Ο χρόνος γυρίζει πίσω και τη βλέπεις. Τη μητέρα σου, τη μαμά σου, εκείνη τη μία και μοναδική που σε έφερε στον κόσμο και που έβαλε το χεράκι της στο να σου τον δείξει.
Νοσταλγείς τότε που ήσουν δέκα χρονών κι έμπαινε μέσα φωνάζοντας που το δωμάτιο σου δεν ήταν καθαρό, ή που δεν πρόλαβες να τακτοποιήσεις τις κουβέρτες σου. Και μετά από μερικά χρονάκια, έφυγες. Φοιτήτρια, στα ξένα κι η μαμά έτρεξε να σε πάρει τηλέφωνο και να σου στέλνει φαγητά -μην πεινάει το παιδί- και να μιλάει υπερήφανη στους άλλους για τα προσωπικά σου κατορθώματα.
Κι άκουγες μετά από τους άλλους τριγύρω, τις στιγμές που δεν την καταλάβαινες: «όταν γίνεις γονιός θα καταλάβεις». Και μπορεί να έγινες και να την κατάλαβες, μπορεί όχι, μπορεί όχι ακόμη.
Μεγαλώνοντας, οι φορές που νευρίαζες μαζί της κι οι λόγοι για τους οποίους γκρίνιαζε έχουν αρχίσει να γίνονται αποδεκτοί, να την καταλαβαίνεις όλο και περισσότερο και φυσικά τα «εγώ δε θα γίνω σαν εκείνη» να έχουν πάει περίπατο, με τα σημάδια που ήδη εμφανίζεις, μοιάζοντάς της όλο και πιο πολύ.
1. Απολαμβάνεις ένα καθαρό σπίτι
Πιάνεις τον εαυτό σου να γκρινιάζει για ό,τι έχει να κάνει με την καθαριότητα. Καθαρίζεις και το απολαμβάνεις με λίγα λόγια. Δεν μπορείς να βλέπεις το σπίτι ακατάστατο, ούτε πράγματα από εδώ κι από εκεί, είσαι συνεχώς με μια σκούπα, σφουγγαρίστρα, ξεσκονόπανο στα χέρια.
Οι δουλειές του σπιτιού που κάποτε σιχαινόσουν και που άφηνες κυρίως πάνω της, τώρα έχουν πέσει σε σένα και νιώθεις να έχεις πάρει τη θέση της. Αλλά κι ο τρόπος που θα μαγειρέψεις, θα απλώσεις τα ρούχα, θα βάλεις τα μαξιλάρια και τα σεντόνια στη θέση τους, η συγκεκριμένη θέση της ζάχαρης και του καφέ στην κουζίνα, όλα είναι στο κεφάλι σου από υποδείξεις από εκείνη.
2. Οι καλεσμένοι στο σπίτι πρέπει να τρώνε
Πολύ και τα πάντα. Ή είσαι ή δεν είσαι φιλόξενος, ή είσαι ή δεν είσαι η μαμά σου. «Μα έλα να σε κεράσω κάτι, έλα να φας», ταΐζεις σαν τρελός τους καλεσμένους σου, σαν να έχουν να φάνε χρόνια και στεναχωριέσαι πραγματικά αν κάτι δεν τους αρέσει. Σαν τη μαμά που φώναζε όταν το πιάτο δεν ήταν άδειο και σε παρακαλούσε λέγοντας πως θ’ αφήσεις τη δύναμή σου, ή λέγοντας πως θα έρθει ο μπαμπούλας να πάρει τα παιδιά που δεν τρώνε όλο τους το φαγητό.
3. Ζεις για τα οικογενειακά τραπέζια
Τότε που άρχισες να μεγαλώνεις και να βροντοφωνάζεις πόσο βαρετά είναι τα οικογενειακά τραπέζια και σαν δεν ντρέπονται που κάθονται και κουτσομπολεύουν όλο το χωριό, δε φανταζόσουν σίγουρα τον εαυτό σου να κάνει τα ίδια. Το σόι που βαριόσουν να δεις, πλέον είναι η διαφυγή από την καθημερινότητα, το γέλιο και η αλλαγή παραστάσεων.
4. Κάνεις συλλογή από πράγματα που παλιά κορόιδευες που μάζευε εκείνη
Κουτιά, σακούλες, μαντιλάκια, σαμπουάν, κρέμες, διαφημιστικά προϊόντα. Τα πάντα σε ποικιλία, τα πάντα σε πλεόνασμα, γιατί πάντα πρέπει να έχουμε αυτό που δε σκεφτήκαμε ότι κάποια στιγμή θα χρειαστούμε.
5. Μαγειρεύεις για δύο μέρες
Εσύ που κάποτε κατσούφιαζες που έτρωγες δεύτερη μέρα συνεχόμενα το ίδιο φαγητό, τώρα καταλαβαίνεις την αξία του και προσπαθείς να πείσεις και τους υπόλοιπους -ή τυχόν τα παιδιά σου- γι’ αυτό.
6. Λες στους πάντες να σου στείλουν μήνυμα όταν φτάσουν σπίτι
Η ασφάλεια που σ’ έκανε να αισθάνεσαι η μαμά σου, τα κάθε τρεις και λίγο τηλέφωνα κι η ανησυχία της, όσο κι αν σου έσπαγαν τα νεύρα πολλές φορές, πλέον όχι μόνο τα καταλαβαίνεις, αλλά κάνεις τα ίδια και χειρότερα στους δικούς σου ανθρώπους.
7. Ζακέτα θα πάρεις
Τι εννοείς δεν κρυώνεις; Φίλοι, γονείς, σύντροφος, είναι να μη δεις κάποιον χωρίς ζακέτα, μπουφάν, ή ομπρέλα. Αυτό που εκλάμβανες σαν υπερπροστασία και φροντίδα, έχει περάσει και στο δικό σου κεφάλι και γίνεσαι υπερπροστατευτικός με τους ανθρώπους σου.
8. Μαζεύεις διαφημιστικά φυλλάδια από σούπερ μάρκετ
Προσφορές στο ίντερνετ, συνεχής ενημέρωση από εβδομαδιαία διαφημιστικά φυλλάδια κι έρευνα για τις καλύτερες προσφορές. Σίγουρα έχεις γίνει η μαμά σου.
9. Σε περίπτωση που έχεις παιδί, τα κάνει όλα πρώτο
Ο εαυτός σου μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Ψωνίζεις για εκείνο όσο εσύ φοράς τα ίδια τρία μπλουζάκια από πρόπερσι, θα φάει το καλύτερο κομμάτι από το κρέας και το γλυκό, θα δει την ταινία που θέλει κι ας έχεις εσύ να πάρεις το τηλεκοντρόλ από τα 15 σου. Όλα εδώ πληρώνονται.
10. Δεν πετάς πράγματα ή πετάς τα πάντα
Πολλά πράγματα έχουν συναισθηματική ίσως αξία και δεν μπορείς να τα πετάξεις έτσι απλά στα σκουπίδια. Νιώθεις ότι κάπου μπορεί να σου φανούν χρήσιμα. Από την άλλη, όταν πιάνουν χώρο και δεν έχεις πού να βάλεις τι και νιώθεις πως το σπίτι γίνεται μαυσωλείο, είσαι ικανός να τα πάρεις μαζί με την ντουλάπα και να τα πετάξεις από το μπαλκόνι.
Κι όσο τα χρόνια περνάνε, θα το βλέπεις ακόμα περισσότερο. Κανείς ποτέ δε γλιτώνει από τη μαμά του.
Μαμά, σ’ αγαπώ.
Συντάκτης: Κορίνα Γιούρου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
