Το άγχος είναι κληρονομικό όπως απέδειξε μια πρόσφατη έρευνα στην Αυστραλία. Η καινοτομία της έρευνας έγκειται στο γεγονός πως αναδεικνύει σημαντικά τον ρόλο του πατέρα στην εξέλιξη των παιδιών καθώς οι περισσότερες έρευνες εστιάζουν στον ρόλο της μητέρας.

Τι απέδειξε η έρευνα;
Ορμόνες που σχετίζονται με το στρες χορηγήθηκαν σε ποντίκια και κατόπιν μελετήθηκε η συμπεριφορά τους στους απογόνους της πρώτης και δεύτερης γενιάς. Και στις δυο περιπτώσεις υπήρξαν συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης και αυτό οφείλεται, σύμφωνα με τους ερευνητές, στο γεγονός πως η προβληματική συμπεριφορά μπορεί να «κληροδοτηθεί» στους απογόνους μέσω ορισμένων μορίων που ονομάζονται «Μικρο-RNA» και μπορούν τελικά να επηρεάσουν το γενετικό αποτέλεσμα.

«Πλέον αναδεικνύεται η σπουδαιότητα της εμπειρίας του πατέρα και πριν την σύλληψη και, όχι μόνο κατά την διάρκεια της, καθώς μπορεί να επηρεάσει άμεσα τις γενετικές πληροφορίες στο αναπτυσσόμενο έμβρυο», τόνισε ο επικεφαλής της έρευνας, Καθηγητής Anthony Hannan, από το Florey Institute of Neuroscience and Mental Health της Μελβούρνης.

Η έρευνα λαμβάνει και μια νέα διάσταση καθώς, το άγχος που έχει αναδειχθεί σε νούμερο ένα εχθρό της υγείας μας τις τελευταίες δεκαετίες, μπορεί να δημιουργήσει μια σειρά κληρονομούμενων προβλημάτων ψυχικής υγείας στην επόμενη γενιά. Τα συμπεράσματα πάντως χρήζουν περαιτέρω μελέτης για την διεξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων ώστε να προσδιοριστούν με επιστημονική ακρίβεια οι συνέπειες των αυξημένων επιπέδων στρες του πατέρα. Και όπως καταλήγει ο επιστήμονας, δεν είναι εύκολο να αποσαφηνιστεί που ξεκινά και που σταματάει η επίδραση του περιβάλλοντος και των γενετικών παραγόντων σε ζητήματα γενετικής.