Ο μπαμπάς που έχει για αδερφικό φίλο το κινητό του, ο χαζομπαμπάς που λατρεύει να ασχολείται με τα παιδιά του.

Ο μπαμπάς-φάντασμα, ο νέος, αγχωμένος μπαμπάς που ξέρει για την εγκυμοσύνη της καλής του περισσότερα από εκείνη, ο μπαμπάς που στέκει αμήχανος στον μπουφέ ενός παιδικού πάρτι γεμάτου μαμάδες και μερικοί ακόμα χαρακτηριστικοί τύποι μπαμπάδων, που… τους έχεις δει/ κάπου, κάπου τους ξέρεις.

Ο μπαμπάς με το κινητό

Είναι ο μπαμπάς που βλέπεις στη στάση του λεωφορείου κάθε πρωί με την κόρη του. Εκείνη χοροπηδάει, ρωτάει, φλυαρεί, γκρινιάζει, γελάει. Εκείνος δεν σηκώνει κεφάλι απ’ το κινητό του. Καταβροχθίζει νέα ή ασχολείται με τη δουλειά του ή σκρολάρει στο Facebook και μουρμουράει «Σε λίγο, αγάπη μου» ή μουγκρίζει ως απάντηση στις ερωτήσεις του παιδιού, της γυναίκας ή των υπολοίπων. Αυτό το μοντέλο -για να μην είμαστε άδικοι- βγαίνει και σε μαμά.

Ο χαζομπαμπάς

Μπορεί το «κανονικό» του στιλ να ‘ναι μπρουτάλ, αμίλητο, βαρύ κι ασήκωτο, αλλά το παιδί του τον μεταμορφώνει. Τη μία στιγμή μπορεί να μιλάει για τον Ολυμπιακό βγάζοντας άναρθρες κραυγές και την άλλη να τσιρίζει με φωνή Τάσου Κωστή ως Τσιπ και Ντέιλ «Πού είναι το ζουζουλίνι; Πού είναι το καρδουλίνι μου; Ποιος είναι το καλύτερο παιδί;».

Ο αμήχανος μπαμπάς

Ένας απόκληρος της ζωής, ένα ναυάγιο, ένας λάθος άνθρωπος σε λάθος μέρος. Θα τον βρεις σε παιδικά πάρτι μόνο, μπουκωμένο και σιωπηλό. Θα ήθελε να βρίσκεται οπουδήποτε αλλού, αλλά η μοίρα του ‘παιξε άσχημο παιχνίδι. Στήριξέ τον, νιώθει μοναξιά κι απελπισία. Σαν κουτάβι μακριά απ’ το σπίτι του.

Ο μπαμπάς-ψυχή του πάρτι

Πρόκειται γι’ αυτόν τον τύπο που έχει πάντα ένα αστείο να πει, ένα κοπλιμέντο να κάνει, μια καλή κουβέντα να προσφέρει σε όλους. Παίζει με τα πιτσιρίκια κι αυτά τον λατρεύουν, κερνάει φιλοφρονήσεις την εκάστοτε οικοδέσποινα για τη μαγειρική ή το φουστάνι της κι αυτή τον λατρεύει, ψήνει τις καλύτερες μπριζόλες, λέει τα πιο αστεία ανέκδοτα, κάνει τις πιο σφιχτές αγκαλιές. Και μπράβο του!

Ο γραφικός μπαμπάς

Είναι ο μπαμπάς που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε και ως «θείο» (με την έννοια του «μπάρμπα»). Τροφαντός, λαϊκός, με αστειάκια τύπου «Με ήθελε και η Βάνα Μπάρμπα, αλλά εγώ στραβώθηκα και πήρα τη μάνα σου». Είναι καλό παιδί, αλλά έχει ένα ελάττωμα: άπαξ και καθίσει, βιδώνεται στην καρέκλα/ καναπέ/ σκαμπό του. Αν πιει και δυο τσίπουρα παραπάνω δε, τότε και βιδώνεται και κοιμάται.

Ο νέος μπαμπάς-γυναικολόγος

Ο μπαμπάς νέας γενιάς, που περιμένει παιδί ή απέκτησε μόλις και βιώνει λεπτό προς λεπτό την εμπειρία της καλής του, αγωνιώντας, ψάχνοντας, διαβάζοντας κ.λπ. Έχει καταργήσει το «εγώ» και μιλάει αποκλειστικά σε α’ πληθυντικό. Θα τον ακούσεις συχνά να λέει κάτι σαν: «Είμαστε στην 32η εβδομάδα και… ξέρεις. Παίρνουμε σχεδόν 400 γραμμάρια τη μέρα».

Ο μπαμπάς-φάντασμα

Ξέρετε για ποιον μπαμπά λέμε: για τον μπαμπά-τουρίστα, τον μπαμπά-φάντασμα, τον μπαμπά-σκιά. Έκανε οικογένεια, αλλά αυτό δεν στάθηκε αρκετό για να αλλάξει τις συνήθειες και τους ρυθμούς του, αφού έχει χρίσει τη σύζυγο-μαμά-δούλα υπεύθυνη… των πάντων. Τον αντιπαθούμε (τουλάχιστον).

Πηγή: mama365