Πολλές γυναίκες κυρίως στο παρελθόν αλλά αρκετές και τώρα, επιλέγουν να μείνουν στο σπίτι και να φροντίσουν την οικογένειά τους, αντί να κυνηγήσουν την καριέρα τους. Από πολλούς όμως αυτό εκλαμβάνεται ως σημάδι αδυναμίας, ότι δεν τολμούν να βγουν έξω από το σπίτι και να εργαστούν. Μεγάλο λάθος…
Για τις περισσότερες γυναίκες που επιλέγουν τα οικιακά ως επάγγελμα, το κάνουν αυτό ως επιλογή όχι ως ανάγκη, τουλάχιστον στις μέρες μας που σχεδόν οι περισσότερες γυναίκες έχουν σπουδάσει, έχουν γνώσεις και πτυχία και σίγουρα δεν εφησυχάζουν στην ιδέα ότι ο σύντροφός τους μόνο μπορεί να έχει μια επιτυχημένη και κερδοφόρα καριέρα.
Για πολλές η επιλογή αυτή στηρίζεται στην ανάγκη να δώσουν όλο τους το είναι σ’ αυτό που θεωρούν σημαντικό στη ζωή τους, στην οικογένειά τους, και δεν υπάρχει τίποτα κατακριτέο σ’ αυτό. Δεν σημαίνει ότι επειδή επέλεξες να μείνεις σπίτι για να μεγαλώσεις τα παιδιά σου και να κρατήσεις την οικογένειά σου ενωμένη, ότι δεν αξίζεις ή ότι δεν έχεις τα εφόδια να έχεις μια καλή δουλειά. Το αντίθετο μάλλον.
Δεν είναι λίγοι όμως εκείνοι που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν αυτήν την κατάσταση, και την επιλογή της συντρόφου τους και να βγάλουν τα απωθημένα τους κοινώς, ειδικά όταν τα πράγματα δεν είναι ρόδινα και αρχίζουν να εμφανίζονται προβλήματα.
Διαβάσαμε για μια απόφαση που βγήκε πολύ πρόσφατα στην Ισπανία, για μία γυναίκα που είχε μείνει σπίτι και μεγάλωνε τα 3 της παιδιά και μετά ο σύζυγός της, της ζήτησε διαζύγιο και ισχυριζόταν ότι δεν χρειαζόταν να δώσει διατροφή στη γυναίκα του καθώς όλα τα χρόνια ήταν σπίτι και δε δούλευε. Το δικαστήριο όμως είχε άλλη άποψη και του εκδίκασε (με τελεσίδικη απόφαση!) το καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 34.980,15€ να πληρώσει στη γυναίκα του για τα χρόνια αυτά.
Πολλοί πρώην σύζυγοι αρνούνται να αναγνωρίσουν την αξία της εργασίας της πρώην συζύγου στο σπίτι φροντίζοντας τα παιδιά κατά τη διάρκεια του γάμου τους. Έτσι όταν φτάσουν στο σημείο διαχωρισμού περιουσίας, θεωρούν ότι δεν οφείλουν τίποτα στην πρώην σύζυγο (στην περίπτωση που είχε επιλέξει τα οικιακά ως εργασία).
Είναι πολύ εύκολο για κάποιον να θεωρεί ότι το σπίτι του είναι πάντα μαζεμένο και καθαρό, τα ρούχα του πλυμένα και σιδερωμένα, καθημερινό φαγητό φρέσκο και τα παιδιά του διαβασμένα και έτοιμα στο τέλος κάθε ημέρας. Όλα αυτά τα πράγματα όμως και πολλά περισσότερα δεν γίνονται από μόνα τους. Κάποιος φροντίζει καθημερινά γι’ αυτά, αφιερώνοντας πολλές ώρες.
Αναρωτήσου το κόστος μιας οικιακής βοηθού για την καθαριότητα του σπιτιού σου, μιας νταντάς για τα παιδιά σου και ίσως ενός εκπαιδευτικού για το διάβασμα μετά το σχολείο, καθώς και τα έξοδα μεταφοράς των παιδιών από και προς τυχόν δραστηριότητες. Αυτά ισχυρίστηκε και η γυναίκα από την Ισπανία στο δικαστήριο και βρήκε το δίκιο της.
Ο δικαστής έλαβε υπόψη του το κόστος για το ζευγάρι από την πρόσληψη ενός ατόμου για να κάνει τις εργασίες που έκανε η γυναίκα στο σπίτι, καθώς και την αποκλειστικότητα που την εμπόδιζε να εμπλουτίσει τα δικά της περιουσιακά στοιχεία με άλλες δραστηριότητες εκτός σπιτιού. Τα οικιακά θεωρούνται απαραίτητα για την οικονομία μιας χώρας και η αξία τους είναι ανεκτίμητη αν και τις περισσότερες φορές πρόκειται για απλήρωτη καθημερινή εργασία.
Οι σύζυγοι θα πρέπει να συμβάλλουν αμφότεροι στη στήριξη των βαρών του γάμου. Ελλείψει συμφωνίας, το πράττουν κατ’ αναλογία των αντίστοιχων οικονομικών τους πόρων. Η εργασία για το νοικοκυριό λογίζεται ως συνεισφορά στα έξοδα και παρέχει στους συζύγους το δικαίωμα να λάβουν αποζημίωση την οποία καθορίζει ο δικαστής, ελλείψει συμφωνίας, κατά τη λήξη του καθεστώτος του χωρισμού.
Πριν από χρόνια, η Ισπανική Συνομοσπονδία Οργανώσεων Νοικοκυριών (CEACCU) υποστήριζε ότι ο μέσος μισθός για αυτές τις εργασίες θα έπρεπε να είναι περίπου 1.700 ευρώ το μήνα για 40 ώρες την εβδομάδα. Στην κατανομή τους, όριζαν ότι περίπου 500 ευρώ αντιστοιχούσαν στην καθαριότητα και τη συντήρηση του σπιτιού- το σιδέρωμα και το ράψιμο, 270 ευρώ- άλλα 400 ευρώ για τη φροντίδα των παιδιών, 426 ευρώ για εργασίες που σχετίζονται με το μαγείρεμα και περίπου 150 ευρώ για ιδιαίτερα μαθήματα και άλλες εργασίες. Λαμβάνοντας υπόψη τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, η εργασία αυτή θα μπορούσε να αποτιμηθεί μεταξύ 2.640 και 2.758,03 ευρώ μηνιαίως.
Ένα ποσό παρόμοιο με αυτό που υπολογίζει ο εξειδικευμένος ιστότοπος Home Staff, ο οποίος αναφέρει ότι ο κατά προσέγγιση μισθός μιας μόνιμης οικιακής βοηθού με 40 ώρες εβδομαδιαίας εργασίας κυμαίνεται μεταξύ 900 και 1.200 ευρώ μηνιαίως. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι οικονόμοι εργάζονται 12 ώρες κάθε μέρα και δεν παίρνουν άδεια ούτε τις Κυριακές, το σύνολο θα ήταν 84 ώρες την εβδομάδα και ο μηνιαίος μισθός θα ανερχόταν σε 2.520 ευρώ.
Απλά να τα έχεις σαν σημείο αναφοράς την επόμενη φορά που τυχόν ακούσεις ότι η καθημερινή σου προσπάθεια στο σπίτι δεν αξίζει τίποτα… Καλό είναι να υπάρχει ο στοιχειώδης σεβασμός στις γυναίκες που αφιερώνουν άπειρο χρόνο από τη ζωή τους στη φροντίδα των άλλων.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα απόφαση από την Ευρώπη που ελπίζουμε να αρχίσει να εφαρμόζεται και στην χώρα μας, για αντίστοιχες περιπτώσεις. Παράδειγμα προς μίμηση…
