Θεσσαλονίκη: σε μια γωνίτσα...

Θεσσαλονίκη: σε μια γωνίτσα…

Στην ευρύτερη γειτονιά του γραφείου μου υπάρχουν μικρά αρχιτεκτονικά διαμάντια του παρελθόντος. Λιτά και πληθωρικά ταυτόχρονα. Άλλα στέκονται περήφανα κι άλλα τσακισμένα. Ο χρόνος και η φύση τα έχουν χτυπήσει ανελέητα.

Οι περισσότεροι περπατάμε δίπλα τους βιαστικοί, μιλώντας στο τηλέφωνο ή χαμένοι στις σκέψεις μας. Αυτά όμως βρίσκονται εκεί, στη γωνίτσα τους. Δε ζητούν πολλά, μία ματιά τρυφερή, ένα χαμόγελο ψάχνουν. Ίσως και κάποιον μερακλή, με όραμα: να τα δει προσεκτικά, να τα καταλάβει και να τους δώσει πνοή και νέο νόημα ύπαρξης.

Σεβόμενος την ιστορία και την ατμοσφαιρικότητά τους όμως. Κι εδώ είναι το δύσκολο. Ο δημιουργός δεν πρέπει να αλλοιώσει την προσωπικότητά τους αλλά να την πάει ένα επίπεδο παραπέρα. Να τα αναδείξει, να τους χαρίσει λάμψη και ουσία μη περιοριζόμενη στο ισόγειο μπαρ – καφέ . Για να συνεχίσουν να υπάρχουν.

Τίποτα παραπάνω …
Γιατί αυτά τα μικρά αρχιτεκτονικά διαμάντια δεν είναι φτιαγμένα για γωνίτσες. Συμπληρώνουν την αρμονία της πόλης που λατρεύουμε.

Κείμενο – Φωτογραφία: Νένα Διονυσοπούλου

***Ο δρόμος είναι η οδός Εδέσσης στα Άνω Λαδάδικα Θεσσαλονίκης. Η φωτογραφία και η ιστορία γράφτηκαν τον Νοέμβρη του 2014. Σήμερα, 2018, το κτίριο δεξιά αξιοποιήθηκε και έγινε ο Πολυχώρος Ύψιλον.

Διαβάστε επίσης

Ζωγραφική σε αχαρτογράφητα νερά... Φυλακές Επταπυργίου 1984-1989

Ζωγραφική σε αχαρτογράφητα νερά… Φυλακές Επταπυργίου 1984-1989

Η ζωγραφική ημερεύει τον άνθρωπο…
Στην χάραξη γραμμών και στην ρευστότητα των χρωμάτων, μέσα από το ανθρώπινο χέρι, ο άνθρωπος κάθε ηλικίας, γνωστικής βαθμίδας και δεξιότητας συναντά τον βαθιά μέσα του εαυτό, γίνεται Δημιουργός

Close