Για χρόνια τώρα με θεωρούσαν δεδομένη όλοι γύρω μου, από τον απλό γείτονα μέχρι τους γονείς μου, τον σύντροφο μου και τους φίλους μου.

Αρκεί να διαβάσουμε ο ένας τα μάτια του άλλου, και τα λόγια απλά επαληθεύουν όσα ήδη ξέρουμε…

Φύγε πριν σου πουν «δεν είσαι ο άνθρωπος που γνώρισα»…

Το ακόλουθο αποτελεί ένα μαθηματικό πρόβλημα -με τη λύση του- που περιεχόταν σε σχολικό βιβλίο παιδιών δημοτικού:

Πώς θα καταλάβω πως κάποιος είναι η ιδανική επιλογή για εμένα;

Το καντηλακι μας εχει προκαθορισμενη διαρκεια…

Η βιολογική αυτογνωσία είναι κομμάτι της αυτογνωσίας μας.

Νιώθεις πολύ συχνά να βαριέσαι;

Πάντα η γνώση μετασχηματίζει τη φύση.

Η πρόοδος του πολιτισμού μας βασίζεται στη συλλογική ευφυΐα και στην ατομική άγνοια.

Τι ειν΄ αυτό που τόσο φοβάται ο νους μας; Τι ψάχνει να βρει στα κομμάτια του κόσμου;

Στις διακοπές είμαι μόνος μου…

Όταν μοιράζεσαι ξεφορτώνεσαι.

Με χέρια που σμίγουν και γίνονται ένα. Με ματιές που παύουν να μοιάζουν με θάλασσες φουρτουνιασμένες…