Η αγάπη δεν είναι μια σχέση. Η αγάπη συσχετίζει, αλλά δεν είναι μια σχέση. Μια σχέση είναι κάτι πεπερασμένο. Μια σχέση είναι ένα ουσιαστικό· έχει έρθει η τελεία, ο μήνας του μέλιτος έχει τελειώσει. Τώρα δεν υπάρχει χαρά, δεν υπάρχει ενθουσιασμός, τώρα όλα έχουν τελειώσει. Μπορείτε να τη συνεχίζετε, απλά και μόνο για να τηρήσετε τις υποσχέσεις σας. Μπορείτε να τη συνεχίζετε επειδή είναι άνετη, βολική, ζεστή. Μπορείτε να τη συνεχίζετε επειδή δεν έχετε τίποτε άλλο. Μπορείτε να τη συνεχίζετε επειδή αν τη διακόψετε, θα σας δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα.

Σχέση σημαίνει κάτι ολοκληρωμένο, τελειωμένο, κλειστό. Η αγάπη δεν είναι ποτέ μια σχέση· η αγάπη είναι συσχέτιση. Είναι πάντα ένα ποτάμι που ρέει, ατελείωτο. Η αγάπη δεν γνωρίζει τελεία· ο μήνας του μέλιτος αρχίζει, αλλά δεν τελειώνει ποτέ. Δεν είσαι σαν ένα μυθιστόρημα που αρχίζει σε ένα συγκεκριμένο σημείο και τελειώνει σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Είναι ένα συνεχιζόμενο φαινόμενο. Οι εραστές τελειώνουν, η αγάπη συνεχίζει. Είναι ένα συνεχές. Είναι ένα ουσιαστικό με ουσία.

Γιατί υποβιβάζουμε την ομορφιά της συσχέτισης σε σχέση; Γιατί βιαζόμαστε τόσο; Επειδή η συσχέτιση είναι ανασφαλής, και η σχέση είναι μια ασφάλεια, η σχέση έχει μια βεβαιότητα. Η συσχέτιση είναι απλά μια συνάντηση δύο ξένων, ίσως απλά η συνεύρεση μιας νύχτας και το πρωί λέμε αντίο. Ποιός ξέρει τι θα γίνει αύριο; Και φοβόμαστε τόσο ώστε θέλουμε να την κάνουμε σίγουρη, θέλουμε να την κάνουμε προβλέψιμη. Θα θέλαμε το αύριο να είναι σύμφωνα με τις ιδέες μας· δεν του επιτρέπουμε ελευθερία έτσι ώστε να έχει τη δική του άποψη. Μειώνουμε λοιπόν τα πάντα σε ένα ουσιαστικό.

“Τι είναι η αγάπη”: Μια από τις πιο σημαντικές πνευματικές διδασκαλίες του OSHO (Εκδόσεις Ενάλιος), 2008, σελ. 219-220