Επιλεγμένα άρθρα

Φερνάντο Πεσσόα: Ζωή είναι η άγνοια του εαυτού σου

Eίμαι ένας ταξιδιώτης που βρίσκεται ξαφνικά σε μια πόλη άγνωστη…

Ειρήνη στα κλωνάρια του δάσους…

Εγώ πιστεύω πως η ζωή μάς αγάπησε. Δεν ήταν μίζερη μαζί μας. Μας ταξίδεψε…

Είναι πολίτης όποιος είναι ικανός να κυβερνάει και να κυβερνιέται. Aλλά το να κυβερνιέται δεν σηµαίνει να υπακούει στο δεσπότη…

Η μηλιά μου
έχει κιόλα ίσκιο και πουλιά.

Να ζεις, να υπάρχεις μόνο επειδή αγαπάς, και στο μέτρο που αγαπάς…

Η νύχτα είναι όμορφη, έναστρη
μέσ ΄τη σιγαλιά άραγε μ’ ακούς;

Γυναίκα έρωτας παντοτινός…

Ένας παλιάτσος είμαι εγώ
καλή σας μέρα!

Ποπό! χρώματα, στολές
γέλια, θόρυβος, χαρές!

Μακριά σ’ έν’ άλλο κόσμο γίνηκε αυτή
η αποκριά

ο Έρωτας που παραμύθια πλάθει
μου άρπαξε την ψυχή μου και την τράνταξε…

Ο έρωτας ούτε γεννιέται και ολοκληρώνεται μονομιάς αλλά φουντώνει σιγά σιγά…

Ο Σοφοκλής τραγουδάει τον Έρωτα, «το μέγιστο ανάμεσα στους νόμους»…