Ένα από τα θέματα που οι γονείς αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό είναι οι εξωσχολικές δραστηριότητες των παιδιών. Τα παιδιά συχνά αλλάζουν γνώμη και οι γονείς μπερδεμένοι άλλοτε ενδίδουν και άλλοτε αποφεύγουν. Η κυρίαρχη πεποίθηση πάντως είναι πως είναι καλοί γονείς όταν δίνουν πολλά ερεθίσματα στα παιδιά τους. Γεννιέται λοιπόν το ερώτημα ιδιαίτερα αυτή την εποχή των ισχνών αγελάδων. Πόσες εξωσχολικές δραστηριότητες; Ποιες; Και αν τελικά το παιδί δεν συνεργάζεται το σταματάμε; Ή μήπως το πιέζουμε; Πόσο;

Καταλαβαίνοντας το ΠΑΙΔΙ το ΓΟΝΙΟ την ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Είναι πολύ φυσικό για το παιδί να νομίζει πως θέλει κάτι και μετά να αλλάζει γνώμη. Οι λόγοι που το σταματούν είναι είτε γιατί είναι πολύ σκληρή η εξάσκηση σ’ αυτό που ξεκίνησε είτε γιατί δεν του αρέσει όσο νόμιζε, είτε ακόμη γιατί ο φίλος του επέλεξε κάτι άλλο. Αυτό απ’ τη μεριά του παιδιού. Οι γονείς τώρα συχνά επιθυμούν να προσφέρουν στο παιδί τους ευκαιρίες που είτε δεν είχαν οι ίδιοι όταν ήταν παιδιά, είτε γιατί είναι ο γενικός κανόνας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μερικοί γονείς να πιστεύουν πως είναι προβληματική η συμπεριφορά των παιδιών τους που ξεκινούν κάτι και δεν θέλουν να το ολοκληρώσουν ή να ενοχλούνται ιδιαίτερα γιατί ξοδεύουν πολλά χρήματα τα οποία στην πορεία χάνονται.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

1. Αν έχετε εκκρεμότητες από την παιδική σας ηλικία για πράγματα που δεν κάνατε είναι μια καλή ευκαιρία να τα κάνετε τώρα που αποφασίζετε μόνοι σας. Μην επιβαρύνετε το παιδί σας με τη δική σας εκκρεμότητα.

2. Μπορείτε να πάρετε μαθήματα μαζί με το παιδί σας και να μελετάτε μαζί εφόσον συμφωνεί και το ίδιο.

3. Βρείτε το χρόνο και την επιθυμία να βρίσκεστε κοντά στο παιδί σας την ώρα που εξασκείται σε κάτι ή τουλάχιστο στο ίδιο δωμάτιο.

4. Μπείτε στο κόσμο του παιδιού σας και ανακαλύψτε ποιο είναι πράγματι το ενδιαφέρον του. Μπορεί εσείς να κρίνετε πως η μουσική, η ο χορός, ή η γυμναστική θα ήταν καλό γιαυτό, όμως εκείνο να έχει τελείως διαφορετική γνώμη ή ταλέντο.

5. Βοηθήστε το παιδί σας να έχει ρεαλιστικές προσδοκίες δίνοντάς του πληροφορίες για το πόσο χρόνο παίρνει για να μάθει κανείς κάτι καινούριο. Το παιδί δεν έχει αρκετές πληροφορίες για το πόσο χρόνο θα χρειαστεί να παίξει πχ ένα τραγούδι στην κιθάρα.

6. Κάντε μαζί μία συμφωνία για το πόσο χρόνο θα διαθέσει για να αποφασίσει αν θα παραμείνει ή όχι σε κάποια δραστηριότητα που θα ξεκινήσει. (Συνήθως 1 μήνας είναι αρκετός).

Προτάσεις για να αποφύγετε μελλοντικά προβλήματα.

1. Κάντε ένα ραντεβού με ένα ειδικό της δραστηριότητας που θα συμφωνήσετε μαζί με το παιδί και συζητήστε για το πώς νομίζει πως θα είναι η εξάσκηση πάνω σ’ αυτή τη δραστηριότητα.

2. Δώστε πολλές ευκαιρίες να δει το παιδί αυτό που θα συμφωνήσετε να κάνει σε μια ολοκληρωμένη εικόνα. Πηγαίνετε δηλαδή σε παραστάσεις μπαλέτου, κονσέρτα, αγώνες στίβου ή καράτε πριν πάρετε την απόφαση.

3. Συνεργαστείτε μαζί του για το πρόγραμμα της εξάσκησής του σε ότι αποφασίσει. Μην παίρνετε σαν δεδομένο ότι είναι σε θέση να αποφασίσει μόνο του και μην του ζητάτε να αφιερώνει όλο τον ελεύθερο χρόνο του εκεί.

4. Κάντε μία συμφωνία μαζί του πως δεν θα σας κατηγορεί αργότερα γιατί δεν το πιέσατε να εξασκηθεί.

5. Αφήστε το να αποφασίσει μόνο του με το τι θα ασχοληθεί.

6. Μην συγκρίνετε τις αποδώσεις του με άλλα παιδιά.

7. Δεν σημαίνει πως είστε «κακός» γονιός αν το παιδί σας παραμείνει χωρίς εξωσχολική δραστηριότητα. Για κάποια παιδιά το σχολείο και μία ξένη γλώσσα είναι υπέρ αρκετά.

8. Ο ελεύθερος χρόνος τουλάχιστο στη σχολική ηλικία είναι απαραίτητος.

Από μια τέτοια εμπειρία το παιδί σας θα μάθει πως οι γονείς του πράγματι νοιάζονται για το τι είναι σημαντικό για κείνο. Ότι οι γονείς του το διευκολύνουν να εκτιμήσει πράγματα και καταστάσεις και ακόμη πως και αν ακόμη αποφασίσει να μην συνεχίσει κάτι που ξεκίνησε οι γονείς του το αγαπούν έτσι κι αλλιώς. Ασκηθείτε μαθαίνοντας τα όρια ο ένας του άλλου.

Ερατώ Χατζημιχαλάκη – Οικογενειακή Σύμβουλος