Πολύ δύσκολο είδος η κωμωδία. Και πάρα πολύ υποκειμενικό. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες αναμφισβήτητες αξίες.
Ας δούμε λοιπόν 5 κορυφαίες κωμωδίες του Παγκόσμιου Κινηματογράφου:
1. Το πάρτυ – The party (1968), του Blake Edwards, με τον εκπληκτικό Peter Sellers.
Μια ταινία γεμάτη φρεσκάδα, ακόμα και σήμερα. Άμεσο αλλά και καυστικό χιούμορ από τον σπουδαίο χαρακτήρα του Ινδού ηθοποιού που ενσαρκώνει ο Sellers.
Όσες φορές και να τη δει κανείς δεν μπορεί παρά να γελάσει.
2. Το τέρας – Il mostro (1994), του Roberto Benigni, φυσικά με τον Roberto Benigni!
Μια ταινία παρεξηγήσεων που αφορά έναν διεστραμμένο βιαστή δολοφόνο. Μια ιδιοφυής κωμωδία, ένα πραγματικό αριστούργημα κωμικών καταστάσεων που αν δεν την έχετε δει, τρέξτε να την πάρετε!
3. Πολυθρόνα για δύο – Trading places (1983), του John Landis με υπέροχους Eddie Murphy και Dan Aykroyd. Μια ταινία που έχει πολύ γέλιο μεν αλλά ταυτόχρονα και δυνατά μηνύματα για τον ρατσισμό και την απληστία.
Μπορούν ένας άπορος και ένας πάμπλουτος να αλλάξουν θέσεις και ξαφνικά τα πάντα να ανατραπούν;
Το σενάριο βασίζεται σε μια έξυπνη ιδέα και οι δύο σπουδαίοι πρωταγωνιστές απολαμβάνουν κάθε σκηνή και μεις μαζί τους ακόμα περισσότερο.
4. Δείπνο ηλιθίων – Le dîner de cons (1998)5, του Francis Veber, με τους Thierry Lhermitte, Jacques Villeret και Francis Huster.
Και μια κλασική Γαλλική ταινία καταστάσεων, η οποία ξαναγυρίστηκε σε αμερικάνικη έκδοση (όχι τόσο καλή) αλλά είχε και πάρα πολλές θεατρικές επανεκδόσεις.
Μια παρέα πλούσιων μεγαλοαστών, για να διασκεδάσουν την πλήξη τους στοιχιματίζουν ποιος θα φέρει τον πιο “ηλίθιο”, κάθε Τετάρτη απόγευμα στη συνάντησή τους.
Όλα ξεκινούν από εκεί, αλλά η συνέχεια είναι απολαυστική.
Ακόμα μια ταινία με πολύ γέλιο αλλά και με σημαντικά αντιρατσιστικά μηνύματα με τον τρόπο της.
5. Να ζει κανείς ή να μη ζει – To be or not to be (1942), του Ernst Lubitsch, με τους Carole Lombard, Jack Benny, Robert Stack.
Μια καταπληκτική αντιχιτλερική σάτιρα, με πάρα πολλά ξεκαρδιστικά σκετς.
Ασπρόμαυρη, αλλά αξίζει τον κόπο να της αφιερώσετε ένα δίωρο. Το αποτέλεσμα θα σας δικαιώσει.
Φυσικά θα πάμε σε δεύτερο μέρος με άλλες 5 κωμωδίες (αυτό το δύσκολο είδος).
Δεν ξεχάσαμε το “Life of Brian”, ούτε τον Mel Brooks. Αλλά μιλάμε για 5 διαφορετικές μεταξύ τους κωμωδίες.
Πάντως, αν θέλετε γράφετε στα σχόλια τις δικές σας προτιμήσεις. Το ίντερνετ είναι ζωντανό και ένα ερέθισμα είναι αρκετό για να φέρει σπουδαία αποτελέσματα.
Κείμενο: Δημήτρης Συμεωνίδης
