Στυγερά εγκλήματα στη Θεσσαλονίκη του παρελθόντος

Στυγερά εγκλήματα στη Θεσσαλονίκη του παρελθόντος

Μια πόλη με την ομορφιά και την ιστορία της Θεσσαλονίκης, δε μπορεί παρά να κρύβει και σκοτεινά σημεία. Στο παρελθόν, η Νύφη του Θερμαϊκού είχε γίνει μάρτυρας αποτρόπαιων εγκλημάτων που τάραξαν την ηρεμία της καθημερινότητάς της, συγκλόνισαν την κοινή γνώμη κι έπειτα θάφτηκαν στις μνήμες των ανθρώπων και «παρασύρθηκαν» από τα νερά του κόλπου …

Τα εγκλήματα αυτά, είτε παρέμειναν άλυτα είτε όχι, είναι κομμάτια της ιστορίας αυτού του τόπου. Ακολουθούν 4 από αυτά, για να τα θυμηθούμε ή για να τα γνωρίσουμε …

Στυγερά εγκλήματα στη Θεσσαλονίκη του παρελθόντος

Υπόθεση Πόλκ (Μάιος 1948)

Η υπόθεση του Τζώρτζ Πόλκ αποτελεί ένα … «μελανό σημείο» μεταξύ των κυβερνήσεων των Η.Π.Α. και της Ελλάδας. Το Μάιο του 1948, ο δημοσιογράφος Τζώρτζ Πόλκ, μεταβαίνει στη Θεσσαλονίκη, με στόχο να συναντηθεί μέσω συνδέσμων με τον αρχηγό του ΔΣΕ Μάρκο Βαφειάδη ώστε να καταγράψει μέσω συνέντευξης τις απόψεις του για τον ελληνικό εμφύλιο. Το βράδυ της 8ης Μαΐου φεύγει από το ξενοδοχείο που έμενε και από τότε εξαφανίζονται τα ίχνη του. Στις 10 Μαΐου οι υπάλληλοι του ξενοδοχείου αναφέρουν την εξαφάνισή του στις αστυνομικές αρχές οι οποίες αδρανούν. Στις 11 Μαΐου, μια επιστολή, χωρίς γραμματόσημο, που περιέχει την ταυτότητά του βρίσκεται στο ταχυδρομείο του Λευκού Πύργου και παραδίδεται στην Υπηρεσία Αλλοδαπών. Στις 12 Μαΐου έρχεται στη Θεσσαλονίκη η σύζυγός του Ρέα η οποία διαπιστώνει ότι ο άντρας της αγνοείται. Η αστυνομία στην οποία απευθύνθηκε δε γνώριζε τίποτα. Στις 16 Μαΐου ο ψαράς Λάμπρος Αντώναρος βρίσκει ένα πτώμα στο Θερμαϊκό, δεμένο χειροπόδαρα, πυροβολημένο με μια σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού, το οποίο αποδεικνύεται ότι είναι ο Πολκ. Για τη δολοφονία κατηγορήθηκαν ο Αδάμ Μουζενίδης, επιτελικό στέλεχος του ΚΚΕ, ως δολοφόνος καθώς και ο Βαγγέλης Βασβανάς και ο Γρηγόρης Στακτόπουλος, συντάκτης της εφημερίδας «Μακεδονία» και ανταποκριτής του «Ρόιτερς» στη Θεσσαλονίκη, για συνέργεια.

Ο Δράκος του Σείχ Σου

Ο Αριστείδης Παγκρατίδης κατηγορήθηκε από τις αστυνομικές αρχές της Θεσσαλονίκης ως ο υπαίτιος μιας σειράς δολοφονικών επιθέσεων σε ζευγάρια στην περιοχή του δάσους του Σέιχ  Σου το 1959.

Συνελήφθη τον Δεκέμβριο του 1963 ύστερα από την επίθεσή του σε 12χρονη τρόφιμο του ορφανοτροφείου «Μέγας Αλέξανδρος», δικάστηκε τον Οκτώβριο του 1964 και καταδικάστηκε σε εννέα χρόνια φυλάκιση. Κατά την διάρκεια των ανακρίσεων ομολόγησε ότι αυτός ήταν ο διαβόητος «Δράκος του Σέιχ Σου» , δικάστηκε τον Φεβρουάριο του 1966 καταδικάστηκε σε θάνατο ως άτομο επικίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια και δυο χρόνια αργότερα, στις 16 Φεβρουαρίου του 1968 εκτελέστηκε στον τόπο που έγιναν τα εγκλήματα, στο δάσος του Σέιχ σου.

Ο Παγκρατίδης γρήγορα ανακάλεσε την ομολογία του ισχυρίστηκε ότι ομολόγησε τα εγκλήματα κατόπιν ψυχολογικών πιέσεων και σωματικής βίας και μέχρι τη στιγμή της εκτέλεσής του παρέμεινε σταθερός υποστηρίζοντας την αθωότητά του. Έκτοτε και μέχρι σήμερα, το αν ήταν αθώος ή ένοχος, παραμένει αμφισβητούμενο, ο περισσότερος κόσμος όμως θεωρεί πως ήταν αθώος.

 

 

Δολοφονία Λαμπράκη (22 Μαΐου 1963)

Το βράδυ της 22ας Μαΐου του 1963, ο Λαμπράκης βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη για μια εκδήλωση με θέμα την παγκόσμια ειρήνη. Έξω από το κτήριο είχαν συγκεντρωθεί παρακρατικές ομάδες που διαδήλωναν και προπηλάκιζαν όποιον τολμούσε να πλησιάσει. Οι δρόμοι ήταν κλειστοί και δεν κυκλοφορούσε κανένα όχημα. Ο Λαμπράκης αποχώρησε συνοδεία δύο ανδρών. Όταν βγήκε στον δρόμο ένα τρίκυκλο όχημα με δύο επιβαίνοντες πέρασε δίπλα του με μεγάλη ταχύτητα. Οδηγός ήταν ο Σπύρος Γκοτζαμάνης και στην καρότσα του τρίκυκλου καθόταν ο Μανώλης Εμμανουηλίδης. Ο Λαμπράκης χτυπήθηκε, έπεσε στο έδαφος αιμόφυρτος και οι δύο άντρες απομακρύνθηκαν, χωρίς να τους σταματήσει κανείς απ’ τους παρευρισκόμενους αστυνομικούς. Ένας περαστικός, ο Μανώλης Χατζηαποστόλου, πήδηξε πάνω στο όχημα, όπου με τη βοήθεια ενός τροχονόμου κατάφερε να ακινητοποιήσει τους επιβαίνοντες. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης μεταφέρθηκε αιμόφυρτος στο νοσοκομείο, όπου κατέληξε τέσσερις μέρες αργότερα. Το τραύμα στο κεφάλι του οφείλεται σε βαρύ, μεταλλικό αντικείμενο.

 

Δολοφονία της 25χρονης αεροσυνοδού, Μόνικα Κωνσταντινίδου

Η 25χρονη αεροσυνοδός Μόνικα Κωνσταντινίδου, στις 8 Αυγούστου 2013 έστειλε μήνυμα στον πατέρα του 20χρονου πρώην συντρόφου της, Θάνου Σχοινά: «Παρακαλώ, κάντε κάτι με το γιο σας. Δεν με αφήνει σε ησυχία. Όπου κι αν πάω, είναι πίσω μου. Σας παρακαλώ μαζέψτε τον. Φοβάμαι!». Δύο μέρες μετά η 25χρονη αεροσυνοδός το μήνυμα της αποδείχτηκε προφητικό, καθώς η ίδια έπεσε νεκρή από τα χέρια του πρώην της. Ο Σχοινάς ομολόγησε πέντε ημέρες μετά υποδεικνύοντας στους αστυνομικούς το σημείο που είχε πετάξει το πτώμα της. Όταν του ζήτησε να χωρίσουν τον τύφλωσαν η ζήλια και το πάθος του. Ισχυρίζεται πως την χαστούκισε δυνατά, έχασε την ισορροπία της και χτύπησε στο κεφάλι καθώς έπεφτε. Όταν διαπίστωσε το θάνατό της, φοβήθηκε και την μετέφερε με το αυτοκίνητο του έξω από τη Θεσσαλονίκη στην εθνική οδό Αθηνών- Θεσσαλονίκης στο ύψος της εξόδου προς τους Ευζώνους.

Επιμέλεια – Κείμενο: Δάφνη Τσάρτσαρου

 

Με πληροφορίες από τη Βικιπαίδεια.

Διαβάστε επίσης

Ζωγραφική σε αχαρτογράφητα νερά... Φυλακές Επταπυργίου 1984-1989

Ζωγραφική σε αχαρτογράφητα νερά… Φυλακές Επταπυργίου 1984-1989

Η ζωγραφική ημερεύει τον άνθρωπο…
Στην χάραξη γραμμών και στην ρευστότητα των χρωμάτων, μέσα από το ανθρώπινο χέρι, ο άνθρωπος κάθε ηλικίας, γνωστικής βαθμίδας και δεξιότητας συναντά τον βαθιά μέσα του εαυτό, γίνεται Δημιουργός

Close