Η ΔΕΘ στη μακρά της ιστορία χαρακτηρίστηκε διαχρονικά από την καινοτομία και τις πρωτιές της.

Οι επισκέπτες της γνώριζαν πως η βόλτα τους στην Έκθεση θα συνοδευόταν από επιφωνήματα θαυμασμού για πράγματα που δεν είχαν ξαναδεί. Εταιρείες και φορείς παρουσίαζαν για πρώτη φορά στον ελληνικό χώρο προϊόντα τα οποία εκτός από την καινοτόμα διάσταση πολλές φορές εμπεριείχαν και το στοιχείο της εφευρετικότητας.

Η 7η ΔΕΘ ήταν η μοναδική προπολεμική διοργάνωση που ο καπνός παρουσιάστηκε σε δύο περίπτερα, ένα με το τελικό προϊόν και ένα με τις πρώτες ύλες. Το ενδιαφέρον των επισκεπτών προκάλεσε το Αυστριακό Μονοπώλιο Καπνού γιατί εκτός από τα κλασικά εκθέματα που προωθούσε κάθε χρόνο όπως τα τσιγάρα, τα πούρα και τον καπνό, παρουσίασε το απονικοτινισμένο καπνό από το «Εργοστάσιο Απονικοτινίσεως Αυγούστου Φαλκ» της Βιέννης. Τα τσιγάρα χωρίς ή με ελάχιστη νικοτίνη (τα γνωστά lights) δεν είχαν ιδιαίτερη εμπορική επιτυχία, αλλά άνοιξε ο δρόμος για να κυριαρχήσουν τις επόμενες δεκαετίες.

Στον διάκοσμο του καπνικού περιπτέρου κυριαρχούσε το κυανόλευκο και ο βυζαντινός δικέφαλος. Στο περίπτερο της ελληνικής παραγωγής, αντί για διαχωριστικές κολώνες ανάμεσα στα διάφορα τμήματα τοποθετήθηκαν τεχνητά πεύκα που ο κορμός τους ήταν κατασκευασμένος από χαρτόνι, η φλούδα από γύψο και ήταν βαμμένα με βερνίκι στο χρώμα του πεύκου.

Η 7η ΔΕΘ πραγματοποιήθηκε εν μέσω κορύφωσης της διεθνούς οικονομικής κρίσης και της πτώχευσης του νεοελληνικού κράτους. Παρά το ασφυκτικό οικονομικό περιβάλλον είχε μεγάλη επισκεψιμότητα. Ενώ είχε προγραμματιστεί να λειτουργήσει από τις 11 έως 25 Σεπτεμβρίου 1932, παρατάθηκε η λειτουργία της έως τις 2 Οκτωβρίου. Το σύνολο των εκθετών έφτασε τους 2.138 εκ των οποίων μόνο οι 117 ήταν ξένοι. Ως επακόλουθο ήταν και η μείωση των επίσημων ξένων κρατικών συμμετοχών, που ήταν μόνο δύο: Γιουγκοσλαβία και Ουγγαρία. Η συνολική επιφάνεια που καλύφθηκε ήταν 9.662 τμ., ενώ οι επισκέπτες ξεπέρασαν τους 300.000.