Αγνό και τρυφερό, το πράσινο σαπούνι είναι συνώνυμο με την απαλή περιποίηση και την αστραφτερή καθαριότητα.

Η αγνή παραδοσιακή μας κληρονομία. Αγνό όσο το ελαιόλαδο από το οποίο γεννιέται, φροντίζει το πρόσωπο μας, τα μαλλιά μας, το σώμα μας αλλά και κάθε τι που χρειάζεται περιποίηση εδώ και ενάμιση αιώνα. Είναι δερματολογικά ελεγμένο για να το χρησιμοποιείτε με απόλυτη ασφάλεια.

Όπως έλεγαν και οι παλιοί, το πράσινο σαπούνι είναι το πιο υγιές και φιλικό προς το σώμα μας σαπούνι.

Δίχως χημικές και τοξικές ουσίες, το πράσινο σαπούνι καθαρίζει το σώμα μας σε βάθος και δεν επηρεάζει το ph του δέρματός μας. Eίναι το πιο αγνό και φυσικό σαπούνι, αφού αποτελείται από ελαιόλαδο, αιθέρια έλαια και βότανα. Είναι ιδανικό για όλους τους τύπους δέρματος, αντιαλλεργικό χωρίς να προκαλεί ερεθισμούς ή ερυθρότητα, όπως είναι πιθανό να προκαλέσουν τα άλλα αφρόλουτρα / αφροντούς.

Στην υγεία:

• Είναι πολύ απαλό και σέβεται τόσο το δέρμα όσο και τη φύση, αφού είναι βιοδιασπώμενο. Δεν επηρεάζει το pH του δέρματος.

• Συχνά συνιστάται από τους δερματολόγους και το ιατρικό προσωπικό ως αντισηπτικό. Οι αποκλειστικές νοσοκόμες στα νοσοκομεία το χρησιμοποιούν ως το καταλληλότερο για την καθαριότητα των ασθενών και ως προληπτικό κατά των δερματολογικών προβλημάτων που δημιουργούνται από την κατάκλιση. Πολλές φορές μάλιστα δεν ξεπλένουν καν την αραιή σαπουνάδα του αφήνοντάς τη να δράσει ως επουλωτικό και θεραπευτικό του δέρματος.

• Η αντισηπτική του δράση έχει εφαρμογή στα ερεθισμένα ούλα και τα έλκη του στόματος (άφθες) – με οδηγία του οδοντιάτρου, φυσικά.

• Η χρήση του ηρεμεί τις κράμπες που συμβαίνουν συχνά κατά τη διάρκεια της νύχτας, επειδή περιέχει ίχνη καλίου.

Στο σπίτι:

• Οι αρετές του επεκτείνονται στο πλύσιμο ακόμα και των πιο ευαίσθητων ρούχων (μεταξωτά, μάλλινα, δαντέλες), με ανάλογο οικονομικό όφελος. Δεν περιέχει αλλεργιογόνα συστατικά, χρωστικές και αρώματα, γι’ αυτό συνιστάται για το πλύσιμο των ασπρόρουχων των αλλεργικών ατόμων και των μωρών.

• Χρησιμοποιείται για τον δύσκολο καθαρισμό στα κολάρα των πουκάμισων και γενικότερα σε πάσης φύσεως λεκιασμένα ρούχα.

• Είναι αποτελεσματικό εντομοαπωθητικό, ειδικότερα κατά του σκώρου και της αράχνης, γιατί τα μικροσκοπικά έντομα δε συμπαθούν τη μυρωδιά του.

Σφουγγάρισμα: Θα πρέπει πρώτα να διαλύσεις 2-3 κουταλιές της σούπας τρίμμα σε μισό κουβά νερό.

Τζάμια «αόρατα»: Πλύνε τα ειδικά πανάκια με πράσινο σαπούνι, ξέβγαλε τα καλά και καθάρισε με αυτά τα τζάμια, χωρίς να χρησιμοποιήσεις απορρυπαντικό, παρά μόνο νερό.

Ξάσπρισμα ασπρόρουχων: Βούτηξε τις θαμπές, γκριζαρισμένες από το καυσαέριο και τον καπνό του τσιγάρου λευκές ή ανοιχτόχρωμες κουρτίνες μέσα στην μπανιέρα, πλύνε τες με άφθονο πράσινο σαπούνι και μετά βάλε τες στο πλυντήριο: Θα εκπλαγείς βλέποντάς τες να ξαναβρίσκουν τη λευκότητα και τη λάμψη τους.

Καθαριότητα μπάνιου και κουζίνας: Ανάμειξε άφθονη σαπουνάδα από πράσινο σαπούνι με λευκό ξίδι και καθάρισε είδη υγιεινής, νεροχύτες, αλλά και το εσωτερικό του ψυγείου.

Στον κήπο:

• Δρα ως οικολογικό φυτοφάρμακο για λαχανόκηπους, οπορωφόρα δένδρα και ανθόκηπους, σε μίξη με νερό και οινόπνευμα (σε συγκεκριμένη αναλογία κατά περίπτωση).

Φυσικό φυτοφάρμακο: 3 κουταλιές σούπας τρίμμα σε νερό φτιάχνουν ένα διάλυμα, το οποίο, με δυο – τρεις ψεκασμούς ανά πέντε ημέρες, διώχνει τη μελίγκρα από τη λεμονιά του κήπου σας και κάνει την άρρωστη δάφνη στο μπαλκόνι να συνέλθει θεαματικά. Υγιής και καταπράσινος κήπος: άλλος ένας συνειρμός για το χρώμα του σαπουνιού της παιδικής μας ηλικίας.

Ιστορικά:

Tο σαπούνι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα στο νησί της Λέσβου. Σε εκείνο το νησί ελάμβαναν χώρα θυσίες ζώων προς τιμήν των θεών. Επειδή συχνά τα συγκεκριμένα ζώα αποτεφρώνονταν, στάχτες από σκληρό ξύλο συγκεντρώνονταν (μια πρώιμη πηγή αλκαλίων). Περνώντας τα χρόνια, οι συγκεκριμένες στάχτες αναμειγνύονταν με τα υπολλείματα των θυσιαζόντων ζώων. Λέγεται πως μετά από μια δυνατή βροχή εμφανίσθηκε ένα κίτρινο περίσσευμα από το βουνό των σταχτών και βρήκε το δρόμο κάτω από το λόφο όπου βρισκόταν ο ναός. Οι ντόπιες γυναίκες, πλένοντας τα ρούχα τους στο τοπικό ποτάμι, πρόσεξαν ότι τα ρούχα τους ήταν καθαρότερα όταν το ποτάμι ήταν κιτρινωπό.

Η Ιστορία καταγράφει την ποιήτρια Σαπφώ η οποία έγραψε για εκείνες τις φορές που παρατηρήθηκε η δράση του κιτρινωπού υγρού και έτσι τιμώντας την δόθηκε ο όρος “Σαπωνοποίηση” – ο χημικός όρος που περιγράφει τη δημιουργία του σαπουνιού.

Με τον καιρό αποδείχθηκε ότι προσθέτοντας αλατισμένο νερό στο μίγμα, η απομάκρυνση της γλυκερίνης και του περίσσιου νερού ήταν ευκολότερη κάνοντας το σαπούνι σκληρότερο. Αυτό το παλαιομοδίτικο “κίτρινο σαπούνι” χρησιμοποιήθηκε για την μπουγάδα, το πλύσιμο των πιάτων και το μπάνιο.

Τα αρχαία χρόνια στην αρχαιότητα, η ελιά θεωρούνταν δέντρο ιερό και ευλογημένο. Ευδοκιμούσε σε κάθε γωνιά της Ελληνικής γης, χάριν στο εύκρατο κλίμα της χώρας αλλά και στον ήλιο που έλουζε κάθε σπιθαμή της.

Γνωρίζοντας από παράδοση ότι το βασικότερο φυσικό υλικό στην παραγωγή του σαπουνιού είναι το λιπαρό, οι Έλληνες χρησιμοποίησαν εκείνο που έβρισκαν σε μεγάλη αυθονία στη χώρα τους, το ελαιόλαδο. Έτσι γεννήθηκε το αγνό σαπούνι από λάδι ελιάς .Έκτοτε, κάθε Ελληνικό νοικοκυριό παρασκεύαζε το δικό του αγνό σαπούνι από ελαιόλαδο.

Η σαπωνοποιία του πραγματικού σαπουνιού αναπτύχθηκε ιδιαίτερα μετά την επανάσταση. Βασίστηκε στη σαπωνοποίηση των ελαιόλαδων που δεν ήταν βρώσιμα, λόγω υψηλής οξύτητας. Τα πυρηνέλαια που αργότερα προέκυψαν έδωσαν άλλη ώθηση στον κλάδο.

Η Πελοπόννησος, η Μυτιλήνη, όλα μας τα νησιά και ιδιαίτερα η Κρήτη ανέπτυξαν το βασικό αυτό βιομηχανικό προϊόν, κάνοντας ακόμη και εξαγωγές κατά το παράδειγμα της Μασσαλίας.

Υπήρχαν μυστικά στην τεχνοτροπία, στις συνταγές και τεχνίτες που έδιναν την γνώση τους από πατέρα σε γιό.

Στο Ρέθυμνο της Κρήτης, μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών, ξεκίνησε την δεκαετία του ’40 σε ένα παλιό σαπουναριό, να φτιάχνεται λευκό σαπούνι από τα ελαιόλαδα της περιοχής που έμεναν αδιάθετα λόγω υψηλής οξύτητας.

Φτιάξτε το μόνοι σας:

Υλικά για 6 σαπούνια
(των 100 γρ. περίπου το καθένα)
500 γρ. ελαιόλαδο ή μούργα
150 γρ. αποσταγμένο νερό
65 γρ. καυστική σόδα (τη βρίσκεις σε μαγαζιά με χρώματα)

Παρασκευή με τη θερμή μέθοδο:

Σε μια ανοξείδωτη κατσαρόλα ζεσταίνεις το νερό μέχρι να γίνει χλιαρό. Ρίχνεις σιγά σιγά την καυστική σόδα ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα. Αφού διαλυθεί καλά, ρίχνεις λίγο λίγο το λάδι και συνεχίζεις το ανακάτεμα σε χαμηλή φωτιά.

Οταν το μείγμα αρχίσει να πήζει ελαφρώς, κλείνεις τη φωτιά και το αφήνεις να πάρει λίγες ακόμα βράσεις. Στη συνέχεια, το αποσύρεις, το αφήνεις να σταθεί λίγη ώρα και το βάζεις σε καλούπια. Αφού κρυώσει εντελώς, το αποθηκεύεις σε χώρο μακριά από παιδιά. Το φρέσκο σαπούνι δεν είναι κατάλληλο για χρήση, επειδή διατηρεί ακόμη τον αλκαλικό του χαρακτήρα· χρειάζεται 4-6 εβδομάδες για να ολοκληρωθεί η σαπωνοποίηση.

Οταν γίνει αυτό, θα έχεις υπόλευκα σαπουνάκια με pH γύρω στο 7 (μπορείτε να το μετρήσεις με ειδικές ταινίες μέτρησης pH, τις οποίες θα βρείς στα φαρμακεία).

Αν θέλουμε να το κάνουμε και αρωματικότερο βάζουμε και λίγο αιθέριο έλαιο . Το ρίχνουμε στο τέλος λίγο πρίν να το βγαλουμε γιατι αν είναι ζεστό θα εξατμιστεί.

Τι να προσέξεις:

• Ένα μικρό τεστ μπορεί να δείξει την ποσότητα του ελαιολάδου που περιέχει: Αν προσπαθήσεις να το κόψεις στη μέση με ένα μαχαίρι και θρυμματίζεται αμέσως, σημαίνει ότι περιέχει λίγο ελαιόλαδο. Αναζήτησε το ποσοστό του ελαιολάδου στο σαπούνι στην ετικέτα του, αν υπάρχει.

• Μην αναζητάς τη φρεσκάδα του στα διάφορα απορρυπαντικά (για το σπίτι ή τα ρούχα) που κυκλοφορούν στην αγορά και έχουν μυρωδιά πράσινου σαπουνιού (τύπου Μασσαλίας). Σύμφωνα με την Ένωση Καταναλωτών της Γαλλίας (UFC, οδηγία της 26/11/2004) περιέχουν επικίνδυνες χημικές ουσίες, που απλώς μιμούνται τη μυρωδιά του σαπουνιού, αλλά ρυπαίνουν τον αέρα των εσωτερικών χώρων όπου απελευθερώνονται.

Τέλος, φύλαξε τα χρησιμοποιημένα σκεύη για μελλοντικές παρασκευές σαπουνιού και μην τα επαναφέρεις στην κουζίνα για μαγείρεμα.