Αν ο φυσικός κόσμος έχει μερικά χαρτογραφηθεί μέσα από τις αναζητήσεις της επιστήμης, ο ωκεανός της ανθρώπινης ψυχής παραμένει αχαρτογράφητος.

Εκεί στα όρια της ανθρώπινης ύπαρξης, η τέχνη της ζωγραφικής προσεγγίζει με ένα μαγικό τρόπο αυτό που συμβαίνει μέσα στον άνθρωπο.

Το 1986 ξεκίνησε την λειτουργία του το εργαστήριο ζωγραφικής στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης με το τμήμα της Επανένταξης, σε μια διαρκή και μόνιμη συνεργασία μέχρι σήμερα.
Στα πρώτα χρόνια λειτουργούσε σε συνεργασία με την Νομαρχία Θεσσαλονίκης (Κέντρα Λαϊκής Επιμόρφωσης Ν.Ε.Λ.Ε), κατόπιν με Ευρωπαϊκά Προγράμματα και τέλος με το Ψ.Ν.Θ.
Το εργαστήριο στεγάζεται σε χώρο μέσα στο νοσοκομείο. Αποτελείται από ενήλικους άνδρες και γυναίκες ασθενείς που νοσηλεύονται ή έχουν νοσηλευτεί στο Ψ.Ν.Θ.

Τα μαθήματα έχουν σκοπό να καθοδηγήσουν τους μαθητευόμενους σε αυτό που οι ίδιοι επιθυμούν να μάθουν στη ζωγραφική. Στην δικιά τους γνώση ατομικά. Αυτός είναι και ο λόγος που βλέπουμε τόσο διαφορετικά στυλ. Ο κάθε ένας εκφράζεται ελεύθερα με τον δικό του τρόπο.

Πίνακες του εργαστηρίου έχουν εκτεθεί από το 1989 μέχρι σήμερα σε χώρους τέχνης στην Ελλάδα. Η πρώτη έκθεση πραγματοποιήθηκε στην Θεσσαλονίκη στο Αλατζά Ιμαρέτ σε συνεργασία με τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Η τελευταία το 2023 στο Πολιτιστικό Ίδρυμα Υδρία στην Πλατεία Άθωνος, επίσης στην Θεσσαλονίκη.

Ο Θεσσαλονικιός ζωγράφος Σώτος Ζαχαριάδης διδάσκει ζωγραφική στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης από το 1986 μέχρι σήμερα. www.sotos.gallery

Τίτλος: ΓΥΝΑΙΚΕΣ, 2002 , Ακρυλικό σε ξύλο, 92Χ112 εκ.

Τίτλος: ΑΚΑΤΕΡΓΑΣΤΗ ΤΕΧΝΗ
Πίνακας και παλέτα. Η ζωγραφική μερικές φορές είναι χειρονομία, χαρά από μόνη της. Τα φίλτρα της λογικής και της εμπειρίας έρχονται δεύτερα.
Αυτή η πηγαία ζωγραφική μπορεί να ονομασθεί, Ακατέργαστη Τέχνη.

Τίτλος: Ο ΚΟΣΜΟΣ
Ο κόσμος προσομοιάζει κάποιες φορές με αυτό που αναγνωρίζουμε σαν Σύμπαν, έργο Α.
Και ο κόσμος της γης, το τοπίο, με έναν άγνωστο χώρο. Έργο Β.
Ο καλλιτέχνης επεξηγεί τα δύο μέρη της ζωγραφιάς του γράφοντας.
Βουνά.. και υπογραφή.
Και κορμός δένδρου με κλαδιά… και υπογραφή.

Τίτλος: Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ
Ο κόσμος αποτελείται από τον εαυτό του και τον άλλο εαυτό του.
Και οι δύο εαυτοί συνυπάρχουν.

Τίτλος: Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ
Η μάσκα, τα δόντια και η ανθρώπινη μορφή στα κόκκινα είναι φορές που φωλιάζει ασφυκτικά στο μυαλό τις νύχτες αλλά και τις μέρες.

Τίτλος: Η ΛΙΟΝΤΑΡΙΝΑ ΚΑΙ Η ΠΙΤΣΑ-ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΜΑΣ
Στην ζωγραφική όλα μπορούν να συμβούν. Μπορούν να σχετισθούν και τα πιο απίθανα πράγματα (φυσικά η λιονταρίνα έχει σκοπό να φάει την πίτσα).
Το λιοντάρι και ο Άγιος Μάμας. Ένα εξαιρετικό σχέδιο με ξυλομπογιές και μια άλλη σχεδιαστική άποψη για το (ανθρωπόμορφο) λιοντάρι.

Τίτλος: ΦΑΓΗΤΑ
Στην ζωγραφική (γράφεις) αυτό που επιθυμείς. Και εσύ, η νεαρή κοπέλα γίνεσαι άφοβα η γοργόνα η Αριάδνη.

Τίτλος: ΝΥΦΕΣ
Μια νεαρή κοπέλα έβλεπε τον εαυτό της και όλες τις φίλες της, νύφες.

Τίτλος: ΕΡΩΤΙΚΑ
Μία άποψη, Γυναικείο γυμνό με εσώρουχα

Τίτλος: ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Η οικογένεια είναι κάτι που υπάρχει στην μνήμη, αλλά η μνήμη είναι παρούσα και η μητέρα επίσης παρούσα

Τίτλος: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΓΟΡΓΟΝΕΣ
Το Χριστουγεννιάτικο δένδρο και οι γοργόνες συνυπάρχουν στην ζωγραφιά του κοριτσιού με τον πιο απίθανο τρόπο, εκείνα τα Χριστούγεννα στο εργαστήριο ζωγραφικής.

Τίτλος: ΖΩΑ
Γουρουνάκια, 110Χ135 εκ.(μεγάλο) ζωγραφισμένο σε σεντόνι του νοσοκομείου.

Τίτλος: ΠΟΡΤΡΕΤΟ
Εκεί στην άκρη του χρόνου βλέπεις τον χαμένο ορίζοντα της της μοναχής ψυχής σου, να σε κοιτά σιωπώντας σε ένα πορτρέτο.
Στο δικό σου πορτρέτο.

Τίτλος: ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ
Η τεχνική αρτιότητα είναι φανερή στο έργο με τίτλο Ναυμαχία.

Ο άνθρωπος αναμφισβήτητα έχει τον πρωταρχικό λόγο για την ζωή του.
Είναι όμως κάποιες στιγμές που τα όρια γλιστρούν μέσα από τα χέρια σου.
Τότε δεν είσαι εδώ είσαι αλλού…
Ιδιαίτερα αν η ορφάνια, η φτώχεια, το σκοτεινό περιθώριο και η μαύρη κληρονομικότητα έχει χτυπήσει την πόρτα σου.
Και για μένα, έχει μείνει μια έντονη και διαρκής εμπειρία για τον εκτός ορίων άνθρωπο, ένα πολυετές αντάμωμα με το δράμα που ονομάζεται ψυχιατρείο.

Κείμενο: Ζώτος Ζαχαριάδης
Φωτογραφίες: Σώτος Ζαχαριάδης από έργα των ασθενών του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης
Επιμέλεια άρθρου: Ευαγγελία Μεϊμέτη