Φαντάσου ένα μολύβι που μπορεί να γράψει μόνο την ιστορία του παρελθόντος σου. Δεν χρησιμεύει σε τίποτε άλλο.

Όλο το παρελθόν σου είναι σε αυτό το μολύβι. Θα το κρατήσεις; Για ποιο λόγο; Θα το πετάξεις; Ίσως αυτό το ποίημα του Ομάρ Καγιάμ να σε εμπνεύσει:

Το χέρι της μοίρας γράφει και πάλι γράφει… Μ’ όλα σου τα παρακάλια, μ’ όλες σου τις πονηριές. Ούτε μισή γραμμή να σβήσει να το δελεάσεις δεν μπορείς. Ούτε κι όλα σου τα δάκρυα να εξαφανίσουν μια λέξη δεν μπορούν.

Μπορείς να κλαις όλο το βράδυ για την ιστορία που έγραψε αυτό το μολύβι, για ό,τι περιέχει και για όλα όσα θα ήθελες να σβήσεις – ή να ξαναφέρεις πίσω- αλλά όλα σου τα δάκρυα δεν μπορούν να εξαφανίσουν ούτε μια λέξη από το παρελθόν, όπως σου θυμίζει ο φιλόσοφος ποιητής.

Θέλεις να ξεχάσεις την προσωπική σου ιστορία που συμβολίζει αυτό το μολύβι, αλλά όταν απομακρύνεσαι από αυτήν, όσο μακριά και αν πας, κοιτάζεις πίσω και τη βλέπεις εκεί. Είσαι έτοιμος να ξεφορτωθείς την προσωπική σου ιστορία και να ζήσεις το παρόν ολοκληρωτικά. Αλλά το μολύβι βρίσκεται πάντα εκεί όταν κοιτάζεις πίσω σου.

Προτείνω να το πάρεις στα χέρια σου και, με τρυφερότητα, να αφήσεις τις λέξεις, τα τραύματα και τον πόνο του παρελθόντος να γραφτούν, να τα αγκαλιάσεις, να τα εξετάσεις, να τα καταλάβεις, να τα αποδεχθείς και να τα αγαπήσεις για ό,τι σου δίδαξαν και σε έκαναν να ζήσεις.

Με αυτό τον τρόπο, θα σου δοθεί η δύναμη να μεταμορφώσεις το παρελθόν σε τραγούδι, ποίημα, ζωγραφιά ή ένα τελετουργικό, εάν έχεις κλίση για τέτοια πράγματα, ή να το πετάξεις μακριά με τον δικό σου μοναδικό τρόπο.

Απόσπασμα από «Τα 10 μυστικά για επιτυχία και εσωτερική γαλήνη του Dr. Wayne Dyer», Εκδόσεις Έσοπτρον