Επειδή ξεκινάει νηστεία…μια ιδέα για μια λογοτεχνική φακή.

Υλικά:

1 κιλό φακή
3 μεγάλα καρότα
πιπεριές ψιλοκομμένες: 1 κόκκινη, 1 πορτοκαλί, 1 κίτρινη
3 σκελίδες σκόρδο
2 κρεμμύδια
πιπερίτσες καυτερές, αποξηραμένες
1 φλιτζάνι ελαιόλαδο
ουίσκι
ξίδι
5 κουταλιές της σούπας ντοματοπελτές
αλάτι, πιπέρι, μπαχάρι, φύλλα δάφνης

Και για όσους την προτιμούν αρτήσιμη προσθέτουμε:
10 φέτες μπέικον
φλούδες παρμεζάνας

Εκτέλεση:

Σε μια μεγάλη κατσαρόλα τσιγαρίζουμε τη φακή με όλους τους συνεργάτες της και σβήνουμε με το ουίσκι. Ρίχνουμε τη σάλτσα μας, τα μυρωδικά μας, αρκετό νερό και τη σκεπάζουμε για να βράσει…

Χειμωνιάτικη Κυριακή κι όμως ζεσταίνομαι. Τσάγια καυτά, χαμομήλια, καφεδάκι από το χέρι της μαμάς. Αυτό το τελευταίο είναι, να δεις, που ζεσταίνει. Όχι το κλιματιστικό. Κλείσαμε και την πόρτα του σαλονιού, μη διαρρεύσει η θερμότητα στ´ άλλα δωμάτια. Αστείρευτη που είναι η θεία η Ρένα! Έχει πάντα καινούργιες ιστορίες να πει, παρόλο που όλες έρχονται από το παρελθόν. Ακούω καθαρά κι ας τίς παράτησα μόνες μέσα για λίγο. Κάτι για τις μοιρολογίστρες της Μάνης θυμήθηκαν. Ξάπλωσα στο κρεβάτι που μέ κοίμιζε μικρή. Ξαποσταίνω τη ματιά στη βιβλιοθήκη μου. Αυτοκόλλητα που κόλλησα έφηβη. Ράχες βιβλίων. Δικά μου, όλα. Κι αυτά που έχω διαβάσει κι αυτά που έχω γράψει. Αυτά τά ‘χει τοποθετήσει η μαμά κοντά στις Εικόνες, να είναι καλοτάξιδα. Ο Τζάμπο σκίστηκε στην κοιλιά, πω πω… Σαν να καμπούριασε. Γέρασε κι αυτός. Όλα γερασμένα όταν τα κοιτάς από το παιδικό σου δωμάτιο – κι οι κούκλοι που κοιμόσουν αγκαλιά. Δε μέ βλέπω να κάθομαι πολύ, έχω και ραντεβού μετά.

Σαν τον νομάδα έφυγα. Το βιος στην πλάτη και παίρνω δρόμο. Τάπερ γεμάτα, ψωμί από το φούρνο που μού αρέσει, μπισκότα ολικής, λες και δεν έχουμε μπισκότα στο Μετς… Κρέας να υπάρχει στην κατάψυξη. Όσπρια που έφεραν στη θεία τη Ρένα από τις Πρέσπες. Φημίζονται, λέει, πως είναι βραστερά. Ευκαιρία, μού φαίνεται, να κάνω τραπέζι. Να εγκαινιάσω και το πορσελάνινο σερβίτσιο. Δώρο της.

Την Πέμπτη στις 10. Να προλάβουμε να μαζευτούμε απ´ τις δουλειές. Το καλό τραπεζομάντηλο κι «ο παπάς ο παχύς που έφαγε παχιά φακή». Τό έγραψα σ’ ένα χαρτί για τον καθένα: Μάρθα, Άρης, Φίλιππος, Γιώργος, το Βουλίδιον, Γώγου, Σάσσου, το Κουνουπίδι με το Δημήτρη, το Βακλατζάκι. Θα φέρει, είπε, σπανακόπιτα. Ό,τι πρέπει για συνοδεία. Η φακή έτοιμη στην κατσαρόλα. Μονάχα η γαρνιτούρα θα γίνει της ώρας.

Περισσότερες συνταγές της Κωνσταντίνας Τασσοπούλου, στο βιβλίο Μαγειρεύοντας μ’ ένα Ψάρι που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ίτανος.

Για παραγγελίες εδώ

Η φωτογραφία της συνταγής όπως και όλων των συνταγών του βιβλίου είναι της Βάσιας Αναγνωστοπούλου.