Το πρώτο ρεμπέτικο τραγούδι που έγραψε η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου και το μελοποίησε ο Τσιτσάνης, ήταν το «Αν θέλεις μάνα» και το έγραψε για ένα παλικάρι 25 χρονών, που θα το έκλειναν ισόβια στο Γεντί Κουλέ.

“Αν θέλεις μάνα να το δεις το δύστυχο παιδί σου,
έλα μεσ’ στο Γεντί Κουλέ να κλάψει η ψυχή σου…

Τα ρούχα, το ρολόι μου, θα στα γυρίσω πίσω,
γιατί μεσ’ στο Γεντί Κουλέ τα νιάτα μου θ’ αφήσω…”

Την ιστορία των στίχων, την αφηγείται η ίδια στον Τ. Σχορέλη και είναι δημοσιευμένη στην Ρεμπέτικη Ανθολογία.

« Ο άντρα μου ήταν αστυνομικός. Όχι από εκείνους που ξέρεις, αλλά αστυνόμος που δεν κοιμότανε, όταν έπιανε φταίχτη, και μου έλεγε: “Ρε, τέτοιο παιδί και να έχει ξεστρατίσει. Γιατί μωρέ; Άσ’ τα, μη λέμε πολλά, γιατί στο τέλος θα βρεθούμε κατηγορούμενοι “.

Μια μέρα τον περίμενα στο καφενείο “Το Στέμμα”. Μετά από κάμποση ώρα από το ραντεβού μας, ήρθε να μου πει να φύγω, γιατί είχε δουλειά. Έκανε μια μεταγωγή κάποιον ισοβίτη. Πήγαινε να τον παραδώσει. Το έστελναν στο Γεντί Κουλέ.

Τον είδα. Ήταν ένα παλικάρι, ίσαμε ‘κει πάνω. Θα’ ταν δεν θα ‘ταν είκοσι πέντε χρονών. Τον στέλνανε να σαπίσει…
Έφυγα και πήγα σπίτι, έπεσα πάνω στο κρεβάτι και έκλαψα με παράπονο, έκλαψα με αγανάκτηση, με απορία. Ύστερα, κάθισα κι έγραψα το πρώτο ρεμπέτικο. Το “Αν θέλεις μάνα”, που το έδωσα στο Τσιτσάνη. Ακούς εκεί, ούτε είκοσι πέντε χρονών και ισοβίτης.

Ποιος θεός το θέλει ;

Κείμενο: από τη Ρεμπέτικη Ανθολογία

Φωτογραφία: KL