Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης, ένα μικρό βιογραφικό του οποίου θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, μοιράζεται μαζί μας προσωπικές του ιστορίες, αφηγήσεις φίλων του και διηγήσεις που υπομονετικά περίμεναν να δουν το φως της δημοσιότητας, έχοντας απώτερο σκοπό τους τη νοσταλγία για απολεσθέντα πρόσωπα, εποχές και καταστάσεις που πλέον υπάρχουν στη μνήμες τους.
Μπορεί μια παντρεμένη μαθήτρια να σηκώσει θύελλες αντιδράσεων στους κόλπους του σχολείου;
Γιατί οι πομάκοι δεν έχουν λέξη αντίστοιχη της θάλασσας;
Τι νιώθει ένας αρχαιολόγος που κόβει το νήμα της ζωής του στα συντρίμμια των έργων που αναστηλώνει;
Από ποια υλικά μπορείς να εμπνευστείς για να συνθέσεις μια ιστορία;
Έναν δολοφόνος νεαρών κοριτσιών, πόσο ακίνδυνος είναι μετά από χρόνια;
Μπορεί ένας γαϊδαράκος να αποτελέσει πόλο έλξης και μέσο για φλερτ;
Σβήνουν ποτέ οι τύψεις από την ψυχή για τον χαμό του αδερφού, φέρεις ή όχι, μερίδιο ευθύνης;
Μπορούν οι φωτογραφίες polaroid να απαθανατίσουν επάξια τα συναισθήματα της ερωτικής πράξης;
Πως βελτιώνονται οι συμπεριφορές, ταραχοποιών στοιχείων;
Γίνεται τα κατάλοιπα της χούντας να παραμονεύουν, ικανά να στοιχειώνουν ακόμη και σήμερα ανυπεράσπιστους πολίτες;
Μπορούν οι ενοχές σου να προδιαγράψουν ένα ματωμένο τέλος, όμοιο με τα όσα προκάλεσες;
Τι δύναμη έχει ένα πεθαμένο κούτσουρο και μπορεί να προκαλέσει αναστάτωση;
Ποιος ορίζει πως είναι φτιαγμένος ο παράδεισος;
Η γυναικεία συντροφιά, είναι ικανή να αντικαταστήσει την ανδρική έλλειψη;
Υπάρχουν γνώσεις στο βαθύ μας υποσυνείδητο που μας επισκέπτονται μετά από ένα δυνατό σοκ;
Πόσο εύκολα επηρεάζεται ο οργανισμός μας με τη χρήση ορμονών;
Πόσο βαραίνουν οι μνήμες και οι ενοχές;
Όλες οι παραπάνω ερωτήσεις αλλά και ακόμη περισσότερες, θα απαντηθούν στον αναγνώστη μέσα από τις ιστορίες του βιβλίου, οι οποίες με έμφυτο το αίσθημα της απώλειας, της μελαγχολίας, του χαμένου και της άλλοτε στον χρόνο μακρινής ανάμνησης και παρακαταθήκης, θα δώσουν το δικό τους στίγμα και θα μας προβληματίσουν σχετικά με τις δικές μας νοσταλγικές ιστορίες που αβίαστα θα ξυπνήσουν και θα έρθουν ζωντανές στη μνήμη μας.
Μικρές ιστορίες που στους κόλπους τους περιέχουν την απώλεια και τη χρωματίζουν με διαφορετική χροιά η κάθε μία, είναι ικανές να μείνουν χαραγμένες στη μνήμη μας για πολύ καιρό…
ISBN: 9786180701661
Αριθμός Σελίδων: 288
Τιμή: από 9.99 €
Ημερ/νία έκδοσης: Ιούνιος 2022
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.
Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης γεννήθηκε στο Παλαιοχώρι Παγγαίου Καβάλας το 1956. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήµιο της Θεσσαλονίκης, δίδαξε στη δηµόσια εκπαίδευση και συνεργάστηκε µε τη Δηµόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών διοργανώνοντας λογοτεχνικά σεµινάρια.
Έχει γράψει έντεκα µυθιστορήµατα, τέσσερις συλλογές διηγηµάτων, µία νουβέλα, ένα αφήγηµα και έναν σκηνικό µονόλογο. Το µυθιστόρηµα ”Ζωή µεθόρια” τιµήθηκε µε το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο Μυθιστορήµατος 2016. Το τραγούδι του πατέρα βραβεύτηκε µε το Βραβείο «Νίκος Θέµελης» 2019 του περιοδικού Ο αναγνώστης. Το µυθιστόρηµα ”Αλούζα, χίλιοι και ένας εραστές” µεταφράστηκε στα αραβικά (2017) και η συλλογή διηγηµάτων ”Γιατί πρόδωσα την πατρίδα µου” στα δανέζικα (2021).
Το ”Παρτάλι”, η ”Δεύτερη γέννα” και ο ”Ξεχασµένος άγγελος των Φιλίππων” παρουσιάστηκαν στο Φεστιβάλ Αθηνών, στο ΔΗΠΕΘΕ Σερρών και στο Φεστιβάλ Φιλίππων αντίστοιχα. Στο Κανάλι της Βουλής επιµελήθηκε τη σειρά ντοκιµαντέρ για το βιβλίο «Ο λόγος της γραφής». Την τελευταία τριετία συνεργάστηκε µε το Athens American Center της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα σε µια σειρά σεµιναρίων µε θέµα την αµερικανική λογοτεχνία. Είναι µέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
Γράφει η Κατερίνα Σιδέρη, [email protected]
”Γεννήθηκα και ζω στις Πλαταιές Βοιωτίας. Σπούδασα Πληροφορική & Φυσικές Επιστήμες και το γράψιμο παντός είδους είναι η μεγάλη μου αγάπη. Το διάβασμα και οι μοναχικοί περίπατοι στη φύση, γεμίζουν ευχάριστα τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μου. Έμπνευσή μου αποτελεί κάθε τι που μπορεί να μας διδάξει και να μας προσφέρει το έναυσμα να δούμε τη ζωή από άλλη οπτική”.
