Θοδωρής Κουτσοδήμας: «Ἔαρ»
Μια «χορεία» λέξεων και συναισθημάτων σε μια σπονδυλωτή αφήγηση ποιητικού οίστρου και πένθους…
ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ
Μια «χορεία» λέξεων και συναισθημάτων σε μια σπονδυλωτή αφήγηση ποιητικού οίστρου και πένθους…
Η πολιτεία περνάει μέσ’ απ’ τα φώτα της…
Και σαν βλέπουν τη γαλανόλευκη σημαία
γεμίζουν περηφάνια για την καταγωγή τους
και ξεπηδούν άφθονα συναισθήματα ωραία
και μεταδίδουν στους απογόνους την ψυχή τους…
Πάλι με την άνοιξη
φόρεσε χρώματα ανοιχτά
και με περπάτημα αλαφρύ…
Φούντωσε η Άνοιξη και δω σε κάθε δέντρου κλώνο…
Απ’ το παράθυρο στα βάθη μακριά,
ο κάμπος ξεχωρίζει,
και φαίνεται η αποκριά…
Μεθύστε με τ’ αθάνατο
κρασί του Εικοσιένα!…
Θεούλη μου, τι σου ‘λθε να μ’ αγιάσης;
Ξέρεις τα σπίτια πεισματώνουν εύκολα, σαν τα γυμνώσεις…
… θα είναι πως δεν δυνήθηκα μ’ εσέ να ζήσω,
ω πλάση…
Ψυχανεμίζομαι την καρδιά σου
και σωπαίνει το σύμπαν.
Το νιώθεις;
Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι
Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές
Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!…
Ένας έρωτας γεννιέται μες τον έρωτα…
…έτσι βαδίζω προς το τέρμα
χωρίς αποσκευές βαριές
που δυσκολεύουν το περπάτημα…