Δυστυχώς, η οικονομική δυσχέρεια οδηγεί πολλές φορές τους περισσότερους ανθρώπους σε επιλογές διατροφικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές που είναι πιο χαμηλές ποιοτικά συγκριτικά με άλλες επιλογές.

Ειδικότερα στο κομμάτι της διατροφής, διαπιστώνουμε πως η έλλειψη αξιόλογων οικονομικών πόρων, αυξάνει την κατανάλωση πρόχειρων τροφών, εύκολων εδεσμάτων, γρήγορα κατασκευασμένων προϊόντων.

Να προτιμήσει το ποιοτικό ακόμα και αν δεν είναι τόσο οικονομικό για μία τσέπη που ακόμα αιμορραγεί ή να διαλέξει το κακοφτιαγμένο, το πρόχειρα φτιαγμένο;

Πιστεύω πως πρέπει πάντα και όσο μπορούμε να μη βάζουμε την υγεία μας κάτω από οικονομικές δυσχέρειες. Είναι καλύτερο να δώσω δύο ευρώ παραπάνω και ας είμαι σε δυσχερή οικονομική κατάσταση εκείνη τη στιγμή, παρά να προτιμώ τροφές εύπεπτες που μακροπρόθεσμα θα βλάψουν και θα υποσκάψουν την υγεία μου.

Ποτέ το να προτιμώ το πρόχειρο σε μόνιμη βάση δεν έχει καλό αποτέλεσμα. Κανείς δε θα επέλεγε καθημερινά εννοείται να πάει σε ένα ακριβό εστιατόριο από το να επιλέξει να φάει μία, δύο φορές ένα cheeseburger. Αλλά προτίμησε να δαπανήσεις κάτι περισσότερο όταν αυτό που τρώμε αφορά την υγεία μας, η οποία είναι ένα αγαθό πολύτιμο.

Η ποιότητα πάντοτε θα βρίσκεται μπροστά από την προχειρότητα και ακόμα και οι οικονομικοί λόγοι δεν μπορούν να την υποδαυλίσουν εντελώς. Μη γεμίζουμε το σώμα μας προχειρότητα, μη δίνουμε στο σώμα μας καύσιμο φθηνού φαγητού επειδή δε θέλουμε να δαπανήσουμε λίγα ευρώ παραπάνω.

Αντιλαμβάνομαι πως όλοι μας κάνουμε εκπτώσεις στις διατροφικές μας επιλογές, αν αναλογιστεί κανείς ότι η τροφή και ό,τι αφορά αυτή αποτελεί την πηγή των μεγαλύτερων οικονομικών εξόδων. Αλλά ας έχουμε στο νου μου ότι “είμαστε η τροφή μας”, όπως δήλωνε ο σπουδαίος Ιπποκράτης.

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη

Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κάπλα