Ο Ανδρέας Εμπειρίκος γεννήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου του 1901, στη Βραΐλα της Ρουμανίας και ήταν σημαντικός Έλληνας ποιητής, πεζογράφος, ψυχαναλυτής και φωτογράφος. Ένα χρόνο μετά από τη γέννησή του μετακόμισε στην Ελλάδα κι αφού τελείωσε το σχολείο, σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών κι έπειτα στο King’s College του Λονδίνου. Αργότερα, έμεινε στο Παρίσι για πέντε χρόνια, όπου ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ψυχανάλυση και συνδέθηκε με τον κύκλο των υπερρεαλιστών. Από την εργογραφία του, ξεχωρίζουν: “Υψικάμινος”, “Ο Μέγας Ανατολικός”, “Οκτάνα” και “Ενδοχώρα”. Πέθανε σαν σήμερα, στις 3 Αυγούστου, της χρονιάς 1972, στην Κηφισιά της Αθήνας.
Θυμόμαστε 4 αποσπάσματα από το έργο του σπουδαίου ποιητή της γενιάς του ’30
2) Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες.
Όταν τ’ ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό,τι κι αν τύχει.
Όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ.
3)Είμεθα όλοι εντός του μέλλοντος
μιας πολυσύνθετης σημαίας που κρατεί τους εχθρικούς στόλους εμπρός στα τείχη της καρδιάς μου κατοχυρώνοντες ψευδαισθήσεις πιστοποιούντες
ενδιάμεσες παρακλητικές μεταρρυθμίσεις
χωρίς να νοηθή το αντικείμενον της πάλης.
Στιγμιότυπα μας απέδειξαν
την ορθότητα της πορείας μας
προς τον προπονητήν του ιδίου φαντάσματος
της προελεύσεως των ονείρων
και του καθενός κατοίκου της καρδιάς μιας παμπαλαίας πόλης.
Όταν εξαντληθούν τα χρονικά μας θα φανούμε γυμνότεροι και από την άφιξητης καταδίκης παρομοίων πλοκαμιών
και παστρικών βαρούλκων γιατί όλοι μας είμεθα εντός…
της σιωπής του κρημνιζομένου πόνου
στα γάργαρα τεχνάσματα του μέλλοντός μας.
Υπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ’ αυτή την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους
Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη
Σκοπός της ζωής μας είναι η ατελεύτητη μάζα μας
Σκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας
Της κάθε μας ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευση των υπαρχόντων
Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμένο δέρας της υπάρξεώς μας…
Επιμέλεια-Κείμενο: Δάφνη Τσάρτσαρου
