Πλαζ Αρετσούς: η αγαπημένη πλαζ του παρελθόντος, σήμερα

Πλαζ Αρετσούς: η αγαπημένη πλαζ του παρελθόντος, σήμερα

Ένα μέρος που από προσφυγικός καταυλισμός, ανήλθε σε διάσημο παραθαλάσσιο θέρετρο και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε. Πώς ξεκίνησε, πώς εδραιώθηκε και πώς κατέληξε, ένας από τους πιο αγαπημένους θερινούς προορισμούς των Θεσσαλονικιών, στα τέλη του 20ου αιώνα; Ένα χρονογράφημα για τη γνωστή Πλαζ της Αρετσούς, μέσα από τα μάτια 35 φωτογράφων, σε 70 επιλεγμένες φωτογραφίες, από την ομάδα  Thessaloniki Arts and Culture Photos.Παρελθόν

Η περιοχή της Αρετσούς ιδρύθηκε το 1924 από την ΕΟΠ, με την έλευση των προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Χτίστηκαν προσφυγικοί συνοικισμοί και παραπήγματα στη γύρω περιοχή, όπου διέμεναν οι νεοφερθέντες. Οι περισσότεροι, προερχόμενοι από τα μικρασιατικά παράλια ασχολούνταν με την αλιεία και το ναυτικό εμπόριο, κάτι το οποίο συνέχισαν να κάνουν κι εδώ. Σιγά σιγά και με τη βοήθεια της Επιτροπής, εγκαταστάθηκαν στην  παραθαλάσσια περιοχή της Καλαμαριάς 224 οικογένειες προσφύγων από το Ρύσιο και ο συνοικισμός απέκτησε δική του εκκλησία, τον Άγιο Νικόλαο, προστάτη των ναυτικών και αργότερα δικό του σχολείο (στην τοποθεσία του σημερινού 5ου  Δημοτικού). Το μέρος δεν άργησε να γίνει δημοφιλές στην ανατολική Θεσσαλονίκη για τις εγκαταστάσεις του και γρήγορα μεταμορφώθηκε σε γνωστή θαλασσινή τοποθεσία αναψυχής. Αποκορύφωμα της δόξας του ήταν το 1960, οπότε δημιουργήθηκε από την ΕΟΤ η Νέα Πλαζ Αρετσούς, όπου για σχεδόν μία εικοσαετία αποτελούσε θαυμάσιο τουριστικό, καλοκαιρινό θέρετρο.

1960-1977

Την περίοδο της λειτουργίας της Πλαζ, η περιοχή γνώρισε έντονη άνθιση. Πέρα από την Πλαζ, άνοιξαν πολλές ταβέρνες, με τον ιστορικό πλέον «Χαμόδρακα» να διατηρείται από το 1926 μέχρι σήμερα, ως η παλαιότερη ψαροταβέρνα της Θεσσαλονίκης και έχοντας χαρακτηριστεί από τη διεύθυνση Πολιτισμού το Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης διατηρητέο.
Νυχτερινά κέντρα διασκέδασης πήραν με τη σειρά τους θέση στην περιοχή, με πρώτo και καλύτερo τo club “Hawai” έκει που βρίσκεται σήμερα το νοσοκομείο του ΙΚΑ κι εκεί όπου γνώρισε το κοινό τους Olympians, ενώ λίγο παραδίπλα βρισκόταν το “Water Lilly”. Μέσα σε αυτό το διάστημα χτίστηκαν στην περιοχή και πολλές εξοχικές κατοικίες, κάποιες από τις οποίες διατηρούνται ως σήμερα, αλλά με άλλη ιδιότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η οικεία Χαραλαμπάκη, που από το 1987 λειτουργεί ως το γνωστό καφέ-μπαρ «Aperito».

Μέχρι το 1977, η παραλία της Αρετσούς ήταν σήμα κατατεθέν για τους ντόπιους (και όχι μόνο) τους καλοκαιρινούς μήνες . Άξια αναφοράς είναι και τα γυρίσματα των ταινιών που πραγματοποιούνταν στην περιοχή, με ένα γνωστό παράδειγμα, την ταινία «Ο Ατσίδας», με το Ντίνο Ηλιόπουλο και τη Ζωή Λάσκαρη.

Η θάλασσα, οι κατοικίες, το δάσος και η πυκνή βλάστηση της περιοχής, οι ψαροταβέρνες, τα καφενεία, οι ντισκοτέκ, η απουσία υπολογιστών και κινητών τηλεφώνων, η αθωότητα, η ανεμελιά και το κέφι εκείνης της εποχής έχουν καταφέρει να χαράξουν την Αρετσού, ανεξίτηλη στο μυαλό των γενιών που τη βίωσαν στην ακμή της.

Σήμερα

Από το 1977 η Πλαζ έπαψε να λειτουργεί και λίγο αργότερα επήλθε στην ιδιοκτησία του Δήμου Καλαμαριάς. Σήμερα, η εικόνα των παραμελημένων οικισμάτων είναι σχεδόν θλιβερή. Η περιοχή έχει υποπέσει σε παρακμή και τα μόνα σημάδια ζωής στην παραλιακή ζώνη που κάποτε στεκόταν μεγαλειωδώς η Πλαζ, είναι το θερινό σινεμά Αύρα και το Αναψυκτήριο της Δ.Ε.Τ.Ε.Κ. ΑΕ ΟΤΑ, που λειτουργεί στην περιοχή το διάστημα μεταξύ Μαΐου και Σεπτεμβρίου. Προσφέρει διάφορα σνακ σε οικονομικές τιμές, παγωτά, αναψυκτικά, λουκουμάδες και αποτελεί νυχτερινή εξόρμηση για παρέες και ζευγάρια, λόγω της ωραίας θέας που εξακολουθεί να προσφέρει για τους νεότερους και χάριν νοσταλγίας αλλοτινών εποχών για τους παλιούς.

Επιμέλεια-κείμενο: Δάφνη Τσάρτσαρου

Οι φωτογραφίες είναι επιλεγμένες από τους φωτογράφους της ομάδας Thessaloniki Arts and Culture Photos και έχουν αναρτηθεί με αλφαβητική σειρά των δημιουργών.
©Οι φωτογραφίες είναι πνευματική ιδιοκτησία των δημιουργών. Για οποιαδήποτε χρήση μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί τους. Το όνομα του κάθε δημιουργού αναγράφεται κάτω από την αντίστοιχη φωτογραφία του, ακριβώς όπως αναγράφει το προφίλ του στο Facebook.

“Η μαρίνα της Θεσσαλονίκης, η Αρετσού. Ή Τράλλιον, αποικία των Μεγαρέων στη Μικρά Ασία. Ή Αρύτσιον ή Αρετούσα, στη βυζαντινή περίοδο. Οι Τούρκοι την έλεγαν Ντάριτζα, και οι Έλληνες κάτοικοί της μέχρι το διωγμό την έλεγαν Αρετσού. Γυναικείο όνομα. Όμορφη, γαλήνια, ιδανική για περίπατο και φωτογραφίες.”
Amalia Florou

Απολαύστε το φωτογραφικό άλμπουμ:

Διαβάστε επίσης

Close