Το πιο σύντομο κείμενο για τον φόβο του θανάτου, από τον Καστοριάδη
Ο φόβος του θανάτου διακατείχε παντού και πάντοτε όλους τους θνητούς.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ
Ο φόβος του θανάτου διακατείχε παντού και πάντοτε όλους τους θνητούς.
Το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας μας πηγαίνει στην υπεράσπιση της σπουδαιότητας μας.
Eχω τρεις κόσμους…
Αφησε λευτερα τα χερια μου και την καρδια μου, αφησε λευτερη!
Ολη τη νυχτα παλεψαν απεγνωσμενα να σωθουν απο τον εαυτο τους
Χωρίς να παραδοθεί ο ένας στον άλλο…
Γρατσουνάει το πρώτο σου φιλί, όπως το πρώτο σου ποίημα
Να κλαις θέλω, ψυχή μου.
Η τυφλότητα μ’ έμαθε να σκέφτομαι περισσότερο, να αισθάνομαι
Αν το είχαμε καταλάβει τότε, ποιος ξέρει;
Αυτός που αγαπώ μου είπε ότι με χρειάζεται…
Και θα μπορούσε κάποτε να γραφτεί η συγκλονιστική περιπέτεια μιας γυναίκας
Φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω…
Κάθε φορά που οι άνθρωποι ξεχνούν τις υποσχέσεις τους, εκείνες μαζεύονται γύρω του και κλαίνε.