Επιλεγμένα Άρθρα

Αντίστροφη Αφιέρωση, από τη Μάτση Χατζηλαζάρου

Το τελευταίο της ποίημα, αφιερωμένο στον Ανδρέα Εμπειρίκο

Τα λουλούδια που σχεδόν έφερες εδώ, άντεξαν

Ένας φίλος θα αγγίξει το μυστικό, κρυφό μου μέρος…

Αυτά που ψιθύριζαν μονάχα μεταξύ τους για χρόνια, αυτά που δεν κατέγραψε κανείς

Η ανάγκη του ποιητή να κρατήσει την αγαπημένη του μόνο για εκείνον, προφυλάσσοντάς την από τον υπόλοιπο κόσμο

Είν’ η αγάπη μου σαν ένα πορφυρένιο ρόδο

Μια σπουδαία ανάλυση με απλά λόγια

Γιατί, αν δεν το ξέρετε, μόνο από τούτες είν’ η ζωή φτιαγμένη: από στιγμές

Ευτυχία είναι όταν γράψεις, κι όταν ερωτευτείς, κι όταν ζήσεις κάποιο καλοκαίρι με τη θάλασσα…

Μάθε να είσαι λαμπερός, κομψός, μεγαλοπρεπής, έξοχος.

Οι ταξιδιώτες χάθηκαν στο βάθος…

Αφήστε όμως να υπάρχουν αποστάσεις στην ένωσή σας.

Μέσα στα ολόχρυσα στάχυα όταν πηγαίνω κάποτε το μεσημέρι και είμαι μόνος και είναι η ψυχή μου θαμπωμένη από τον ήλιον τον πολύ

Πού ξέρεις; Ίσως η ελευθερία να είναι υπερτιμημένη.