A Second Chance (En Chance Til), κριτική ταινίας

A Second Chance (En Chance Til), κριτική ταινίας

Σκηνοθεσία: Susanne Bier

Ηθοποιοί: Nikolaj Coster-Waldau, Ulrich Thomsen, Maria Bonnevie, Lykke May Andersen, Nikolaj Lie Kaas, Thomas Bo Larsen, Peter Haber, Ole Dupont, Molly Blixt Egelind, Charlotte Fich

Κριτική: Μαίρη Πουτιού, Movie Heat

Ταινία με αναμφισβήτητα μεγάλη ένταση από την Susanne Bier, θερμή υποστηρίκτιρια του κινηματογραφικού κινήματος «Δόγμα 95», που μετά το όχι και τόσο πετυχημένο “Serena” (2014) παρουσιάζει τη νέα της δραματική ταινία που ακούει στο όνομα “A Second Chance”.

H υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “ Όταν ο αστυνομικός Andreas (Nikolaj Coster-Waldau) διαπιστώνει πως το νεογέννητο παιδί του έχει πεθάνει στον ύπνο του, παίρνει μια τολμηρή απόφαση που θ’ αλλάξει για πάντα την οικογενειακή ζωή του.”

Ο Nikolaj Coster-Waldau (γνωστός ως Jaimie Lannister από το “Game of Thrones”) καταφέρνει να κλέψει το ενδιαφέρον και την προσοχή σε αυτό το φιλμ, που παρά το γεγονός οτι διαμορφώθηκε με τις καλύτερες προθέσεις, δε σταματά να βυθίζεται στη μετριότητα. Το κεντρικό θέμα του αστυνομικοδραματικού περιεχομένου την κάνει ενδιαφέρουσα, αλλά δε σταματά να μας πείθει σε κάθε λεπτο που περνάει οτι τα γεγονότα είναι βυθισμένα σε μια δραματουργική αφέλεια, με σεναριακές τρύπες και έλλειψη απλής ανθρώπινης λογικής.

Ωστόσο η Δανέζα σκηνοθέτης αποφασίζει να αποτυπώσει με έναν όμορφο τρόπο τη δράση της ταινίας και παίρνει στοιχεία από το «Δόγμα 95». Γι’ αυτό αποφασίζει να εξαφανίσει τελείως τα όπλα και τις σκηνές φόνου από το περιεχόμενο της ταινίας, κάτι που ενώ ταυτίζεται με την τρυφερότητα του πρωταγωνιστή απέναντι σε ένα αβοήθητο νεογέννητο πλάσμα, ενισχύει την αφέλεια της ταινίας. Ωστόσο, οι πρωταγωνιστές βάζουν το θεατή σε σκέψη, καθώς παρουσιάζουν μια σειρά από προβληματικές μορφές, ο καθένας με περίπλοκη και διαταραγμένη ψυχοσύνθεση που πραγματικά μας κάνουν να αναρωτιόμαστε αν αυτό που φαίνεται αντικειμενικά λογικό είναι ικανό να φέρει τις τραγικότερες συνέπειες στις ζωές κάποιων ανθρώπων.

Αξιόλογη προσπάθεια από τη Susanne Bier και ακόμα καλύτερες ερμηνείες από τους Nikolaj Coster-Waldau, Ulrich Thomsen, Nikolaj Lie Kaas, Lykke May Andersen και Maria Bonnevie. Ο δανέζικος κινηματογράφος αποτελεί από τα λίγα πραγματικά μαργαριτάρια του σύγχρονου κινηματογράφου. Δοκιμάστε τον! Δυστυχώς αυτή η ταινία δεν αντικατοπτρίζει τη σπουδαιότητά του με τον τρόπο που το κάνουν το “The Hunt” (2012), το “Festen” (1998) το “A Royal Affair” (2012) ή το “Beast” (2011), αλλά αν έχετε διάθεση να ξεκινήσετε αυτή τη βδομάδα είναι μια καλή αρχή!

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2.5/5

Για το Movie Heat,
Μαίρη Πουτιού

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και κινηματογραφικά νέα, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο: facebook.com/movieheat

Kριτική: Αλεξάνδρα Τσαγάνη, Bαθμολογία 2.5/5
Ένας νεαρός και πολλά υποσχόμενος αστυνομικός έχει όλα όσα θα ονειρευόταν κανείς. Μια πανέμορφη γυναίκα την οποία αγαπάει, ένα νεογέννητο γιο τον Αλεξάντερ και ένα υπέροχο σπίτι δίπλα σε λίμνη. Όλες οι ενδείξεις φαινομενικά λειτουργούν υπέρ του ώστε να εγγυηθούν μια ευτυχισμένη ζωή. Η ταινία από πολύ νωρίς φέρνει το σπίτι του αστυνόμου Αντρέας σε αντιδιαστολή με το σπίτι ενός χρήστη ναρκωτικών στο οποίο ο πρώτος εισβάλει και αντικρίζει μια πόρνη σε εξαθλιωμένη κατάσταση μαζί με τον χρήστη σύντροφο της και ένα μωρό σε μια γωνιά να κλαίει και να είναι βρώμικο. Όταν το μωρό του Αντρέας πεθαίνει τότε ο ίδιος θα πάρει μια τολμηρή απόφαση που θα επιφέρει μια σειρά εξαιρετικά δραματικών αλυσιδωτών αντιδράσεων.
Πολλές ανατροπές ως ένα σημείο προβλέψιμες και καλοδουλεμένη ταινία αναφορικά με το πώς κλιμακώνεται η αγωνία και η δράση. Παρολαυτά, σου δίνει στο πιάτο λίγο πολύ αυτό που ξεκάθαρα και ηθικιστικά θέλει να πει. Τα γεγονότα ξεφεύγουν από τα ρεαλιστικά μέτρα και καταλήγει μια αφελής ιστορία που χωρίς να αποτυπώνει ιδιαίτερα τις εσωτερικές συγκρούσεις και ηθικές κρίσεις των ηρώων απλά μας μεταφέρει βίαια σε σοκαριστικά γεγονότα προσπαθώντας να προκαλέσει μια συναισθηματική φόρτιση στο θεατή. Οι χαρακτήρες δεν έχουν βάθος καθώς η εστίαση βρίσκεται στα γεγονότα και όχι στα πρόσωπα ώστε να προκληθεί αγωνία.
Αρκετά καλές οι ερμηνείες ιδίως του Nikolaj Coster-Waldau που υποδύεται τον Αντρέας. Πρόκειται για ένα τραγικό ήρωα ο οποίος εξαιτίας των επιλογών του που αρχικά θεωρεί ότι είναι σωστές μετατρέπει τη μοίρα του σε ένα δυσβάσταχτο φορτίο. Εντούτοις βρίσκει το κουράγιο να κάνει μια νέα αρχή και να διορθώσει το λάθος του. Ποτέ δεν είναι αργά μας φανερώνει στο τέλος η ταινία δίνοντας μια αχνή ελπίδα στο μουντό δανέζικο σκηνικό ή τουλάχιστον ποτέ δεν είναι αργά για όλα…
Αλεξάνδρα Τσαγάνη
Film Critiques

Thessaloniki Arts and Culture,

Διαβάστε επίσης

Close