Μη φτάσουμε στο σημείο να γίνει ο ουρανός…

Να ήξερες πόσο τις ζηλεύω τις άλλες…

Φοβάμαι τους χειριστικούς ανθρώπους που ανυψώνουν τον εαυτό τους σαν να τους χρωστά η ίδια η ζωή!

Ο χρόνος είναι θείο δώρο, όχι αντίπαλος και εχθρός

Ιστορίες που γράφει η ζωή

Και οι εννέα έτρεξαν περιχαρείς, εκτός από τον ευεργέτης τους να πάνε αλλού…

Κοινοί, καθημερινοί άνθρωποι που ανταλλάσσουν απόψεις, βάζοντας στο μικροσκόπιο και σχολιάζοντας τις εξελίξεις μέσα…

Λαχταρώ να υποφέρω για ένα σου φιλί, να ζαλίζομαι όταν μυρίζω το άρωμά σου

Tο αδύνατο γίνεται δυνατό, το ανέφικτο εφικτό…

Να, ήμουν και εγώ εκεί. Τελικά έζησα…

O θυμός ήταν μία φωτιά που αν δεν έπαυε, θα μπορούσε να κάψει τα πάντα

Ο Παρθενώνας δεν φεύγει από την Αθήνα

Μόνο οι ακακίες άνθιζαν για αυτούς κάθε βράδυ και έραναν τον ύπνο τους με μια γλυκιά μυρωδιά μελιού

Δεν ήξερα αν θα με πλησιάσει, αν είναι θυμωμένη μαζί μου, αν θυμάται το όνομά μου…