον/την σύντροφό τους και που αρχίζει κάποια στιγμή μετά τη ρήξη της σχέσης.
Δίνει την εντύπωση ότι, παρά τον χρόνο που περνάει και τις προσπάθειες που κάνει το άτομο για να ξεπεράσει το περιστατικό, δεν μπορεί να γυρίσει τη σελίδα.
Αντιθέτως, φαίνεται να παλινδρομεί σε σύγκριση με την πρόοδο που σημειώθηκε, έστω και μετά από καιρό.
Για παράδειγμα, αρχίζει να ψάχνει τον πρώην σύντροφο, έστω και έμμεσα ζητώντας πληροφορίες σχετικά με αυτόν, ή δοκιμάζοντας μια «ανώδυνη» προσέγγιση, ίσως δημοσιεύοντας ένα σχόλιο στο κοινωνικό προφίλ του.
Εκθέτοντας τον εαυτό του, προσπαθεί να προκαλέσει μια αντίδραση, αλλά το φορτίο των προσδοκιών του ματαιώνεται όπου στο τέλος φτάνει να ζυγίζει σαν ένας βράχος.
Κάθε άρνηση ή έλλειψη ενδιαφέροντος από τον άλλον επιταχύνει την προς τα πίσω κίνηση του κάβουρα και ενισχύει τον πόνο του. Το ρίσκο είναι να πέσει σε μια δίνη αρνητικών συναισθημάτων που θα τον εμποδίζουν να ανοίξει τον εαυτό του σε νέες συναισθηματικές εμπειρίες.
Μια διαδρομή σε 3 φάσεις
♥ Αποδοχή.
Η διαδικασία αποχωρισμού δεν είναι ποτέ γραμμική, αλλά γεμάτη παύσεις, άλματα, στροφές και εμπόδια για να ξεπεραστούν: υπάρχουν στιγμές στις οποίες φαίνεται ότι τα έχουμε καταφέρει, άλλες στις οποίες ο/η αγαπημένος μας λείπει τρομερά.
Είναι αυτή η ασυνέχεια που – παραδόξως- μας επιτρέπει τελικά,να φτάσουμε στην αίσθηση της γαλήνης.
«Ας πάρουμε ως δεδομένο ότι στην πορεία θα έχουμε ένα πισωγύρισμα και ας προσπαθήσουμε να είμαστε επιεικείς με τους εαυτούς μας».
♥ Απομάκρυνση.
Ο χωρισμός γίνεται σε δύο φάσεις: φυσικός και ψυχολογικός. Πρώτον: δεν μπορούμε να διαγράψουμε από το μυαλό ένα άτομο που έχουμε μπροστά μας κάθε μέρα.
Εάν αυτό είναι αναπόφευκτο, ίσως για λόγους εργασίας, πρέπει να βρούμε ορισμένες στρατηγικές (π.χ.να μεταφερθούμε σε άλλο γραφείο, σε άλλη θέση,
να αλλάξουμε ώρες εργασίας).
Προσπαθούμε να κόψουμε τις γέφυρες.
♥ Αντικατάσταση.
Η φάση της ψυχολογικής αποκόλλησης είναι η πιο δύσκολη.
Δεν αρκεί να επαναλαμβάνουμε σαν μάντρα: «Δεν πρέπει να τον σκέφτομαι».
Ο νους δεν καταγράφει αυτές τις επιβολές, αντίθετα, συνεχίζει να αναπαράγει την απαγορευμένη σκέψη. Δεν μπορείτε να αντικαταστήσετε μια σκέψη με μια άλλη σκέψη, αλλά μόνο με μια ενέργεια :
ο νους χρειάζεται να εμπλακεί να κάνει κάτι, που θα σας ικανοποιήσει και θα σας καθησυχάσει.
Προφίλ
Ο κάβουρας μπορεί να είναι είτε άνδρας είτε γυναίκα.
Ο άνδρας έχει διάφορες υποτροπές μες το χρόνο, αλλά ξεπερνάει γρήγορα το τέλος μιας σχέσης, ειδικά όταν βρει άλλο άτομο.
Ενώ για τις γυναίκες ο δρόμος είναι μακρύτερος, αλλά και πιο γραμμικός.
Ο χαρακτήρας έχει επίσης τη σημασία του.
Μερικοί άνθρωποι δυσκολεύονται περισσότερο από άλλους να επεξεργάζονται τις απώλειες και τους αποχωρισμούς: είναι ένα εγγενές χαρακτηριστικό που επιμηκύνει τον χρόνο επούλωσης των τραυμάτων.
Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει ένα είδος άρνησης να προχωρήσουμε, αρχίζει η αναζήτηση του αγαπημένου, έτσι ώστε να μην χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε τη μακρά και οδυνηρή πορεία της απώλειας.
Σε άλλες περιπτώσεις, το «σύνδρομο του πισωγυρίσματος» επηρεάζει εκείνους που έχουν βιώσει μια «νοσηρή» σχέση που βασίζεται στην εξάρτηση.
Για αυτούς είναι πιο δύσκολο να αντιστραφεί η πορεία του κάβουρα, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι και με πραγματικές κρίσεις στέρησης: η ανάγκη να δουν ή να ακούσουν τον πρώην σύντροφο, μπορεί να πάρει ακόμη και τη μορφή του σωματικού πόνου.
